Something Between Us

19

~Megan~

Het is vrijdagochtend als mijn wekker gaat en zuchtend druk ik het ding uit. Met barstende hoofdpijn word ik wakker. De hele nacht heb ik aan Liam's woorden gedacht. Alles spookte door mijn hoofd. Onze eerste ontmoeting, onze date, het etentje en onze ruzie. Vermoeid wrijf ik in mijn ogen. Ik heb geen zin om hem vandaag onder ogen te moeten komen. Na een kwartier in bed liggen te draaien komt mam mijn kamer in. 

'Moet jij niet naar school?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik voel me niet lekker,' zeg ik dan. Verbaasd kijkt ze me aan. 

'Heb je koorts?' Vraagt ze me. Ik schud mijn hoofd. Mam, die ondertussen mijn gordijnen opent en bij mijn bed staat kijkt me aan.

'Dan kan je gewoon naar school,' zegt ze dan waarnaar ze mijn kamer verlaat. Geïrriteerd stap ik uit bed en na even twijfelen kleed ik me toch aan. Als ik na een kleine tien minuten aangekleed aan tafel mijn boterham zit te eten kijkt mijn moeder me aan. 

'Is er wat?' Vraag ik haar. Mam knikt. 

'Ik vraag me af waarom je niet naar school wilt,' zegt ze dan. 'Zo ken ik jou helemaal niet. Heeft het iets met Liam te maken?' Meteen schud ik mijn hoofd. 

'Ik heb hem al een tijdje niet gezien,' dramt mam dan door. 'Het leek zo te klikken tussen jullie.' Ik zucht even. 

'Hij is een lul,' zeg ik dan. 'En verder wil ik er niet over praten.' Zuchtend sta ik op en pak ik mijn tas. 'Ik ben trouwens vanavond een drankje doen met Jay. Iemand van mijn werk.' Voordat mam kan antwoorden loop ik het huis uit.

Op school zie ik Justin, Liam, Alicia en Jonah aan een tafel in de kantine zitten. Fijn. Nu moet ik daar ook nog tussen gaan zitten. Het was te verwachten. Alicia is het vriendinnetje van Justin en Liam is zijn beste vriend. Zo normaal mogelijk loop ik hun kant op. 

'Hallo schoonheid,' groet Jonah me met een kus op mijn wang. Ik lach even om mijn homovriend en ga dan ook op een stoel zitten. 

'Wat hoorde ik nou?' Vragend kijkt Jonah me aan en als ik niet weet wat hij bedoeld haal ik mijn schouders op. 

'Ik hoorde dat je vanavond een drankje gaat doen met onze knappe baas.' Meteen zie ik Liam mijn kant op kijken, maar ik probeer het te negeren. 

'Ja klopt,' zeg ik overdreven enthousiast. 'We gaan naar de Pub.' Alicia kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan, maar zegt niets. Als de bel gaat loop ik samen met haar en Jonah naar het lab-lokaal. 

Na een dag tot vier uur kom ik samen met Alicia vermoeid aan bij mijn huis. We ploffen op de bank. 

'Dus,' zegt Alicia dan. 'Jij en Jay.' Ik schud snel mijn hoofd. 

'Het is niets,' zeg ik dan. 'We gaan gewoon een drankje doen en wat kletsen.' Ik zeg haar dat ik geen zin heb in meer vragen. Samen lopen we naar boven. Daar kies ik een leuk leer rokje uit met een wit shirtje. Om mijn outfit af te maken doe ik nog even mijn spijkerjasje erop. Alicia krult mijn haar en doet mijn make-up. Na een uurtje roepen mijn ouders me voor het eten. 

'Je kan wel mee eten,' zeg ik tegen mijn vriendin. 'Mijn moeder maakt altijd te veel.' Beneden vraag ik mijn moeder of het goed is en als zij knikt schuiven we aan tafel. 

'Hebben jullie nog plannen voor vanavond?' Vraagt pap me. Ik wil wat zeggen, maar Alicia is me voor. 

'Ik wilde wel naar de kroeg,' zegt ze dan. 'Maar mijn lieftallige Megan moet zo nodig op date met onze baas.' Een steek schiet door mijn buik en meteen geef ik Alicia een waarschuwende blik. Het is al te laat. Mijn ouders hebben mijn blik gezien en kijken me vragend aan. 

'Oh ja?' Vraagt mam me. Ik haal mijn schouders op en neem een hap van de lasagne. 'En met wie precies?' Vraagt ze dan.

'Volgens mij heeft Alicia dat net gezegd,' zeg ik een beetje chagrijnig. Pap en mam kijken met allebei met opgetrokken wenkbrauwen aan. 

'Met Jay,' zegt ze dan. 'Hij is onze teamleider en hij is ontzettend knap.' Alicia pakt haar telefoon erbij en laat een foto zien. 

'Hij lijkt me ouder,' zegt pap. Ik knik. 

'Dat is hij ook,' zeg ik dan. 'Hij is vierentwintig.' 

'Megan..' stamelt mam. 

'Wat!' Roep ik dan voluit. 'Zit het jullie dwars dat ik wat met een ouder iemand ga doen of dat het een andere persoon is! Ik hoef Liam niet en ik snap niet dat een etentje bij jullie meteen een relatie betekent.' Boos kijk ik mijn ouders aan.

'Ik mocht Liam graag,' zegt pap. 'Maar als het tussen jullie niet klikte kan ik daar weinig aan veranderen.' Ik knik.

'Precies. We waren en zijn gewoon vrienden.' 

'Dat is goed,' zegt hij. 'Maar op date met een man van vierentwintig vind ik wel een dingetje. Zeker als het je baas is. Hij hoort professioneel te zijn en niet met zijn werknemers af te spreken. Bovendien is het verboden om met een meerderjarige een relatie aan te gaan.' Ik zucht even. Waarom denken mijn ouders toch altijd dat een afspraakje altijd meteen een relatie is. 

'Liam was ook eenentwintig,' zeg ik. 'Daar heb ik jullie niet over gehoord.' 

'Eenentwintig is anders dan vierentwintig,' zegt mam. 

'Ik ga gewoon,' zeg ik. 'We gaan een drankje drinken en dat is het. Jullie hoeven je nergens zorgen over te maken.' Zwijgend eet ik verder.

'Het spijt me, Meg,' zegt Alicia als we eenmaal buiten richting de Pub lopen. Alicia woont vier straten verderop van de kroeg dus gelukkig konden we samen lopen. 

'Het geeft niet,' zeg ik dan. 'Maar nu zie je dat mijn ouders ouderwetser zijn dan de jouwe.' Ik glimlach en geef haar voor de ingang een knuffel. 

'Veel plezier,' zegt ze dan. Na een snelle kus op mijn wang te hebben gekregen loop ik zenuwachtig naar binnen. In een hoekje zie ik Jay al aan een tafeltje zitten. Ongemakkelijk staat hij op en geeft hij me een snelle knuffel. Het is gek om hem zonder werkkleding te zien. 

'Je ziet er leuk uit,' zegt hij dan als hij mijn jas van me overneemt en aan de kapstok naast ons tafeltje hangt. Een beetje onzeker glimlach ik. 

'Jij ook,' zeg ik dan. 'Maar anders.' Jay begin te lachen. 'Positief anders?' Snel knik ik. 'Ja,' zeg ik dan. De ober komt onze kant op en vraagt ons om onze bestelling. Jay besteld een biertje en een beetje zenuwachtig bestel ik een rode wijn. Gelukkig vraagt hij niet om mijn legitimatie. 

'Als je dit bij de bioscoop had gedaan had ik je eruit moeten zetten,' zegt Jay dan. Ik grinnik. 

'Gelukkig zie ik eruit als eenentwintig.' Ik schrik even als ik via mijn ooghoeken Liam met Maddie naar binnen zie lopen. Een steek van jaloezie en woede schiet door mijn buik. Verbaasd kijkt Jay ook die kant op. 

'We kunnen nog ergens anders heen?' Vraagt hij me. Meteen schud ik mijn hoofd. 

'Nee,' zeg ik. 'Ik laat me niet wegjagen.' Als de twee onze kant op komen en twee tafeltjes naast ons nemen kijkt Liam me glimlachend aan. 

'Wat een toeval,' zegt hij dan.