Answer Me! / PJM

ꜰɪꜰᴛʏ ᴇɪɢʜᴛ

- ej miałaś dać mi prezent - uśmiechnął się chłopak w moją stronę. I nagle mi się przypomniało. Tak się spieszyłam żeby już być w klubie i zobaczyć jego szeroki uśmiech i zdziwienie, że kompletnie wyleciało mi to z głowy.

- ah tak - walnelam się w głowę. Podeszłam do plecaka który leżał obok łóżka Jungkooka. Odkręciłam się w jego stronę wcześniej wyciągając z teczki torbe z prezentem. - wszystkiego najlepszego Jungkook - uśmiechnęłam się.

Chłopak wziął w ręce torbę zaglądając niepewnie do środka. Pierwsza rzeczą którą wyjął były jego ulubione czekoladki.

- pycha - powiedział. Zaśmiałam się tylko poczym popędziłam go gestem ręki, żeby dalej nurkował do środka. I wtedy wyjął album.
Jego oczy rozszerzyły się tak bardzo. Mi samej z powodu emocji zaczęło walić serce jak szalone.
Chłopak nic nie mówił a w dłoniach obracał album dookoła. Chciał obejrzeć go od zewnątrz az tak dokładnie ?
Otworzył pierwsza stronę i wtedy stało się coś pięknego...
Pierwszy raz zobaczyłam jak Jeon Jeongguk mój najlepszy przyjaciel, którego znam od małego uronił łzę.
Zagryzlam wargę, a sama poczułam ucisk w żołądku wiedząc, że przez niego sama zacznę zaraz płakać.

- Jungkook, podoba ci się ? - spytałam i podeszłam bliżej chłopaka.
Ten tylko spojrzał na mnie i z całej siły mnie przytulił.

- dziękuję - powiedział. Byliśmy w tej pozycji dobrych kilka minut, ale było mi tak dobrze.
Czułam, jak chłopakowi bije serce. Jego oddech był szybki.
Delikatnie się ode mnie odsunął i spojrzał w moje oczy. - dziękuję Ci bardzo - powtórzył. - nawet nie wiesz... - nabrał tchu - jak bardzo sprawilas mi tym radość - dodał. Potrzepalam go po włosach i uśmiechnelam się szeroko.

- tam jest wszystko - powiedziałam. - chciałabym...żebyś nigdy o mnie nie zapomniał, dobrze ?

- zwariowalas ? - oburzył się. - jesteś moim skarbem. Nigdy nie zapomnę - uderzył mnie z barka. - zawsze będziesz na mojej tapecie - dodał śmiejąc się. - naprawdę przepiękne, bardzo mi się podoba. Chyba będę oglądał codziennie przed snem - odłożył album na jedną z półek w jego pokoju.

- ja bym płakała co wieczór - zaśmiałam się. Podniosłam plecak z podłogi i założyłam na plecy szykując się do wyjścia.
Nie ubierałam się jakoś specjalnie bo jak to ja założyłam po prostu sukienkę i bluzę na nią a do tego trampki. Wygodnie się tańczy na płaskiej podeszwie.
Jeongguk jak zwykle wyglądał bosko więc również nie mówiłam mu, żeby się przebierał.

- będziesz oglądać go ze mną, co ?

- album ?

- tak, wieczorem - podszedł do mnie. Staliśmy przed drzwiami jego pokoju.

- jeśli chcesz - wzruszyłam ramionami. - będziemy razem płakać - klepnelam go po plecach.

Wyszliśmy z pokoju i udaliśmy się spacerem powoli do centrum miasta by dojść do naszego klubu.

~~~~~~~

Weszliśmy do środka. Było słychać głośna muzykę.
Nie mogłam doczekać się aż wreszcie będę mogła potańczyć w jej rytm zapominając o wszystkim dookoła, o moich myślach i być tu i teraz.

Zawiązałam wcześniej chłopakowi oczy moja chustka.

- Tory, odwiązuj - poprosił.

- już - szepnelam w jego ucho.

Pokazałam gościom na trzy, że mają krzyknąć "sto lat", gdy odwiaze brunetowi oczy.

Gdy to zrobiłam, zrobili tak, jak prosiłam.
Jego mina była bezcenna. Miałam nadzieję, że Monica wszystko nagrała. Chce mieć jako pamiątkę. Może Jungkook wklei to do naszego albumu ? Jakieś zdjęcia ?