Something Between Us

71

~Megan~

Shit. Deze had ik niet zien aankomen. Ik had echt verwacht dat Liam weg was. Toen Larry en ik hem vanmorgen met Cloë, Alicia en Jonah in een cafe zag vonden wij het een mooi plan om snel mijn spullen uit de hotelkamer op te halen. Nou. Plan mislukt dus, want daar staat hij. Recht voor mijn neus met een verbaasde blik.

'Waar ben je geweest?' Vraagt hij me. Net wanneer ik wil antwoorden komt Larry de badkamer uit met mijn toilettas. Meteen betrekt Liam's gezicht en even ben ik bang dat hij hem een klap gaat geven, maar in plaats daarvan blijft hij maar staan en zegt niets. 

'Dat maakt niet uit,' zeg ik dan. Snel pak ik mijn toilettas over van Larry en prop ik hem in mijn rugzak. 

'Je kan niet zomaar weggaan, Megan,' zegt Liam dan. Ik grinnik even en knik dan. 

'Oh jawel,' zeg ik dan. 'Jij hoeft niets meer van mij te weten.'

'Ik ben doodongerust geweest!' Schreeuwt hij nu. 'Ik was de hele nacht bang dat er iets met je ging gebeuren en nu sta je hier met die klootzak in onze kamer alsof er niets aan de hand is!' 

'Jouw kamer,' zeg ik dan. Vragend kijkt Liam me aan. 'Dit is jouw kamer. Ik ga weg.' Snel loop ik langs Liam heen gevolgd door Larry die mijn koffer heeft. 

'Ben je gestoord?' Vraagt hij me dan. 'Waar ga je heen?' Ik zucht even en trek dan mijn wenkbrauwen op. 

'Wat zei ik nou net?' Vraag ik hem. 'Je hoeft niets meer van mij te weten.' 

'Laten we er op zijn minst over praten,' zegt hij dan. 'Ik wil je uitleggen hoe het gegaan is en je vertellen dat het me ontzettend spijt. Je mag niet bij me weggaan, Megan. Je weet dat ik dan helemaal kapot zou gaan.' Liam kijkt Larry even aan. 

'Mag ik alsjeblieft even met mijn vriendin alleen praten.' Voordat Larry kan antwoorden schud ik mijn hoofd. 

'Hij blijft,' zeg ik dan. 'En ik ben je vriendin niet meer. Het is over. Ik hoef je mooie praatjes niet te horen, Liam. Je hebt het verpest en er valt niets meer goed te praten.' Wanneer ik Liam het tweede kamer pasje wil geven en het niet aan wil pakken gooi ik het ding op de grond. 

'Fijne vakantie nog,' zeg ik dan. Ik wil weglopen, maar Liam's hand pakt snel de mijne.

'Alsjeblieft,' zegt hij met een smekende stem. 'Blijf.' Even kijk ik naar onze handen, maar ik verroer me niet. 'Je had me beloofd me nooit te verlaten,' zegt hij dan zachtjes. Liam's ogen vullen zich met tranen en door hem zo te zien begin ik medelijden met hem te krijgen. Ook bij mij ontsnapt er een traan uit mijn ooghoek, maar wanneer ik me Liam en Alicia in bed voorstel komt er boosheid boven mijn verdriet. 

'Dan heb ik me niet alleen vergist in jou,' zeg ik dan. 'Maar ook in mezelf.' Zonder op een reactie te wachten trek ik mijn hand uit de zijne en loop ik weg. 

Het is drie uur als ik samen met Larry, Jaxx, Quin, Stacey en Ivy aan het zwembad lig. Het is een wat kleiner zwembad dan in ons hotel, maar nog steeds erg heerlijk om verkoeling te zoeken. Larry heeft vanmorgen mijn vlucht veranderd waardoor ik morgen met dit groepje vertrek. Ik moest er niet aan denken om terug te gaan naar mijn eigen vrienden en de vakantie uit te zitten. Dan maar naar huis. Het is zonde van mijn geld en van mijn vakantie, maar ik moet wel. 

'Er is vanavond een feest in het hotel,' zegt Stacey dan. 'Zullen we daar heen gaan?' Meteen zijn de anderen enthousiast, maar stilletjes probeer ik de letters in mijn boek verder te lezen. 

'Meg?' Vragend kijkt Stacey me aan. 

'Ik wil me niet opdringen,' zeg ik dan. 'Jullie zijn een hecht groepje en ik wil me er niet zomaar tussen proppen dus ik denk dat ik in de kamer blijf.'

'Doe normaal,' zegt Ivy. 'Jij bent meer dan welkom en we vinden het juist leuk dat je er bent. Je gaat gewoon mee.' Ik glimlach even en sla dan mijn boek dicht. 

'Oke,' zeg ik dan. 

Het is elf uur en het hotelfeest is al even aan de gang. Hier en daar zie je wat dronken mensen en de muziek die op het podium via een box wordt afgespeeld staat aardig hard. Ook ik ben al aardig dronken en samen met Stacy en Ivy staan we op een tafel te twerken. Niets interesseert me nog. Samen zakken we op de maat van de muziek naar beneden en daarna lopen we naar de bar om het volgende shotje naar achter te gooien. 

Als het twee uur is en Larry en ik op de kamer zijn laat ik me lachend op bed vallen. Ik ben kapot. Kapot van het de alcohol, kapot van de stress, kapot van het verdriet en kapot van deze avond. Larry grinnikt wanneer hij me ziet liggen. 

'Doe alsjeblieft je benen bij elkaar,' zegt hij dan. 'Je wind me op.' Ook Larry is hartstikke zat en ik lach om zijn woorden waarnaar ik mijn benen nog wat extra spreid en mijn zwarte string zichtbaar is.

'Megan...' Larry loopt op me af en duwt mijn benen weer naar elkaar toe. Met twee handen pak ik hem bij zijn bovenarmen en trek ik hem naar me toe. Larry kijkt even naar mijn lippen en binnen een seconde heeft hij ze op de mijne gedrukt. Meteen duwen zijn handen mijn jurkje omhoog en het duurt niet lang voor mijn string op de grond ligt en hij zijn vingers bij me naar binnen heeft gebracht. Terwijl hij ze heen en weer beweegt trek ik zijn broek en boxer uit. Mijn hand laat ik over zijn harde bobbel gaan. Larry pakt een condoom uit zijn nachtkastje, doet het om en stopt zich in me. Het is de eerste keer dat ik met iemand anders dan Liam seks heb en ergens voelt het vreemd. Toch besluit ik mijn verstand op nul te zetten en laat ik me gaan. Met mijn nagels krab ik wat over zijn rug en Larry's gekreun zorgt ervoor dat ik extra gek gemaakt word. 

Na twintig minuten haalt hij het gevulde condoom van zijn piemel af, legt er een knoopje in en gooit het in de prullenbak. 

'Wie had ooit verwacht dat dit nog zou gebeuren?' Vraagt hij me dan. Ik haal mijn schouders op, trek mijn string aan en kruip dan terug in bed. Ik ben te moe om me klaar te maken voor bed. Larry loopt naar het bed, doet de dekens over me heen en geeft dan een kus op mijn haren. 

'Slaap lekker,' zegt hij. Zijn woorden klinken ver weg en meteen val ik in een diepe slaap.