Obijmi |Texting

18

Üzerimdeki elbiseyi çıkarma kararı alıp pantolon ve t-shirt ile değiştirip çıkış kapısına yöneldim. Ben çıkarken kapının dış tarafında duran Yarkını gördüm ve adımlarımı onun olduğu tarafın zıddı yöne çevirerek yürümeye başladım.

Peşimden gelen adım seslerine inanamayarak yavaşça arkama baktım. Peşimden mi geliyordu?

"Benim de evim bu tarafta yürüyebilir miyim?" Yaşan sayılmazdı evine giden bir yol evime yakın bir yerden geçiyordu.  Ama diğer taraf daha yakındı yine de evini bilmiyormuş gibi yaparak yoluma yoldaş olmasına izin verdim. Keşke acılarıma da olsaydı.

"Keyfin bilir." Hayatına girmek isteyip ondan kaçmam neydi bilmiyorum ama beni bilince üzülmesini istemiyordum.

Kafasını sallayıp adımlarıma eşlik etti. Konuşmamakta ısrar ediyordum o ise konuştu.

"Sesin güzelmiş."

"Teşekkür ederim." Utanmıştım ve diğer tarafa bakarak karanlık yolu izliyor imajı vermiştim. Yol karanlıktı yine de beyaz tenim kırmızı olmuş olabilirdi.

"Gitarımı senin elinde göremedim, arkada biri çalıyordu."

"Onlara güvenebilirsin."

"Birini tanıyorum diğerini tanımıyorum sorun da o gitarı o kullanıyor."

"Erhan Abi'ye rica ederim değiştirir arkadaşına verir."

"Arkadaşım demedim."

"Her kimse işte." Ofladığımda farkına vardım ki bir şeyi saklamak isterken olduğumun tam tersine dönüşüyor ve yapmak istediklerimi eyleme dökemiyordum.

"Adın ne?"

"Söylemesem olur mu?"

"Tabi.. ben Yarkın." Dedi ve dişlerini göstererek sırıttı. Elini uzatınca bende gülümsedim ve elini hafifçe sıkarak kafamı utançla salladım.

"Çok utangaçsın. Adını bu yüzden mi söylemedin?" Kafamı hızlıca sallarken ona bakmıyordum. Anonim kızın ben olduğumu bilseydi şuan ne yapardı? Bu düşünce kalbimin ortasına yerleşince gözlerim dolu bir şekilde karanlığa baktım. Kendimi toparlayıp yürüdüğümüz yolun sonundaki ayrıma baktım o diğer tarafa gitmeliydi.

"Benim evim diğer tarafta sen sanırım buradan gidiyorsun." Çaktırmamak için kendi caddeme bir adım atmıştım. Kafamı salladım. 

"Yolumu neşelendirdiğin için teşekkür ederim adsız." Bir kaşım alayla havaya kalktığında gülümsedim ve başımı bir kere salladım.

"Rica ederim." Elini sallayıp arkasına döndüğünde bende arkasından el salladım ve kendi caddeme ilerleyip dolan gözlerimi saklamak için yere bakarak evime doğru yürüdüm. Ailem yemek için beni bekliyordu. Onlarla yemek yiyip odama çıktım. Ailem müziğe olan aşkımı bildikleri için bir şey diyemiyorlardı ama eminimki her gün endişeden ölüyorlardı.

Odama çıkıp yağmaya başlayan yağmuru izledim. Aklıma benimle zorunda olarak da olsa kurduğu samimiyet geldi. Anonimi bilmiyordu. Başka birine de öyle gülseydi? Ya onu da severse biri benim gibi? Gidip diyemezdim ki ben daha çok seviyorum benim gibi seven benden fazlasını da sevebilir.

Anonim kız : Gözlerimin içine bakınca o kırık kızı görüyorum, bana kırılmış küçük kızı görüyorum. Kimse görmüyor ama ben, bende görüyorum bunu.

Anonim kız : O kız bana o kadar kırık bakıyor ki kendimi sevmediğim için.

Anonim kız : Bende kızıyorum kendime niye sevmiyorsun diyorum sonra bir bakmışım ki o küçük kız ben değilmişim.

Anonim kız : O küçük kız şimdi ya bir başkası sana aşık olursa diye korkuyor.

Yarkın : Kıskanmadığını söylemiştin?

Anonim kız : Kıskanmak değil bu.

Anonim kız : Seni bir başkasının sevme düşüncesi.

Anonim kız  : Ya biri seni benden çok severse? Ya biri seni çok severde sen onun sevgisini görürsen?

Anonim kız : Ya ben az sevdiğim için kaybedersem seni?

Anonim kız : Hemde hiç kazanamamışken...

Yarkın : Bu da nereden çıktı şimdi?

Anonim kız : Seni yanında bir kızla yürürken gördüm.

O kız benin diyemedim ama en azından yalan söylememiştim kendimi kendim için üzmüştüm belki de düşününce üzülüyordum.

Yarkın : Hey! Açıklama yapmaktan hoşlanmam ama şuan aşırı yanlış görmüşsün ya anlamışsın.

Yarkın : O kız karanlık sokaktan tek geçecekti orayı bilirim tek değildir hiçbir zaman orada. Eğer onu koruyan yoksa başına kötü şeyler gelebilirdi.

Yarkın : Evine kadar olmasa da sokak geçene kadar eşlik ettim sadece.

Anonim kız : Yarkın.. sen çok güzel bir adamsın...

Anonim kız : Sana defalarca aşık olabilirim sırf bu yüzden..

Anonim kız : Ama kendimi de durduramıyorum bencilleştim iyice.. sadece bana ışık ol istiyorum.. Bir şimşek olacaksan sadece gözlerimdeli bulutlardan çak istiyorum.

Anonim kız : Ben de sürekli o sokaktayım, bir kaldırımda sürekli ağlıyorum Yarkın. Bir kere gelip sakinleş demedin. Sana ilk yazdığım günde o sokakta ağlıyordum.

Anonim kız : Obijmi dedim hatırlıyorsun değil mi? Seni ilk gördüğümde dinlediğim şarkıyı dinleyerek geçiyorum o sokaktan. O şarkıyla ağlıyorum ama sarılamıyorsun. 

Yarkın : Bu çok tehlikeli yıllardır o sokağa uğramadım ama tehlikeli kalbi güzel tehlikeli..

Yarkın : Sana dedim öyle değil mi? İncitirim dedim. İncinmiş yaralarımı sızlatıyorsun. İncitirim bu yüzden.

Yarkın : Çok masumsun, bu dünya için fazlasın sen.

Anonim kız : Öyle miyim?

Yarkın : Öylesin. Sil gözündeki yaşları.

Anonim kız : Tamam, sildim. :)

Ve ben sevdiği adamın güzel laflarıyla mutlu olacak kadar saftım hayır, o kadar aşıktım.

*

Bu bölüm 700 kelime oldu. Elimden geldiğince fazla bölüm yayınlamaya çalışıyorum. İlginiz için teşekkür ederim. Fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim.

-Öz'ünüz! 🖤