Something Between Us

35

~Megan~

Het is ook stom van me om te denken dat Liam naar me zou luisteren. Hij is woedend en ik denk niet dat hij het me snel zal vergeven. Alicia, die nog steeds naast me zit kijkt me aan. 

'Misschien moet je het je ouders vertellen, Meg,' zegt ze dan. Verbaasd en met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar aan. 

'En dan?' 'Zeggen dat ik me door mijn baas heb laten misbruiken toen ik dronken was? Mijn ouders laten me binnen zitten tot ik in het bejaardentehuis zit.' Alicia grinnikt even om mijn opmerking, maar als ze mijn bezorgde gezicht ziet houdt ze snel op. 

'Wat zou Jay doen als ik het weet?' Vraagt ze me dan. 'Misschien wordt hij wel bang en stopt hij met je te bedreigen.' Ik schud mijn hoofd. 

'Ik denk dat dat het alleen maar erger maakt.' Zwijgend zitten we naast elkaar op de bank. 

'Moet je niet terug naar school?' Alicia schudt haar hoofd. 'Ben je gek?' Vraagt ze me. 'Ik laat je nu toch niet in de steek.' 

'Ik moet vanavond ook nog eens werken,' zeg ik zuchtend. 

'Meld je af dan,' zegt Alicia. Meteen schud ik mijn hoofd. 'Jay accepteert het niet als ik me elke keer ga af melden, Al. Ik ga gewoon en probeer er tijdens werktijd niet aan te denken. Bovendien weet ik niet eens of Jay vandaag leiding heeft.' 

'Maar je blijft toch niet doen wat hij van je vraagt?' Vraagt Alicia me. 'Hij heeft je totaal in zijn macht, Megan! Misschien maakt hij je alleen maar bang en doet hij er verder niets mee. Hij zal echt zijn baan niet op het spel zetten om jou dwars te zitten hoor.' Even haal ik mijn schouders op. 

'Ik ga gewoon het risico niet nemen,' zeg ik dan. 

Het is precies zes uur als ik de verzamelruimte van de bioscoop in kom. Ik ben bewust geen minuut eerder naar boven gekomen. Daarvoor was ik te bang dat ik Jay alleen aan zou treffen. Een opgelucht gevoel betreed mijn lichaam als ik Jonah en Cloë ook zie zitten. 

'Megan,' begint Jay dan. 'Ben je vergeten dat je vijf minuten voordat je begint aanwezig moet zijn? Je werkt hier al een jaar.' Ik schud mijn hoofd. 

'Tijd vergeten,' lieg ik. Jay kijkt me even doordringend aan. 

'Laat het niet nog een keer gebeuren.' Ik knik braaf en neem dan plaats naast Cloë. Jay vertelt ons waar we vanavond zijn ingedeeld en na nog wat te hebben besproken staat iedereen op om naar zijn plek te gaan. Gelukkig sta ik met Jonah achter de bar. Balen dat Cloë is ingepland bij de kassa, maar gelukkig zit dat achter ons. Zo kunnen we als het rustig is toch af en toe een praatje maken. Beneden doe ik het rode schort om en was ik mijn handen. Meteen help ik de eerste klanten. 

Na een halfuur zijn de meeste films begonnen en is het erg rustig bij de bar. Jonah is druk bezig met de popcorn bijvullen en ik vul ondertussen de frisdrank bij in de koelkast. 

'Waar was je vandaag eigenlijk?' Vraagt Jonah me. 'Ik heb je helemaal niet gezien op school.' Ik knik. Shit. Nu moet ik ook nog tegen Jonah liegen. Tegen mijn ouders liegen vind ik vervelend, maar als ik moet liegen tegen mijn beste vrienden haat ik mezelf. 

'Ik voelde me niet lekker,' zeg ik dan. 'Het is gelukkig beter geworden nu ik twee ibuprofen heb genomen.' Jonah knikt begrijpelijk. 

'En ik hoorde dat er gedoe was met Liam?' Zegt hij dan vragend, maar erg voorzichtig. Meteen kijk ik mijn vriend aan. 

'Hoe weet je dat?' Vraag ik hem snel. '

'Ik hoorde Justin aan de telefoon met hem praten,' zegt hij dan. 'Is er wat vervelends aan de hand?' Eigenlijk wil ik hem zeggen wat er aan de hand is, maar toch besluit ik het niet te doen. Zeker hier niet. 

'Ik wil het er niet over hebben,' zeg ik dan voordat ik weer moet liegen. Jonah glimlacht even en gaat dan verder waarmee hij bezig was. Dat is het fijne aan Jonah. Hij laat je met rust als je daar behoefte aan hebt, maar hij is er voor je als je hem nodig hebt. Integendeel tot Alicia. Alicia blijft net zo lang doorvragen totdat ze antwoord. Typisch Al, maar ondanks dat is ook Alicia er altijd voor mij. Daarom zijn zij mijn beste vrienden. Net wanneer ik me wil omdraaien om naar Cloë te lopen zie ik bij haar staan. Snel bedenk ik me en pak ik wat zakjes chips en doe ik alsof ik bezig ben. Het duurt niet lang voor Jay onze kant op komt. Via mijn ooghoeken zie ik Cloë richting de personeelsruimte rennen. Verbaasd kijken Jonah en ik elkaar aan. 

'Jullie hebben het zo te zien aardig rustig,' zegt Jay. Met mijn gedachte nog bij Cloë knik ik. 

'Gaat alles goed?' Vraagt Jay me met een bezorgde blik. Snel kijk ik hem aan. 

'Nee,' zeg ik dan. 'Ik was vanmorgen aan het overgeven en ik voel dat ik nu weer moet.' Zonder dat Jay nog wat kan zeggen ren ik net als Clöe naar de personeelsruimte. 

'Cloë?' Vraag ik verbaasd als ik haar op het bankje bij de kluisjes zie zitten. Tranen lopen over haar wangen naar beneden. 

'Wat is er?' Snel loop ik op haar af en trek ik haar tegen me aan. Samen zitten we op het bankje en wacht ik op wat ze gaat zeggen. 

'Ik.... Jay....' stamelt Cloë. Door al haar gesnik komt ze niet uit haar woorden. Een naar gevoel betreed mijn buik. Ergens ben ik bang voor wat ze zeggen gaat.

'Rustig maar,' zeg ik zachtjes om Cloë gerust te stellen. Na een paar minuutjes wordt Cloë wat kalmer. Snel sta ik op en pak ik uit mijn locker een flesje water voor haar. Zuchtend neemt Cloë een slok. 

'Kan je me zeggen wat er aan de hand is?' Vraag ik haar. Cloë knikt even en begint dan zachtjes te praten. 

'Jay,' begint ze dan. 'Hij chanteert me met een filmpje.'