Something Between Us

73

~Megan~

Twee weken later

'Van harte gefeliciteerd, Megan. Je bent geslaagd!' Meteen springen mijn ouders en broertje van de bank en zijn ze door het dolle heen. Ik bedank mijn docent en hang dan op.

'Het is je gelukt!' Roept mam die me een dikke kus op mijn wang geeft. Pap is ondertussen druk bezig met de vlaggetjes ophangen in de woonkamer en als dat klaar is geeft hij me ook een kus.

'Ik wist dat je het ging halen,' zegt hij dan. 'We zijn ontzettend trots op je.' Ik glimlach en kijk dan op mijn telefoon of ik een berichtje heb van Liam. Sinds ik terug ben uit Mexico heb ik alleen Justin gesproken. De rest van de vakantie heeft Justin doorgebracht met nieuwe vrienden die hij daar had ontmoet in het resort. Met de rest van de groep heeft hij niets meer te maken gehad. Hij zie dat Alicia bij Jonah sliep en Cloë bij Liam. De eerste drie dagen heeft Liam me nog aardig veel gebeld, maar op mijn vierde dag hier in Washington hield dat op. Sindsdien heb ik niemand meer gesproken. Ergens ben ik benieuwd naar of de anderen ook geslaagd zijn, maar toch probeer ik zo min mogelijk aan ze te denken. Met Larry en de rest van zijn groepje heb ik nog regelmatig contact en binnenkort mag ik een keer op de campus komen kijken zodat hij me een rondleiding kan geven. Toen ik eerder thuis kwam van vakantie en ik opeens voor de deur stond keken pap en mam me verschrikt aan. Natuurlijk hadden ze me niet na een paar dagen al terug verwacht. Huilend viel ik in de deuropening in mijn vaders armen. Met zijn drietjes hebben we op de bank gezeten, maar ik heb ze niet verteld wat daar gebeurd was. Ik kon het niet. De pijn was nog te erg. Ik moet zeggen dat het nog steeds erg pijn doet als ik me Liam met Alicia in een bed voorstel wetende dat Cloë daar van af wist, maar met de dag kan ik er iets beter mee omgaan. Het is goed zo.

'Schat?' Vragend kijkt mam me aan en ik schrik op uit mijn gedachte. 'Ik vroeg of ik je naar school moet brengen?' Ik kijk even op de klok en ik knik. Alle examenkandidaten worden over een halfuur op school verwacht.

'Graag,' zeg ik dan.

Wanneer mam en ik twintig minuten later voor het gebouw staan en ik Cloë en Liam zie staan slik ik even. Ook mam ziet de twee staan en kijkt me dan aan.

'Moet ik met je mee?' Vraagt ze dan. Meteen schud ik mijn hoofd.

'Nee,' zeg ik. 'Het lukt me wel. Ik doe gewoon alsof ik ze niet gezien heb.' Ik slik nog een keer en bijt dan op mijn lip. Het duurt niet lang voor mijn ogen waterig worden en voordat de tranen uit mijn ooghoeken kunnen ontsnappen veeg ik ze weg met mijn arm, maar het is al te laat. Mam heeft mijn traanogen gezien en legt haar hand op mijn blote bovenbeen.

'Lieverd...' begint ze dan. 'Ik heb geen idee wat zich in Mexico heeft afgespeeld, maar ik weet wel dat Liam jou heel erg pijn heeft gedaan.' Door mams worden lopen er toch nog wat tranen over mijn wangen. 'Weet dat ik papa en ik er altijd voor je zijn. 'Je kan ons alles vertellen.' Ik knik en doe dan de autodeur open.

'Dat weet ik,' zeg ik. 'Maar ik praat pas als ik daar behoefte aan heb. Ik geef mam een snelle kus en stap dan uit. 'Ik loop wel naar huis,' zeg ik dan. 'Het is prachtig weer.' Ik glimlach even kort en gooi dan de deur dicht. Zonder naar de tweeling te kijken loop ik richting de ingang en net wanneer ik een stap naar binnen wil zetten voel ik een hand op mijn schouder. Ik zucht even en draai me dan om. Liam staat voor me.

'Hey,' groet hij wat onzeker. Ik bijt even op mijn lip, maar besluit dan toch om me zo normaal mogelijk te gedragen.

'Hey,' zeg ik dan ook. Hij ziet er goed uit. Ik weet niet of dat komt omdat ik hem al een tijdje niet gezien heb of niet, maar hij lijkt rustiger. Zijn bruine haren zitten wat warrig en aan zijn lijf draagt hij een strakke witte polo met een kort spijkerbroekje. Meteen weet ik weer waarom ik verliefd op hem ben geworden. Alleen zijn uiterlijk is al perfect.

'En?' Vraagt hij dan nieuwsgierig. 'Ben je geslaagd?' Ik knik.

'Ja' zeg ik dan. 'Ik heb het gelukkig gehaald.' Jij?' Ook Liam knikt en ergens ben ik toch blij voor hem. Liam heeft genoeg shit meegemaakt de afgelopen maanden. Als hij nu ook nog eens gezakt was voor zijn examens had ik het echt wel sneu gevonden.

'Cloë ook,' zegt hij. Ik knik wat, maar ga niet op zijn opmerking in.

'Ik moet maar eens naar binnen,' zeg ik dan. Zonder dat Liam nog iets kan zeggen loop ik de school in.

'Megan!' Het duurt niet lang voor hij weer naast me loopt. 'Dat betekent dat we samen naar UCF gaan.' Meteen schud ik mijn hoofd.

'Niet samen,' zeg ik dan. 'We gaan gewoon toevallig allebei naar die universiteit.'

'Denk je dat het gaat bevallen daar?' Ik haal mijn schouders op. Bij mijn locker prop ik alle boeken in mijn tas die ik niet meer nodig heb. Deze kan ik mooi online verkopen.

'Ik heb geen idee,' zeg ik dan. 'Volgende week geeft Larry me een rondleiding. Dan kan ik vast een beetje de campus zien.' Liam trekt zijn wenkbrauwen even op en leunt dan tegen de locker naast de mijne aan.

'Dus je hebt nog contact met Larry?' Vraagt hij me. Ik knik en stop de laatste papieren in mijn tas. Daarna gooi ik de locker dicht.

'Ja,' zeg ik dan. 'Best veel. Ook met zijn vrienden. Ik kan het goed met ze vinden.' Ik weet dat mijn ouders het hier totaal niet mee eens zijn. Ze werden bijna gek toen ik zei dat ik de laatste twee dagen met hem heb doorgebracht en ik binnenkort een keer op bezoek ga, maar toen ik ze vertelde dat Larry erg veranderd is werden ze gelukkig iets rustiger. Nu zijn ze er nog steeds niet blij mee, maar ze kunnen het gelukkig wel hebben als ik met hem bel.

'Fijn,' zegt Liam dan. 'Dat je nieuwe vrienden hebt gemaakt.' Ik knik en slik even als ik Alicia, Cloë en Jonah onze kant op zie komen.

'Heb je ze nog gesproken?' Vraagt Liam me snel. Ik schud mijn hoofd.

'Ik sinds de vakantie ook niet meer.'

'Hoi,' groet Cloë me voorzichtig. Alicia kijkt naar de grond en zegt niets. Ook Jonah staat er ongemakkelijk bij. Ik zwaai wat en zeg niets.

'Ben je ook geslaagd?' Vraagt ze me. Ik knik.

'Ik hoorde dat jij het ook gehaald hebt,' zeg ik dan netjes. 'Gefeliciteerd.' Cloë glimlacht en knikt. 'Ja,' zegt ze dan. 'Wij allemaal.' Ze wijst even naar Alicia en Jonah. Even kijken Jonah en ik elkaar aan en het duurt niet lang voor hij zijn armen om me heen slaat. Ik kan het hebben. Op Jonah ben ik het minste boos. Hij wist van niets en is altijd mijn beste vriend geweest.

'Goed gedaan,' fluistert hij in mijn oor. Hij drukt een kus op mijn wang en laat me dan weer los. In de verte zie ik Justin met een Nancy uit de andere examenklas hand in hand lopen. Ik ben blij voor hem. Justin heeft alles weer opgepakt en ik ben blij dat hij een nieuwe relatie heeft. Veel mensen vinden het snel en misschien is dat het ook wel, maar het is hem meer dan gegund. Hij zwaait even en steekt dan enthousiast zijn duim op. Ook hij heeft zijn examens gelukkig gehaald.

'Megan...' Alicia wil iets zeggen maar meteen ben ik haar voor.

'Ik ga naar boven,' zeg ik dan. 'We worden verwacht.' Even kijk ik haar met een gemene blik aan en dan loop ik weg.