DELİ KOMUTAN

17. Bölüm

Bu bölümü yorumlarını eksik etmeyen okuyucum Haveaquestions ve diğer arkadaşlara ithaf ediyorum. Bütün okuyucularıma selamlar, iyi okumalar.

Fatih

"Sizinle son defa bu konu hakkında konuşuyorum. Beni iyi dinleyin."

Hepimiz tabiri caizse ip gibi dizilmiş Kenan Albay'ın atacağı azarı ve tehdit dolu uyarıyı bekliyorduk. Kenan Albay kırklı yaşlarının ortasında askerlik hayatının ise en verimli çağlarında bizden sorumlu üstümüzdü. Daha ilerleyecek ve çok daha iyi yerlere gelecek adamdı vesselam. Tek sorun bizi bir türlü isteği kıvama getirememiş olmasıydı. Eşinin rahatsızlığı yüzünden hiç çocuklarının olmamasından mıdır bilinmez bize sık sık babalık ederdi. İyi adamdı hoş adamdı ama biraz testi canım.

Cenk Binbaşı olduğu için aramızda en kıdemlimizdi. Birazdan bizim yüzümüzden ona da kayacaktı sevgili Albay'ımız.

" Öncelikle Serkan bir adım öne çık bakalım."

Evet mevzu son görevde Serkan'ın şuursuzca kendine tokat atan hemşire yi helikoptere bindirip bizimle beraber Askerî üs'se getirmesiydi. Evet evet hepimizde ciddi sıkıntılar vardı. Kafamıza eseni yapmak gibi kötü huylarımız vardı. Görevleri sıkıntısız tamamladığımız ve Kenan Albay'ımız sayesinde görev dışında oradan oraya sürülsekte henüz atılmamıştık.

"Serkan Akyıldız emret komutanım!"

Bir adım öne çıkıp selam duran Serkan'ın önüne gelen albay işaret parmağını başına doğru bir kaç kez salladı.

"Bu siktiğimin beynini bir halt yiyeceğinde neden kullanmıyorsun lan?"

Serkan gülmemek için kendini sıkıyordu. Götü yiyorsa gülerdi. Gülmesede saçmalamaya başlayacaktı şimdi. Merakla izlemeye devam ettik hepimiz. En başta Cenk onun yanında ben duruyordum. Benim yanımda Serkan, Seyit, Sivri, Kalas ve en sonda geçen yıl aramıza katılan Sinan. Hepimiz merakla Serkan'ı izliyorduk. Sıra bizede gelecekti ama bu günün asıl kurbanı oydu.

"Komutanım ayıp olmuyor mu arkadaşların yanında şey etmeseniz."

Albay dişlerini sıkıp sinirle güldü.

"Lan it. Yediğin boklar boyunu aşmış ayıbı günahı mı kaldı bu işin. Son yaptığınla iyice sıvadın. O kız kim biliyor musun?"

Serkan heyecanla konuştu.

"Kimmiş Komutanım."

Hala kızın hakkında bilgi almaya çakışıyordu. İflah olmazdı. Olmazdık...

Görevden döndüğümüzde Albay bizi karşılamış kızı görünce fenalık geçirip hiç birimizi görmek istemediğini siktir olup gitmemizi rica etmişti. Serkan ne kadar ısrar etsede kızın Serkan'a saldırıp hakaretler yağdırmasından dolayı kızı götürüp Serkan'a göstermemişlerdi. Büyük ihtimalle önce tembih edilmiş ardından direkt ailesine teslim edilmişti.

Düğünde ben ve Cenk hariç diğerleri ile muhatap olmayan Kenan Albay nihayet biraz yatışmış görev için topladığımız birlikte kolları sıvamış kaldığı yerden devam ediyordu. Üzerimizde hakkı büyük olduğu için ne dese boyun eğmek farzdı.

"Elinin körüymüş."

Serkan hala merakla kızın akıbetini öğrenmeye çalışıyordu.

"Kimmiş biliyor musun Serkan? Yarbay Vahit Seydan'ın yeğeniymiş."

"Hasss..."

Hep bir ağızdan edeceğimiz küfrü yutmamızla sevgili Albay'ımız çekinmeden lafımızı tamamladı.