The BangTwice's Destiny (Part 2)

TWICE (36)

TWICE - [Taki]

“There's nothing to worry about anymore..” said Manager Lee. “It's the reporters of GFriend, Seventeen and ASTRO. There are rumors spread about them which is.. really controversial.”

“I'm afraid our flight to Mexico will be delayed.. hindi mapaalis ng mga guards at staffs ang mga reporters. They're too persistent to hear answers from them.”

“What is controversial?” tanong ni Dakki.

Manager Hwang coughed to get our attention, “Huwag niyo na alamin. It's not our business so i hope.. hindi niyo siya alamin ng sarili niyo.”

Kung para sa Bangtan at GOT7 ay okay na sila sa sinabi ng mga Manager nila. Kami ay hindi pa. Curious talaga kami kung anong klaseng rumor 'yon para dumugin pa sila ng mga reporters. Ang weird lang talaga.

“Kaya kayo, umayos ayos kayo. Huwag kayong gagawa ng kalokohan kung ayaw niyong maranasan 'yon. Masisira pa tuloy 'yung schedule niyo.” napakamot na lang si Manager Choi sa ulo at umupo sa may bakanteng upuan.

“Anong nginingiti ngiti mo diyan, Sana? Seryoso ako sa sinasabi 'ko.”

I blinked at few times, looked around, all eyes are on me. “A-aniyo! May.. may naalala lang.” (It's not like that)

“Hindi ito ang panahon para mag reminisce.” tumango na lang ako kay Manager Hwang.

Maya maya ay napag pasyahan na nilang umalis. Sa wakas! Inutusan pa muna nila kami na mag impake na bago sila tuluyang makaalis.

I stretched my back na nangalay kaka-straight body sa pag upo at agad na sumandal no'ng wala na sila. “Argh. Sandal na sandal na ako kanina pa.”

“Wala namang masama kung umupo ka ng kumportable kahit andito sila, e.” ani Minsu.

“Masyado kasi silang seryoso. Nakakatakot umupo ng kumportable.”

“Balik na kami sa dressing room namin, a?” paalam ni Jiji na tinanguhan lang nila.

Nagpahuli ako sa pag labas. Bago ako sumunod sa kanila ay tumalikod uli ako para tawagin si Jinks at ayain na makausap sa labas.

“Nako, ano kaya pag uusapan ng dalawang 'to? Nako, nako, nako! Medyo wild. Hahaha!”

“Siraulo!” sabi pa ni Jinks kay Naj bago siya naunang lumabas sa akin.

I smiled to them bago ako lumabas kung saan nando'n siya. He's on his phone again. Nakasandal sa tabi ng dressing room namin.

I tilted my head as i stare at him from head to toe, “Salsaenggyotda..” (So handsome..) nabalik ako sa realidad nang mag tama ang mga mata namin.

Umayos siya bigla ng tayo at ibinulsa ang phone niya, “Mwonde?” (What is it?)

“Well,” i walked up to him, my hands are in my back. “I would like to thank you for helping me get out of the crowd..”

He grinned, “Don't mention it. If Yuae didn't tell me you're still there, hindi rin naman kita matutulungan. So, i guess, you should thank Yuae instead.”