Bugün pazardı ve erken uyanmıştım. Bir haftasonuna yapılacak en büyük ihanet bu olsa gerekti. Ailemle vakit geçirmek istiyordum. Ne zamandır beraber bir şeyler planlamamıştık. Koşar adımlarla mutfağa girdiğimde annemin kapalı gözlerle sandalyede oturduğunu gördüm. Yanına ilerleyip sarıldım gözlerinden birini açarken eliyle kapalı gözünü ovuşturdu.
"Uyanmamışsın hala?"
"Sabaha kadar düşündüm uyku tutmadı."
"Yine neyi kafana taktın? Diyorum sana takma ve uyu!" Annemin bir şeyleri kafaya fazlaca takma problemi vardı ve bu yüzden sık sık uykusuz kalırdı.
"Teyzenin arkadaşı vardı hatırlar mısın?Dilek'ti adı" kafamı iki yana salladığımda devam etti.
"Neyse işte kızı kansere yakalanmış." Cümlesinin cevamını beklemeden ayaklanıp buzdolabına ilerledim. Bugün kötü şeyleri düşünmeyecektim.
"Piknik mi yapsak?""Kış bitmedi daha." Sesine hüzün çöken kadın. Gördüğüm en güçlü kadın annemdi.. sesteki hüzün bir tek ona yakışırdı. Ona yaklaşıp yanağına bir buse kondurdum.
"Annem biliyorum bitmedi. Balkonda yaparız?"
"Olur o halde. Ben yüzümü bininci defa yıkamaya gideyim sende babanı uyandır."
"Kış bitmese de bahar geldi. Çiçekler açmasın mı?"
"Felsefe yapma da babanı uyandır anlamıyorum sabah sabah ben seni." Kafamı sallayıp babamı uyandırmaya gittim. Annem yine uykuluydu ve duygulanmamak için beni susturmak istemişti.
Odanın önüne geldim. Kapıyı çalsam da ses gelmedi hafif aralıklı kapıyı tamamiyle açıp içeri girdim. Yanına yaklaşıp sarıldım. Gülümseyerek sarıldı ve konuştu. "Babam?"
"Uyandın mı babam?"
"Ülker?"
"Peren, ben baba." Üzülerek ondan ayrıldım. Ayaklanıp karşısında dikildim.
"Kızım, günaydın. Ne oldu?" Bariz bir şekilde şaşkındı.
"Pikniğe gidiyoruz uyan hadi!" Neşeli sesime karşılık gözlerini araladı pijamalı bedenimi görünce afallayarak bana baktı.
"Evde birileri mi var?" Yaklaşıp fısıldadı.
"Eğer bu özel bir mesajsa üç kere göz kırp." Kıkırsayarak ona baktım. Babam polisti ve işini hayatının her detayında gösterirdi."Baba yine başlama ya polisçiliğe! Ben piknik yapmak isteyemez miyim?"
Yüzüne hüzünlü bir ifade çöktü.
"Kızım.." ona beklentiyle baktım. Söyleyecekleri içimi parçalayacaktı biliyorum.
"Kızım.. sen bizden kendini soyutlayalı 6 yıl oluyor. Sen uzaklaştıkça biz sana yakınlaştık. Seni tanıdık biz ama sen uzaktın." Derin bir nefes aldı.
"Sana iyi gelen şeylere izin verdik iyileş istedik ama bunu sen yapmıyorsun. Sen aramıza yeniden gelmiş gibisin. Kızımı geri mi kazanmış oldum ben şimdi?" Dolan gözlerimle ona bakarken o gülümseyerek bakıyordu, mutlu olmuştu.
"Baba bir parçamı kaybettim ben. Benim için ne kadar değerli biliyorsun. Oyun arkadaşım kaybolunca bende kayboldum sanki.. Yolum aydınlanıyor ama baba. Işığımı buldum."
Gülümseyerek ona baktım.
"Peren'im.."
"Baba'm.." yaklaşıp ona sarıldım.
*
Kitaptan bağımsız bir bölüm oldu ama bir şeyleri tahmin etmeniz için yazmak istedim. Babası çok dokunaklı konuşmadı mı? Anne ve babasına yer verdim çünkü Peren'i de tanıyın istedim. Hayatı sadece Anonim kız olmaktan ibaret değil. Ailesiyle yakın olamıyor. Onlara çok değer veriyor, evet ama onlarla pikniğe gitmeyi bile reddediyor..
Peren'i sevmeyen var mı? Adı için bile sevilir ya.. sevin kuşumu.. ¤3¤
♡
Daha çok insanın okuması için arkadaşlarınızı davet edebilirsiniz. Önerilerinizi görüp mutlu oluyorum arkadaşlarına zorla okutturanlar.. zorla güzellik olmaz ama okuyanlar da memnun kalıyor ya.. yok benden mutlusu bu dünyada o an..
En sevdiğiniz emoji ne? Merak ettim aşsöwşzçeşf
-Öz'ünüz.
Bana yazar diye hitap edenler size de ayrı düşüyorum... beni bugünlerde en çok motive eden iki kişiye bu bölümü ithaf etmek istiyorum. Yorum ve mesajlarınız çok güzel ayrı ayrı çok teşekkür ederim.. masyaz33 smyye_klcarslan
Bana wattpad ve instagram hesabımdan dilediğiniz soruları sorabilirsiniz. Sohbet de ederiz dııddoldff
İnstagram hesabım; esraoztelek
Wattpad; ugursuzbocegi
- SPOİ İSTEMEYEN OKUMASIN -
Gelecek bölüm harika bir piknik bölümü ve yeni karakterler katılacak seveceğinizi düşünüyorum.
- SPOİ BİTTİ -
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Obijmi |Texting
Não Ficção0539 *** **** : Obijmi diyor şarkıda. 0539 *** **** : Anlamı şu; 0539 *** **** : Sarıl bana.