Something Between Us

39

~Megan~

Het is zondagmiddag als ik samen met Cloë, Jonah, Alicia en Justin bij de Pub zit. Met een warme chocomelk genieten we van onze vrije dag. Allemaal waren we vrij. Gelukkig hoefde vandaag niemand te werken. Zoals Parker me had gevraagd heb ik tegen Alicia gezegd dat ze geen woord over de situatie met Jay mag zeggen. Braaf had ze geknikt en me beloofd het er niet meer over te hebben. Nog steeds heb ik niets van Parker gehoord. Ik vraag me af of hij al met Jay gepraat had. Een beetje ongeduldig wip ik heen en weer op mijn stoel. 

'Waar loop jij over te stressen?' Vraagt Jonah me. Ik schrik op uit mijn gedachte. 

'De examens,' lieg ik dan. Cloë en ik hebben afgesproken niemand erbij te betrekken. De enige die het mag weten is Liam. Morgen zou Cloë het haar tweelingbroer gaan vertellen. Liam. Liam is al sinds donderdag weg en ik heb nog steeds niets van hem gehoord. Hij reageert nergens op. Niet op mijn belletjes, niet op mijn berichtjes en zelfs Alicia negeert hij. Ik moet gewoon nog een dagje geduld hebben. Als hij het hele verhaal van zijn zus hoort bedenkt hij zich misschien geeft hij me misschien wel de kans om alles uit te leggen. Snel probeer ik Liam uit mijn hoofd te zetten en me weer op mijn vrienden te focussen. 

'Dus,' gaat Jonah verder. 'Het word dus Mexico?' Verbaasd kijkt iedereen hem aan. 

'Onze examenreis,' zegt hij voor de duidelijkheid. 'Oh jeetje. Ben ik de enige die nog bezig is met onze vakantie en er onwijs veel zin in heeft?' Meteen schudt Alicia haar hoofd.

'Nee joh,' zegt ze dan. 'Ik ben ook de dagen al aan het aftellen.' Ik slik even. Ik weet zeker dat mijn ouders hartstikke moeilijk gaan doen. 

'Alleen met je vrienden naar Mexico?' Gaat pap me lachend vragen. 'Ben je gek geworden?' Ik zie het al helemaal voor me. Mam zal het wel goed vinden, maar het is pap die altijd zo belachelijk streng is. Vergeleken met de rest van onze vriendengroep heb ik de strengste ouders. Vorig jaar gingen Justin, Alicia en Jonah een weekendje weg. Ik mocht niet mee omdat pap me daar nog te jong voor vond. Ergens hoop ik toch dat ik dit jaar wel mee mag. Als ik zeg dat we met een grotere groep gaan, we op een veilig resort zitten en Alicia ook mee mag laten ze me misschien toch gaan. Bovendien is het nu voor een reden. Een afscheidsvakantie met mijn beste vrienden voor we gaan studeren. 

'Ik heb er ook zin in,' zegt Cloë. 'En ik weet zeker Liam ook. We moeten alleen even kijken hoe we het gaan betalen. Mam heeft het op dit moment niet zo breed door de verhuizing, maar misschien dat pap ons een bijdrage geeft. Ik kan het altijd proberen!' Daar hoef ik me gelukkig geen zorgen over te maken. Ik werk al zo lang dat ik een flink bedrag heb gespaard voor dit soort gelegenheden en ik weet zeker dat als het mag ik ook nog wat extra's van mijn ouders krijg.  

'Goed,' zegt Jonah. 'Dus Alicia, Justin en ik mogen sowieso! Als jullie het nou vanavond even vragen kunnen we concrete plannen maken. Jonah kijkt Cloë en mij vragend aan en ik knik. Ik vind het doodeng om te vragen, maar het is nu of nooit. Anders blijf ik het toch maar uitstellen. 

'Ik heb vorige week een beetje zitten googelen,' begint Alicia dan. 'Ik heb een prachtig resort voor ons gevonden.' Alicia pakt haar telefoon erbij en typt iets in. 'Het resort heet Yucatan en heeft bijna vijf sterren! Hij ligt meteen aan een prachtig zandstrand en de prijs valt ergens op zich best mee.' Alicia laat de foto's zien en meteen is iedereen onder de indruk. 

'Dat ziet er niet verkeerd uit,' zegt Justin bewonderd. Alicia knikt. 'Je hebt bungalows en een hotel. Dus als we zeker weten dat iedereen mee kan moeten we even kijken waar onze voorkeur naar uit gaat.' Jonah knikt. 'Prima,' zegt Jonah. 'Dan is het nu even afwachten.' 

Het is zeven uur als ik samen mijn ouders en Dex aan tafel zit. Pap en mam kletsen wat over werk en Dex is druk bezig met het eten van zijn steak. Ik moet het nu wel vragen. Ik begrijp dat de rest duidelijkheid wil. Ik neem snel een hap van mijn eten en begin dan te praten. 

'Mag ik wat vragen?' Een beetje zenuwachtig kijk ik mijn ouders aan. Mam gebaart dat ik verder moet en neemt ondertussen een slok van haar wijn. 

'Nou,' begin ik dan. 'Zoals jullie weten is dit mijn laatste jaar op Washington' High en als afscheid willen we als vriendengroep op vakantie na de examens.' Meteen zie ik mam naar pap kijken. 

'En waar willen jullie heen?' Vraagt pap nieuwsgierig. 

'Naar Mexico.' Meteen, zoals verwacht, begint pap te grinniken. 'Zonder volwassenen?' Vraagt hij. 

'Liam is volwassen,' zeg ik dan voor ik het door heb. Ik vertel pap ons hele plan en met wie we allemaal gaan. Pap en mam luisteren allebei aandachtig naar mijn verhaal. 

'Ik vind het maar niks,' zegt pap. 'Je bent nog nooit tien dagen zonder ons weg geweest.' En wiens schuld is dat? Denk ik bij mezelf. Toch besluit ik het niet hardop te zeggen. 

'Ach,' zegt mam. 'Dat kind verdiend het. Bovendien gaat Dex ook met een vriendje mee omdat wij de hele zomer moeten werken.' 

'Maar daar zijn ouders bij,' zegt pap. Even is het stil. 

'Goed,' zegt hij dan. 'We zullen er over nadenken.'  Ik knik en besluit er verder niet op door te gaan. Rustig eet ik mijn steak op.