Something Between Us

46

~Liam~

'Mijn meisje?' Vragend kijkt mijn moeder me aan. Ik knik en sla dan een arm om Megan heen. 

'Ja,' zeg ik dan. 'Wij zijn samen. Ik heb Megan gevraagd om mijn vrienden te zijn en gelukkig was ze zo slim om er mee akkoord te gaan.' Megan giechelt even. 

'Sinds wanneer?' Vraagt mam dan. 

'Afgelopen maandag,' zeg ik. 'We zouden het nog even tussen ons houden, maar dat zag ik niet meer zo zitten. Iedereen mag weten hoe gek ik op je ben.' Even kijk ik Megan aan en ze glimlacht naar me. 

'Ik ben heel eg blij voor jullie,' zegt mam dan. 'En je moet weten dat je hier altijd welkom bent.' 

'Dank u wel,' zegt ze dan. 

Als Megan en ik samen om half elf bij haar voor de deur staan kijk ik haar aan. Omdat ik Megan met mijn auto thuis af zou zetten leek het ons een goed idee om ook haar ouders over ons te vertellen, maar toch begint bij mij de twijfel een beetje te komen. 

'Weet je zeker dat je je ouders wil inlichten?' Vraag ik haar net voordat ze de voordeur opent. Meteen knikt ze. 

'Twijfel je?' Ik zeg even niets. 

'Ja dus,' zegt Megan. 'Waar komt dit opeens vandaan? Jij was degene die opeens over onze relatie begon waar je moeder bij zat.' Ik knik. 

'Weet ik,' zeg ik. 'Maar misschien moeten we nog even wachten met het jouw ouders vertellen.' 

'En waarom mag jouw moeder het wel weten en de mijne niet?' Vraagt ze een beetje chagrijnig. Ik heb er een reden voor en omdat ik haar niet bozer wil maken besluit ik het gewoon eerlijk te zeggen. 

'Misschien zijn je ouders er niet zo blij mee,' zeg ik dan. 'Met mij als schoonzoon. Jullie gezin is heel erg anders dan de mijne, Megan. Jullie zijn wat netter, formeler en je ouders zijn wat strenger. Bij mij is het juist andersom. Wij zijn hartstikke open, zeggen alles en Cloë en ik worden erg vrij gelaten.' Megan laat haar sleutels in de deur zitten, loopt op me af en trekt me tegen zich aan. 

'Liam,' zegt ze dan. 'Mijn ouders gaan van je houden. Maak je niet druk. Als ze je niet accepteren weten ze dat ze mij ook kwijt kunnen raken. Denk je dat ze dat laten gebeuren?' Ik glimlach even en schud mijn hoofd. Ze heeft gelijk. Ik moet mezelf niet zo gek maken. Marc en Ellis vonden het hartstikke gezellig dat ik een paar weken geleden kwam eten. Het zit vast wel goed. Ik gebaar dat Megan de deur kan openen en samen lopen we naar binnen. Megan hangt haar jas op. Gelukkig had ik alleen een dikke trui aan. Net zo makkelijk voor in de auto.

'Hallo!' Groet Marc ons vrolijk als we de woonkamer betreden. Met zijn tweetjes zitten ze op de bank. Dex ligt vast al in bed. Megan groet haar ouders met een kus en ik geef ze allebei een hand. 

'Leuk je weer te zien, Liam,' zegt Ellis. Ik knik als teken dat ik het ook gezellig vind en ga dan op de grote stoel zitten met Megan naast me. 

'Wij moeten iets vertellen,' zegt Megan dan. Marc kijkt ons over zijn bril aan. 

'Ik ben benieuwd,' zegt hij dan terwijl hij zijn boek weg legt. Ook Ellis kijkt ons afwachtend aan. Megan schraapt haar keel even en begint dan met praten. 

'Wij zijn een setje,' zegt ze dan meteen. Ik grinnik. Het is bijna hetzelfde als hoe ik het onze vrienden vertelde. Met opgetrokken wenkbrauwen kijken haar ouders ons aan. Ze hadden het duidelijk niet zien aankomen. 

'Een setje?' Herhaalt pap vragend. 'En sinds wanneer?' 

'Afgelopen maandag,' zegt ze. Megan vertelt over hoe we al een tijdje om elkaar heen draaiden, maar dat ze blij is dat het eindelijk officieel is tussen ons. Marc en Ellis blijven stil en kijken elkaar aan. Ik kan aan Megan zien dat ze zenuwachtig op een reactie wacht. 

'Nu is het aan jullie om te zeggen dat jullie blij voor ons zijn...' zegt Megan dan zachtjes. Pap knikt. 

'Dat zijn we wel,' zegt pap. 'Maar je weet wat voor een gedoe we hebben gehad met Larry.' Larry? Denk ik bij mezelf. Dat is dus hoe haar ex heette. 

'Liam is niet zoals Larry, pap,' zegt Megan. 'Dat vind ik niet eerlijk van je.' 

'Begrijp me niet verkeerd, Liam,' zegt Marc dan. 'We zijn blij dat je in Megan's leven bent en ze iemand heeft gevonden waar ze gelukkig mee is. Dat hadden we na Larry niet meer verwacht.' Nieuwsgierig wacht ik op wat hij nog meer gaat zeggen. 

'Maar Larry heeft heel veel onrust in dit gezin veroorzaakt en ik heb geen zin om dat nog een keer mee te moeten maken.' Ik knik. 

'Dat begrijp ik, meneer Jones,' zeg ik met een gemeende stem. 'Maar ik verzeker u dat ik echt geen problemen zal veroorzaken. Ik ben gek op jullie dochter en dat zal zo blijven.' Nu verschijnt er een glimlach op Ellis' gezicht en ook Marc's gezicht is wat vrolijker. Ik kan zien dat ik ze gerust gesteld heb. 

'Dan staan wij helemaal achter jullie,' zegt hij dan. Marc staat op en steekt zijn hand naar me uit.

 'Welkom bij de familie, Liam.' Ik glimlach en schud hem dan de hand.