MATARAY QUEEN IS GETTING MARRIED [COMPLETED]

Chapter 39

    Nagsimula na ang pa-party ng bagong CEO ng Shizi Co. Syempre pinakilala sya ni Mr. Dastin sa lahat. He did not take off his mask kaya until now ay super clueless pa rin ako kung ano itsura nya. Well, hindi rin naman ako interesado kaya binaliwala ko na lang yun.
   
    Well, I heard some chismis kanina. And mukhang ako ata ang pinag uusapan nila. Mukha ngang hot topic ata ako ngayon.
   
    "Oh my! I can't believe this! Someone says Faye is here"
   
    "Is Faye still here? Then where is John? what color of suit he is wearing?"
   
    "What is their relationship with the new CEO?"
   
    "Let's search for Faye!"
   
    and lots of more. Nakakaloka na nga eh.
   
    Mabuti na lang there is some extra gowns here na kasyang kasya sa akin. At syempre there is a mask too! Kaya viola! Makakatakas ako sa mga mata ng mga tao dito. Kung hindi nyo pa rin kilala si Gem, she is an event organizer kaya everytime there is an occasion she always have this extra for emergency purposes. Tonight there is an emergency kaya nakapagpalit ako.
   
    We are now here at the mini yard together with Pat, Gem and Pet. Syempre kailangan namin suminghot ng sariwang hangin. Masyado na kasing polluted dun sa loob kaya nakaka suffocate na rin.
   
    Dito sa mini yard ay walang tao. Mabuti na lang at accidentally na discover namin ito kanina. Tagong tago kasi ito from the crowd kaya wala talagang katao-tao. Syempre except sa aming tatlo na busying busy sa pakikipag kwentuhan.
   
    "Speaking of Ex, huy Xabitch! He is here!" bulong sa akin ni Petra habang nakatingin naman sya sa may likuran ko. Pinandilatan ko ito na gumawa sila ng paraan para mapaalis sya, pero mukhang iba ata ang nasagap na info. Kasi imbes na si Rei ang umalis ay sila itong nang iwan sa akin. Arrrgghhh! What should I do now?
   
    Humarap ako dito ng naka poker face. Paano ba ako nakilala nito? Ei hindi ko naman tinatanggal ang maskara ko ah?.
   
    Mapupungay na mga mata, matangos na ilong, mapupulang labi at napakagandang ngiti. I used to love them before. They are all still the same. Bakit ba sinalo ng lalaki na ito ang lahat ng mga yun? At bakit ba nahulog ako sa kanya? Gusto ko questionin ang puso ko bakit sa dinami raming lalaki sa mundo bakit sa kanya pa?
   
    "Xab" mahinang banggit nito sa pangalan ko. Napakapit naman ako sa gown ko. Ewan ko ba kung bakit sobrang lakas ng hangin dito sa kinatatayuan namin. Nakakapuwing. Hindi ko na rin mapigilan pa ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin mapigilan ito.
   
    "What do you want?" matapang kong sagot. Pero lumapit lang ito sa akin habang nakaukit naman sa kanyang mukha ang pagsisi at kalungkutan. Nang akmang hahawakan nya ako ay tinabig ko na agad ito gamit ang mga braso ko. Ang lakas naman ng loob nitong hawakan ako. Baka nakakalimutan nyang hindi na ako ang girlfriend nya ngayon.
   
    "Don't touch me Rei, you should know your limits" saad ko pa. Napayuko naman ito sa akin and after that hindi ko namamalayang umiiyak na pala sya ngayon. Xabrina kalma ka muna.
   
    "Xab please forgive me sa lahat ng mga nagawa ko sayo noon. Pinagsisihan ko na iniwanan kita, I'm so sorry. Please comeback to me" pag mamakaawa nito sa akin. What a jerk! Pinupuno talaga ako nito.
   
    "Anong akala mo sa akin manhid?! Hindi mo alam kung gaano ako naghirap dahil sa kagagawan mo na yun Rei!. Sa lahat pa ng tao bakit ikaw pa? Bakit kapatid ko pa? Hindi pa ba ako sapat noong mga panahon na iyon? Kaya nagpadala ka sa pangangahas sayo ni Daniela?! Rei! Alam kong alam mo na ikaw lang ang inaaasahan ko noon, pero anong ginawa mo? Pinagpalit mo lang ako, iniwanan na parang basura! Tapos ano? Magmamakaawa ka sa akin ngayon? Na as if there's nothing happen, maawa ka naman sa akin oh. Kasi pagod na pagod na akong umiyak Rei" galit na galit kong sigaw sa kanya. Ang kapal kapal naman ng mukha ng damuhong ito!
   
    "Xab please listen to me, I still love you. Kahit kaylan hindi ka nawala sa isip ko, araw araw kitang nasa isip. Gusto kong bumawe sa mga nagawa ko sayo, itatama ko lahat lahat ng pagkakamali ko. Hindi ako titigil hanggat hindi mo ako pinagbibigyan at pinapatawad Xab. Kung hindi pa sapat ang mga iyon, pwede mo naman akong saktan Xab eh. Basta mahalin mo lang ulit ako." pagpupumilit pa nito at kasalukuyan na nga syang napaluhod sa harap ko habang humahagulgol.
   
    "F†ck?! What are you doing?  Naririnig mo pa ba sarili mo ha Rei? Matagal na tayong tapos! Kinamuhian mo na ako diba? Kaya pwede ba, tumayo ka na jan at huwag ka sa akin mag paawa. Mas maganda kung huwag na rin tayo magkita pa! You still love me? Siguro dala na lang yan ng awa kasi ikakasal ako sa lalaking hindi naman ako gusto diba? Samantalang nag p-pyesta kayo ni Daniela at nagpapakasasa sa isa't isa. Oo ramdam na ramdam ko ngang hindi ako nawala sa isip mo. Kasi alam mo kung ano ang mas importante sa akin Rei?" tanong ko " hindi itong pesteng isip na 'to! Kundi ang nilalaman ng puso! Kasi sa pag ibig hindi lang dapat isinasaisip! Kasi dapat isinasapuso rin!" sabi ko at umalis sa harap nya. Buong akala ko ay tatantanan na ako nito pero nag kakamali ako dahil hinila nito ang braso ko at yinakap ako nito ng mahigpit.
   
    This hug. Arrrghhh! I hate this! I really hate this now. Why he is doing this to me?. I'm feeling weak right now.
   
    "Mas gusto ko pang saktan mo ako Xab. Huwag mo lang akong iiwan ulit" bulong nito sa akin na syang dahilan kung bakit napahagulgol ako ng iyak.
   
    "Ang sama sama mo Rei" sabi ko habang pinaghahampas sya sa kanyang dibdib. "Ang sama sama mo!"
   
    Kung sana noon mo sa akin sinabi yan, siguro may pag asa pang magkabalikan pa ulit tayo.
   
    Kung sana noon pa man ay inakap mo na lang ako at hindi hinayaan na makaalis ng bansa siguro hanggang ngayon tayo pa.
   
    Kung sana nilunod mo na lang ako ng pagmamahal mo at hindi sa sarili kong mga luha siguro wala tayong pinoproblema ngayon.
   
    Sa sobrang bilis ng mga pangyayari hindi ko namalayan na napabitiw na lang sa akin si Rei dahil sa may biglang nagpaulan sa kanya ng mga suntok. Oh my gahd! What should I do? Why he is punching Rei?
   
    Teka Si Asungot ba 'to? Oo nga sya nga! Anong ginagawa nya rito?
   
    "Oh my Gahd Rei! Hey Stop it!" pagaawat ko sa kanya. Pero tinignan lang ako nito ng masama sabay baling kay Rei na ngayon ay nakahiga na sa damuhan. May dugo na rin sa kaliwang banda ng labi nya. Habang ako naman ay hindi makagalaw, natatakot ako at nanlalamig dahil hindi ko na alam ang gagawin ko sa galit na galit na Asungot ngayon. Hindi sya ang Asungot na nakilala ko.
   
    "Don't ever touch my Wife again!" pagbabanta pa nito bago ibinaling sa akin ang galit na galit nyang mukha. Hinila ako nito hanggang sa makalabas kami. Natanggal na rin pala ang maskara ko kanina dahil sa pagkakayakap sa akin kanina ni Rei kaya naman pinagtitinginan na talaga kami ng mga tao ngayon. Pilit akong pumipiglas kaso bigo ako dahil sa sobrang higpit ng pagkakahawak nya sa braso ko.
   
    Teka nga bakit ba galit na galit ito sa akin?
   
    "Let me go!" sigaw ko sa kanya na syang dahilan kung bakit napatigil ito. Dahil dun ay kinuha ko na ang oportunity na yun para makawala sa pagkakahawak nya. Sobrang sakit na tuloy ng braso ko. Mukhang magkakaroon na rin ng pasa.
   
    "What do you think you are doing huh? Why did you punch Rei's face?!" bulyaw ko dito, sa halip na sagutin ako ay sinabunutan lang nito ang sarili tsaka pinagsisipa ang mga bato sa lupa. I didn't know na ang tindi nya palang magalit. And I don't like seeing him like this.
   
    "Get inside of the car!" sigaw nito na syang nag pagulat sa buong sistema ko. Ewan ko ba, parang may isang halimaw ang sumapi sa kanya.
   
    "I said get inside!" dahil sa sobrang lakas ng sigaw nya at dali-dali na akong pumasok sa loob ng sasakyan nya. Oh my gahd! What just happen? Muntikan na ako atakihin sa puso dahil dun ah.