Something Between Us

17

~Megan~

Het is maandagmiddag en samen met Alicia zit ik in de kantine. Denkend aan Liam staar ik voor me uit. Sinds zaterdagavond heeft Liam mij veertien keer gebeld. Elke keer heb ik hem weggedrukt. Nog steeds zie ik voor me hoe hij uit Maddie's huis kwam. Zijn betrapte gezicht en zijn smoesje betekende genoeg voor mij. Het ergste vind ik nog dat ik overal in ben getrapt. Ik ben in zijn lieve woorden getrapt. Ik heb hem laten merken dat ik blij was met hoe het tussen ons ging en ik heb hem bij mijn ouders uitgenodigd. Zuchtend prik ik met mijn vorkje in mijn salade. 

'Meg...' zegt Alicia met medelijden. 'Het komt wel goed. Je moet gewoon met hem praten. Misschien zit er wel een reden achter waarom hij daar was.' Ik lach even.

'Ja,' zeg ik dan. 'Om zijn pik te gebruiken.' Alicia bijt even op haar lip om haar lachen in te houden.

'Lach maar,' zeg ik dan. 'Ik lach zelf ook. Puur omdat ik gewoon hartstikke dom ben geweest. Ik dacht gewoon echt dat hij een beetje interesse begon te krijgen.' Alicia legt haar hand op de mijne.

'Er komt wel iemand,' zegt ze dan. Ik haal mijn schouders op en sta dan op. 

'Ik ga een flesje uit de automaat halen,' zeg ik tegen Alicia terwijl ik wat geld pak. Net wanneer ik mijn muntgeld in de gleuf van de automaat wil stoppen slaat iemand zijn hand er voor. Als ik naar rechts kijk zie ik Liam staan. Zuchtend doe ik een stap naar achter. 

'We moeten praten,' is het eerste wat hij zegt. Meteen schud ik mijn hoofd. 

'Ik moet niets,' zeg ik dan. 'Ik heb je niets te zeggen.' Liam, die mij strak aan blijft kijken verroerd zich niet. 

'Ik jou wel,' zegt hij terug. 'Ik probeer je de hele tijd te bellen, Megan. Je drukt me weg.' Ik knik. 

'Omdat ik jou kop niet kan aanzien,' zeg ik dan. 'Ik vind het gewoon vies, Liam. Mijn ouders hebben jou uitgenodigd omdat ik heb gezegd dat ik met je op date ben geweest en ze je beter wilde leren kennen. Dezelfde avond nog zie ik je Maddie's huis verlaten terwijl je tegen mij zei dat je je moeder moest helpen. Snap je niet hoe gebruikt ik me voel?' Vraag ik hem kwaad. Mijn stem is harder dan verwacht en verschillende mensen om ons heen kijken me verbaasd aan. Ik zucht even om mijn woede onder controle te houden. Liam, die even stil is knikt dan. 

'Ik snap je,' zegt hij dan zachter omdat hij niet wil dat nog meer mensen mee kunnen luisteren. 'Maar jij moet je niet gebruikt voelen, Megan. Ik ging naar dat huis om te stoppen met waar we mee bezig waren.' Ik lach wat. Ik weet dat Liam onzin praat. Hij probeert zijn gedrag goed te praten, maar ik trap er niet in. Niet nog een keer.

'Ik heb hier geen tijd voor,' zeg ik inmiddels zwaar geïrriteerd. 'Laat dat flesje frisdrank maar zitten.' Kwaad loop ik weg.  

Het is half vier als mijn schooldag voorbij is en meteen fiets ik door naar mijn werk. Als ik bij de bioscoop arriveer loop ik naar binnen en zie ik Jay al achter de bar staan. 

'Dag schoonheid!' Groet hij me. Ik zwaai wat, maar loop gelijk door naar de omkleed ruimte. Daar prop ik mijn zware schooltas in mijn kluis en hang ik mijn jas aan de kapstok. 

'Je bent mooi op tijd,' zegt Jay die inmiddels achter me staat. Van schrik gooi ik de kluis dicht. 'Sorry,' zegt hij dan. 'Ik wilde je niet laten schrikken.' 

'Geeft niet,' zegt ik dan. Jay, die weg wil lopen draait zich bij de deur nog even om. 

'Ik vond het jammer, Megan,' zegt hij dan. Vragend kijk ik hem aan. 

'Dat het niet door ging zaterdag.' Even bijt ik op mijn lip en dan schiet me een geweldig idee te binnen. 

'Laten we morgenavond wat gaan doen,' zeg ik dan. Verbaasd trekt Jay zijn wenkbrauwen op.

'Ik wil je beter leren kennen,' zeg ik dan. 'Buiten werk om.'