The BangTwice's Destiny (Part 2)

TWICE (12)

TWICE - [Yuae]

Walang magandang kinahantungan ang pag uusap namin kasama ang mga manager. Sobrang seryoso nila, pero maging ang members ng grupo namin ay seryoso rin.

“Chaeyoung-ssi, explain.”

“Why don't you explain to us first of why you lied to us about the phones? Why are we the only ones who are not allowed to use them? How is that fair - ”

Manager Hwang cut her off, Dakki, “Not now, Dahyun. That is not the problem here, now Chaeyoung. Talk.”

Bumuntong hininga pa muna siya at nagpalipat lipat ng tingin sa aming lahat bago kay Manager na nakahalukipkip at seryosong nag aabang sa sasabihin niya.

May gusto sana akong ikatwiran pero ewan 'ko ba at mas pinipili 'kong manahimik na lang muna bago pa magkagulo. Ang importante ay marinig nila ang side ni Chaesy.

“Ano pa ba ang gusto niyong marinig? I'm sure alam niyo na kung ano ang problema. Kaya niyo nga kinumpiska ang phone namin, diba? What's more to explain? Will you side with us?” walang preno niyang pagsasalita.

Sinuway siya ni Jiji pero hindi siya nagpaawat.

May nginig sa kaniyang boses habang nagpapaliwanag siya, “Wala akong makitang mali sa ginagawa 'ko. Pero sa ginawa niyo, meron. You lied to us, saying that all idols are banned from using their phones when the truth is, kami lang itong pinagbabawalan niyo. And i don't see any valid reasons from why you could do that to us!”

“Lower your voice, Chaeyoung - ”

Jeo joined the conversation, “She's right. I know that you just care about us that's why you kept it hidden, pero hindi madali ang gusto niyong mangyari. Kung balak niyong pagsabay sabayin na ayusin sa iisang araw ang lahat ng kumakalat na balita patungkol sa amin.. hindi namin kaya 'yon.”

“For the netizens, silence means yes. If we keep our mouths shut, ano na lang iisipin nila? Yes, we're too busy for the tour. But can't you or the agency do something about it? We don't need to be the ones to sit on a couch and answer an interview! You can just report to them that everything that they're saying ain't true at all.” si Maoui.

Halos mapatalon kami sa gulat sa lakas ng hampas ng Manager ng Bangtan sa lamesa. Si Manager Lee. He pointed his index finger at all of us, makikita mo sa itsura niya palang na galit na galit na siya.

“Sumusunod lang kami sa kung ano ang ipinag utos sa amin. Kayo? Sinusunod niyo ba ang kung ano ang pinirmahan niyo sa kontrata?!” nagsimula na siyang magtaas ng boses sa amin. “O baka naman pinirmahan niyo lang iyon at hindi pinahalagahan ang kung ano ang nakasulat?!”

“Maaari niyong ikasira sa career niyo 'to! May tamang panahon at oras para diyan at hindi ito ngayon 'yon!” said Manager Choi. “Oo, hindi namin magagawang pigilan ang bugso ng damdamin niyo pero.. pumirma kayo ng kontrata! - ”

“If we have a choice, we wouldn't sign it! But you left us no choice and even - ”

“GUYS!” pagkuha ni BamBam sa atensyon namin, “Our manager's right. May tamang panahon para diyan. Didn't you read the contract properly?”