Something Between Us

42

~Liam~

Ik kan het nog steeds niet geloven. Eindelijk kan ik Megan mijn meisje noemen. Eindelijk is ze van mij. Echt alleen van mij en ik ben niet van plan haar nu ooit nog te laten gaan. Ergens kan ik niet beseffen wat er allemaal gebeurt is. Dat mijn meisje en mijn zusje bedreigt zijn door een viespeuk die niet van ophouden hield. Hopend op een zware straf voor Jay ga ik met mijn handen door Megan's haar. Samen liggen we op bed. Megan ligt in mijn armen en haar hand ligt in de mijne. Het is een heerlijk gevoel. Haar geur, haar karakter, haar lichaam. Alles van Megan is perfect.

'Laat me alsjeblieft niet meer los,' zegt ze dan zachtjes. 'De afgelopen dagen waren echt een ramp.' Ik geef zachtjes een kus op haar haren.

'Het is over, Megan.' Megan knikt, komt iets overeind en geeft me een kus op mijn lippen. Dan worden we gestoord door het geroep van haar moeder.

'Eten!' Ik grinnik en Megan springt van haar bed. 'Eet maar mee,' zegt ze. 'Mam maakt altijd genoeg en misschien kunnen we mijn ouders meteen vertellen van ons!' Even zeg ik niets. Hoe moet ik Megan subtiel zeggen dat ik het nog eventjes onder ons wil houden.

'Misschien moeten we daar nog even mee wachten,' zeg ik dan. Verbaasd kijkt Megan me aan en aan haar gezicht te zien wilt ze duidelijk een uitleg.

'Het lijkt me gewoon beter,' zeg ik dan. 'Ik wil niets overhaasten, Megan. Pas als een relatie echt serieus is zeg ik het tegen mensen.' Megan's gezicht is nu veranderd in een teleurgestelde blik en snel pak ik haar hand.

'Luister,' zeg ik dan. 'Ik wil niet het risico lopen dat het over een week uit is en we dat dan ook weer tegen iedereen moeten vertellen.'

'Dus daar ga je van uit?' Vraagt Megan me. Meteen schud ik mijn hoofd.

'Ik wil je gewoon even voor mezelf hebben. We vertellen het wel over twee weekjes. Als we zeker weten dat alles goed zit en dit een langdurige relatie gaat worden.' Megan zucht, maar knikt dan toch.

'Oke,' zegt ze dan. 'Maar we vertellen het wel aan de vriendengroep. Ik kan op school en tijdens uitjes niet doen alsof we niets hebben.' Even denk ik na en dan knik ik.

'Prima,' zeg ik dan. 'Dan kan ik je in ieder geval op school zoenen.' Ik kietel Megan even en dan gaan we door naar beneden.

Het is wat later op de avond en samen met Cloë zit ik op de bank. Mam zit in haar badjas in de stoel en kijkt wat naar het nieuws. Eigenlijk is zij de reden waarom ik onze relatie niet openbaar maak. Toen ik mijn relatie met Amy had vond mam dat erg moeilijk. Ik was vaak weg of Amy was altijd bij ons. Mam voelde zich vaak alleen ook al was ze toen nog samen met James. Als ik haar nu vertel dat ik een nieuwe relatie heb weet ik dat ik haar alleen maar verdrietig maak. Zeker nu het steeds wat slechter gaat met haar depressie. Na het eten heeft Cloë me mee genomen naar haar kamer en me verteld over de plannen naar Mexico. Meteen was ik enthousiast. Een vakantie met Megan en de rest. Elke dag met haar wakker worden en aan het strand liggen. Ik zag het al helemaal voor me. Nu is het zover om het mam te vragen en ergens vind ik het een beetje spannend omdat we haar teleur willen stellen.

'Mam?' Zegt Cloë dan vragend. Meteen kijkt ze haar aan en verteld Cloë ons plan.

'Dat klinkt leuk,' zegt mam dan enthousiaster dan we verwacht hadden. 'Hoe lang zouden jullie willen gaan?' Ik weet het zelf eigenlijk ook niet en kijk naar Clöe.

'We dachten aan tien dagen,' zegt ze dan. Even zie ik mam nadenken. Nieuwsgierig wacht ik op wat ze gaat zeggen.

'Nou ik vind het leuk,' zegt ze dan. 'Dus ik vind het helemaal goed!' Meteen kijken Cloë en ik elkaar aan. Dit hadden we niet zien aankomen. Ik had tranen, teleurstelling en angst verwacht.

'Verwacht alleen geen bijdrage van mij, lieverds,' zegt ze dan. 'We hebben het al niet breed nu ik even niet werk.' Meteen knik ik.

'Maak je maar geen zorgen om geld,' zeg ik snel. 'Dat regelen wij allemaal. Vind je het niet erg om alleen te zijn?' Vraag ik dan voorzichtig. Mam haalt haar schouders op.

'Natuurlijk is het leuker als jullie er zijn,' zegt ze dan. 'Maar jullie verdienen dit. Er is zoveel gebeurd het afgelopen halfjaar. Ik ga jullie dit niet verbieden.' Ik glimlach, sta op en geef haar dan een snelle kus.

'Ik moet jullie ook iets vertellen,' zegt ze dan. Verbaasd kijken Cloë en ik haar aan.

'Ik heb vandaag een eerste afspraak gehad bij een psycholoog.' Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar aan.

'Psycholoog?' Vraag ik verbaasd. 'Waarom heb je niet gezegd dat je daar heen ging?' Mam haalt haar schouders op.

'Ik wilde eerst echt gaan voordat ik het zou vertellen,' zegt ze dan. 'Ik wilde jullie geen valse hoop geven. Het was best fijn om met iemand te praten. Vanaf nu heb ik elke donderdagochtend een afspraak. Het is een fijne man en ik denk dat het best goed gaat komen.' Een gevoel van trots betreed mijn lichaam. Ik vind het knap van mam dat ze eindelijk actie heeft ondernomen.

'We zijn echt heel trots op je,' zegt Cloë. Een kleine glimlach verschijnt op mams gezicht. Het is een kleine glimlach, maar een glimlach die Cloë en ik al maanden niet hebben gezien.

---

Welk cijfer geven jullie dit boek tot nu toe?

Ohja! En een shoutout in mijn volgende hoofdstuk naar degene die een mooie naam bedenkt voor Liam en Megan als setje! :)