Something Between Us

65

~Liam~

Daar staat mijn zusje. In de kamer met haar mond wagenwijd open en grote ogen. Geschokt kijkt ze van mij naar Alicia en vervolgens weer naar mij. 

'Wat...' stamelt ze. Cloë komt niet uit haar woorden en weet niet wat ze moet zeggen. 

'Wat is hier aan de hand?' Vraagt ze dan. 'Liam? Waar ben je mee bezig? Ben je gek geworden?' Haar stem staat ondertussen bijna op schreeuwen. 

'Rustig, Cloë,' zeg ik dan. Snel pak ik mijn onderbroek van het bed en trek ik het onder de dekens aan. Dan stap ik uit bed en trek ik ook de rest van mijn kleren aan. 

'Hoelang speelt dit al?' Vraagt ze me. 

'Dit was de eerste keer.'

'Drie dagen,' zegt Alicia tegelijk. Weer kijkt Cloë van Alicia naar mij. Ik kan zien hoe teleurgesteld Cloë in me is. Cloë bijt op haar lip. 

'Hoe kunnen jullie dit Megan aandoen?' Vraagt ze dan verbluft. 'Je beste vriendin, Alicia!' Iedereen kan Cloë's geschreeuw nu horen. 'Slet!' Cloë pakt een boek van Justin van een kast en gooit het richting Alicia's hoofd die zich net weet te ontwijken. 

'Rustig, Cloë,' zeg ik dan. Snel loop ik op mijn zusje af, maar meteen zet Cloë een stap naar achter. Tranen lopen over haar wangen. Cloë's uitstraling komt me bekend voor. Deze blik heb ik een keer eerder bij haar gezien. Dat was toen pap ons vertelde dat hij bij ons wegging. Ik vond het vreselijk om mijn zusje zo gebroken te zien en nu heeft ze dezelfde pijn als destijds. Het enige verschil is dat ik nu degene ben die haar dit heeft aangedaan. Ik. Haar bezorgde broer die er altijd voor haar is en haar nog nooit in de steek gelaten heeft. Haar pijn doet mij pijn. 

'Wie ben jij?' Vraagt ze dan zachtjes. 'Heb je papa's genen?' Die woorden zorgen voor een pijnlijke steek door mijn buik. Ze heeft gelijk. Ik ben net onze vader. Net zo zwak. Bij een paar tegenslagen gelijk een andere vrouw bespringen. Hoe heb ik het ooit zo ver kunnen laten komen? Zonder dat ik iets kan zeggen loopt Cloë de kamer uit. Nog even kijk ik Alicia aan en dan ren ik achter haar aan. 

'Wacht!' Roep ik naar haar. Snel spring ik voor haar en plaats ik mijn handen tegen de muren links en rechts van me zodat ze er niet langs kan. We staan in het midden van de gang. 

'Zeg het niet tegen Megan,' smeek ik haar. 'Ik meen het, Cloë. 'Dit was de laatste keer. Dat hadden we afgesproken.'

'Dus dat maakt het goed?' Vraagt ze me. Meteen schud ik mijn hoofd. 

'Natuurlijk niet,' zeg ik dan. 'Ik kan niet uitleggen hoeveel spijt ik heb, Cloë. Maar ik kan het niet meer veranderen.' 

'Je kan eerlijk zijn tegen haar,' zegt ze dan. 'Mama was er zelf achter gekomen. 'Dat heeft haar kapot gemaakt, Liam. Dat weet jij ook. Mama zei altijd dat pap het haar eerlijk had moeten zeggen. Dan was de pijn veel minder geweest.' Ik knik. Ze heeft gelijk. 

'Maar James wilde bij mama weg,' zeg ik dan. 'En ik ben niet van plan om bij Megan weg te gaan. Als zij hoort van Alicia en mij gaat zij wel bij mij weg, Cloë. Ik zou kapot gaan dan.' Cloë's tranen blijven komen en nu trek ik haar voorzichtig tegen me aan. 

'Ik ben zo teleurgesteld in jou,' snikt ze dan. Ik knik. Ik weet het. Ik ook in mezelf. Toch zeg ik het niet. 

'Zeg alsjeblieft niets,' Cloë. Cloë laat me los en haar betraande ogen kijken de mijne aan. 

'Als jij het tegen haar zegt doe je Megan hetzelfde aan als wat er bij mama gebeurd is,' zeg ik dan. 'Wil je echt dat Megan zich zo gaat voelen?' Cloë bijt op haar lip en zegt nog niets. 

'Het komt goed,' beloof ik haar. 'Ik laat Megan niet gaan. Nooit.' 

'Oke,' zegt ze dan. 'Maar mocht Megan erachter komen dan vertel je ook dat ik van jou mijn mond moest houden. Megan is een van mijn beste vriendinnen en dat mag niet kapot gaan omdat jij zo nodig iemand anders moest nemen.' Ik knik. 

'Beloofd,' zeg ik dan. 

'Hey!' Ik schrik even als ik Megan de hoek om zie komen. Zou ze iets van ons gesprek gehoord hebben?

'Iedereen zoekt jullie. We hadden niet eens door dat je weg was.' Megan kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. Mijn liefde voor dit meisje is zo onwijs groot.

'Wat is er aan de hand?' Vraagt ze verschrikt als ze Cloë's opgezwollen ogen ziet. Cloë kijkt even naar mij en zegt nog niets. 

'Hey?' Vraagt Megan dan nog een keer. 'Wat is er?' Verbaasd kijkt ze van Liam dan mij en dan weer naar Alicia. 

'Ik mis mijn vader,' liegt ze dan. 'Hij stuurde me een appje en dan ben ik altijd wat gevoeliger door ons verleden.' Cloë kijkt even naar mij en dankbaar knik ik naar haar. Megan glimlacht en trekt Cloë dan naar zich toe. 

'Dat geeft helemaal niets,' zegt ze dan. 'Je kan ons altijd alles zeggen.' 

---

Wat vinden jullie? Moet Liam eerlijk zijn tegen Megan of niet?