The BangTwice's Destiny (Part 2)

BTS (17)

BTS - [Kiko]

Masyadong mainit ang naging alitan ng dalawa. Na hanggang ngayon ay hindi pa sila nagkaka ayos. Pinagsabihan na kami ng manager namin na ipaubaya na lang sa agency ang mga balitang kumakalat.

Hindi sumang ayon ang mga babae do'n. May punto naman sila do'n. Ilang balita na ang kumakalat patungkol sa amin pero ni isa ay hindi pa naaaksyunan.

Hindi 'ko rin talaga maisip paano napunta ang pag aaway nila sa pagsusumbatan tungkol sa fans. Ang ARMY at ONCE.

Napakamot ako sa sentido habang naglalakad papasok ng arena, we just finished eating for our breakfast, pagkatapos ay dumiretso na kami ng arena. Is there really a fanwar between the ARMY and ONCE?

Kung ganon, wala ni isa sa kanila ang tama. Mali ang magsimula ng fanwar, sa nakikita 'ko, mali talaga. Pati ang dalawang grupo na magkasundo ay nagkakasiraan dahil sa fanwar na pinapangunahan ng fandom ng dalawang grupo.

Nabalik ako sa realidad sa nambatok, paglingon 'ko ay isang napakagandang ngiti ang bumungad sa akin. “Penny for your thoughts?”

Umiling lang ako. Sinabayan na niya ako ng lakad. “Magkakaayos rin ang dalawa. Huwag mo sila masyadong isipin.”

Bumuntong hininga ako, “Hmm, sabagay. Nga pala, kamusta paa mo? Masakit pa ba?”

Natapilok siya sa kalagitnaan ng performance nila kahapon, may hagdan silang ginamit at bumaba sila do'n. Unfortunately, hindi tumama 'yung stilletos niya sa apakan kaya nawalan siya ng balanse.

And yet, nagpatuloy siya sa pagsayaw kahit gaano kasakit 'yung insidenteng 'yon.

Tinitigan niya mga paa niya habang naglalakad sabay tingin sa akin, “Okay na ako. Konting hilot lang naman kailangan, e.”

“Sa susunod kasi mag iingat ka. Tumingin ka sa inaapakan mo. Masyado ka kasi excited magperform, e.”

Umirap siya, “Sobra kasi 'yung usok na tumatama sa paa 'ko kaya hindi 'ko masyado nakita!” I chuckled. “Daig mo pa si Manager kung pagsabihan ako, a? Actually, hindi niya nga ako pinagsabihan.”

Tumawa na lang uli ako.

Nang makarating sa aming mga dressing room ay nagkaagawan na agad kami ng mga uupuan at hihigaan pansamantala.

Naunahan 'kong mahiga si Minsu sa sofa. Mapanuya 'ko siyang tiningnan at inirapan niya lang ako saka naghanap ng ibang mahihigaan.

I glanced to Naj na tahimik na nakaupo sa harap ng vanity mirror, tinititigan ang sarili. I pulled my phone from my pocket at naghanap ng pwedeng tugtugan.

“(Yeah yeah)
Yeah just one, day one night” - Naj (Jeo)

“Haruman naege sigani itdamyeon
dalkomhan ni hyanggie chwihaeseo
gonhi nan jamdeulgopa
ppakppakhan seukejul saie gihoega itdamyeon
ttaseuhago gipeun nun ane mom damgeugopa
I like that, neoui geu gilgo gin saengmeori
ollyeo mukkeul ddaeui ajjilhan
mokseongwa heulleonaerin janmeori
seoro gati eodil gadeun
nae haendeubaegeun ni heori
Yo ma honey bol ttaemada sumi makhyeo
myeongdong georicheoreom
uriui bgm-eun sumsori
nae ireumeul bulleojul ttaeui ni moksorie
jamgyeoseo nan suyeonghagopa
neoreul jom deo algopa
neoran mijiui supeul gipi moheomhaneun tamheomga
neoran jakpume daehae gamsangeul hae,
neoran jonjaega yesurinikka
ireohge maeil nan bamsaedorok sangsangeul hae,
eochapi naegeneun muuimihan kkuminikka.” - Minsu