Something Between Us

37

~Megan~

Het is vrijdagavond half acht. Ik heb tegen Jay gezegd dat ik heb overgegeven en me voor de rest van de avond ziek wilde melden. Een halfuurtje later loog Cloë dat haar opa was opgenomen in het ziekenhuis.  Nu zitten we samen bij haar thuis op de bank te hopen dat Jay niets door heeft gehad. Ergens vind ik het raar om bij Cloë thuis te zijn. Liam woont hier ook en ik ben hier nooit echt binnen geweest. Cloë heeft me het hele verhaal vertelt. Ze vertelde me over dat ze drie keer met Jay op date is geweest. Hoe ze een keer bij hem is blijven slapen en hoe ze seks hebben gehad. 

'Die hufter heeft gewoon alles gefilmd,' snikt Cloë weer. Ik heb haar nog niet gezegd dat bij mij hetzelfde gebeurd. Toch besluit ik het te doen. Ik wil niet dat ze denkt dat ze er alleen voor staat. Ik weet precies wat ze doormaakt. Bovendien staan we samen veel sterker dan alleen. 

'Ik weet wat je voelt, Cloë,' zeg ik dan zachtjes terwijl ik naar de kop thee in mijn handen kijk. 'Jay doet bij mij hetzelfde.' Nu kijk ik haar voorzichtig aan en Cloë's ogen worden groot. 

'Wat...' stamelt ze. 'Hij bedreigt jou ook?' Ik knik bevestigend en vertel haar dan mijn verhaal. Aandachtig luistert ze naar wat ik allemaal te vertellen heb. Ik vertel haar zelfs over hoe Liam me betrapt heeft en dat ik de reden ben dat hij nu weg is. Ook ik kan het niet laten om mijn tranen te laten gaan. Nu is het Cloë die een arm om me heen slaat en haar hoofd op mijn schouder laat leunen. 

'Schat toch,' zegt ze begripvol. Ze wrijft even over mijn rug en dan veeg ik de tranen met mijn mouw weg. 

'Wat moeten we nu doen?' Vraagt ze me. Even denk ik na. We kunnen het hier niet bij laten. Jay bedreigt ons allebei en wie weet nog wel meer meisjes. 

'We gaan naar de politie,' zeg ik dan. Cloë's ogen worden groot. 'Levert dat niet heel veel gedoe op?' Vraagt ze me bezorgd. 'Ik weet dat we iets moeten doen, maar mijn moeder kan dit gedoe er echt niet bij hebben. Ze is al depressief zat.' Ik knik. 

'We vertellen de politie gewoon hoe het zit en we vragen ze onze ouders hier buiten te houden.' Ik zie Cloë even nadenken, maar uiteindelijk knikt ze toch. Net wanneer we op willen staan komt Cloë's moeder in haar badjas te trap af. 

'Ik dacht al dat ik stemmen hoorde,' zegt de vrouw. 'Ben jij nu alweer klaar met werken?' Cloë schudt haar hoofd. 

'Nee mam,' zegt ze. 'Maar Megan voelde zich niet goed en mijn leidinggevende vroeg me haar naar huis te brengen.' Snel loop ik twee traptreden op om de vrouw een hand te geven. 

'Megan Jones,' zeg ik. De vrouw stelt zich voor als Carice. 'Jij bent dus Megan,' zegt ze. 'Ik heb Liam wel eens over je gehoord. Leuk om je nu eens in levende lijve te zien,' zegt ze. 

'Insgelijks mevrouw Moore,' zeg ik beleefd. Ik zie Carice even naar Cloë kijken. 'Zeg maar Carice,' zegt ze. 'Moore was mijn getrouwde naam. Die gebruik ik niet meer. Bovendien zijn we een informeer gezin.' Ik glimlach en knik dan. Ergens voel ik me schuldig. Ik had kunnen weten dat zij geen Moore meer heette. 

'Ik zie je straks weer,' Cloë geeft haar moeder een snelle kus en samen verlaten we het huis. Buiten pakken we de scooter van Liam die in het schuurtje staat.

'Waar is hij eigenlijk?' Vraag ik voorzichtig. 'Naar Ohio,' zegt Cloë. Hij is mijn vader opzoeken, maar mam mag het niet weten. Zij denkt dat hij bij een vriend logeert. Hij appte me vanmorgen.' Cloë legt even haar hand op mijn schouder als ze mijn betreurde gezicht ziet. 

'Maandag zou hij weer op school zijn,' zegt ze dan. 'Dan vertel ik hem alles. Alleen hij moet het contact met onze vader weer zien op te pakken dus ik wil hem dit weekend alle tijd gunnen.' Ik knik begrijpelijk. 

'Ik kan best tot maandag wachten,' zeg ik dan. Cloë geeft me een snelle kus en dan rijden we met de scooter richting het politiebureau. Daar parkeren we de scooter naast alle andere scooters en lopen we samen richting de ingang. Via de grote draaideur kom je in een grote hal waar hier en daar wat mensen zitten te wachten. Nog nooit ben ik binnen op een politiebureau geweest. Beiden hebben we geen idee wat we moeten doen dus uiteindelijk lopen we richting de balie waar een vrouw van ongeveer dertig achter zit. 

'Dames,' groet ze ons hartelijk. 'Wat kan ik voor jullie doen?' Even kijk ik naar Cloë en Cloë naar mij. Aarzelend kijk ik de vrouw aan, maar dan begin ik toch te praten. 

'Wij willen aangifte doen,' zeg ik dan. De vrouw zet haar bril even af en kijkt ons dan aan. 'Aangifte?' Herhaalt ze vragend. Allebei knikken we. 

'Ja,' zeg ik dan. 'Voor chantage.' Ik zie de vrouw even wat op haar toetsenbord typen. De vrouw vraagt naar onze namen en noteert ze op papier.  'Jullie mogen even plaatsnemen in de wachtkamer,' zegt ze dan. Ze wijst naar de verschillende banken die naast de ingang staan. 'Jullie worden zo geroepen.' Samen met Cloë neem ik plaats op een bank. Zenuwachtig kijk ik om me heen. Twee bankjes verderop zit een moeder met een arm om waarschijnlijk haar dochter heen en tegenover ons zitten twee jongens van ongeveer onze leeftijd zwijgend naast elkaar. Ze wisselen geen woord uit. Na een kleine vijf minuten komt er een man van ongeveer eind dertig onze kant op. 

'Jullie zijn vast Megan en Cloë?' Vraagt de man vriendelijk. We knikken en staan dan op. 'Ik ben agent Parker. De man geeft ons allebei een hand. 'Gaan jullie met me mee?' Zonder iets te zeggen lopen we achter de man aan de trap op. Op de eerste etage opent hij een deur waar verhoorkamer twee op staat. 

'Neem plaats,' zegt ze man die naar de twee stoelen wijst. 'Kan ik iets te drinken voor jullie halen? Een kopje thee, koffie of wat water?' Alle twee schudden we ons hoofd en dan neemt Parker plaats op de stoel tegenover ons. 

'Vertel,' zegt hij. 'Ik hoorde van mijn collega dat jullie aangifte willen doen vanwege chantage.' Ik knik. 

'Klopt,' zeg ik dan. 'Maar we willen graag weten of onze ouders hier bij betrokken moeten worden?' Dat willen we liever niet.' Parker pakt zijn kladblok en pen erbij. 

'Dat hoeft niet altijd,' zegt Parker. 'Het ligt aan de situatie. Als jullie in levensgevaar zijn dienen wij toch bij minderjarigheid de ouders in te lichten. Jullie zijn...

'Negentien,' vult Cloë aan. Parker schrijft wat op.

'Goed,' begint hij dan. 'Het lijkt mij het beste als jullie mij gewoon vertellen wat er aan de hand is. Ik zal luisteren en na afloop van jullie verhaal nog wat vragen stellen.' Ik knik begrijpelijk en vertel dan het hele verhaal. Eerst vertellen we wat er bij mij is gebeurd en dan vertellen we Cloë's verhaal. Parker luistert aandachtig en schrijft ondertussen aardig wat op papier. 

'Wat is zijn achternaam?' Vraagt Parker eerst. Even denk ik na. 

'Jay Taylor,' zeg ik dan. Ook vraagt Parker naar zijn leeftijd, adres en functie binnen de bioscoop. 

'Hebben jullie een andere leidinggevende hiervan op de hoogte gesteld?' Beiden schudden we ons hoofd. 'En jullie andere collega's?' Vraagt hij dan verder. 'Hebben die een vermoeden?' Weer schud ik mijn hoofd. 

'Er is een collega die het weet,' zeg ik dan. 'Een vriendin van me. Zij werkt ook bij de bioscoop.' Parker schrijft weer wat op en doet dan zijn kladblok dicht. 

'Ik zal met Taylor zo spoedig mogelijk een gesprek voeren,' zegt hij dan. 'Hij zal per direct zijn functie binnen de bioscoop verliezen. Het enige wat ik van jullie vraag is of jullie je vriendin wille vragen hier geen woord over te zeggen. Tegen niemand.' Ik knik. 

'Verder wil ik jullie proberen zoveel mogelijk buiten dit onderzoek te houden. Taylor hoeft niet te weten van wie deze aangifte komt. Natuurlijk zal hij een vermoeden hebben, maar wie weet zijn er nog veel meiden die hetzelfde met hem meemaken. Doe alsof je van niets weet. Morgen zullen wij meteen contact zoeken. Mocht hij vanavond wat van zich laten horen reageer dan nergens op. Parkeer schrijft nog snel mijn telefoonnummer op. Het is goed dat jullie naar mij toe zijn gekomen.' Parker staat op en geeft ons een hand. Met zijn drietjes lopen we naar beneden. 

'Heel erg bedankt,' zeg ik als we bij de uitgang staan. Parker glimlacht even, zwaait kort en dan verlaten Cloë en ik heb politiebureau. 

---
Ik heb bij hoofdstuk 1 nog een foto van Cloë toegevoegd! Zij stond er nog niet tussen. Als je het leuk vind kun je kijken naar haar personage. :)