Obijmi |Texting

32

Bölüm şarkısı; Cem adrian - Bu şarkı aşka yazıldı.

Dinleyerek okuyun uzun bir bölüm yazmadığımı düşünüyorum. Ama uzun olması iyice anlayabilmeniz için iyi olabilirdi. Çok uzatmak yerine burada bırakmak iyi oldu..

*

Yarkın : Geldin..

Yarkın : Anonim kız göründüğü gibi değil dersem bana inanır mısın?

Yarkın : Beni dinleyeceksen anlatacağım inanmazsan bir şey yapamam..

Kafamı kaldırıp masaya baktım. Kulisten telefonumu almış Erhan abi ve bizimkilerin oturduğu masaya gelmiştim. Herkes bir şeylerle uğraşırken telefonumu açarak mesajlarını okumak istemiştim. Ben sahnede olan gözlerine bakarken kafasını sallayarak ritim tutrurdu. Bir kız sevdiği çocuğa şarkı söylüyordu. Aklıma ona az kalsın Obijmi söyleyeceğim geldi.. fazla düşünmeden yazdım.

Anonim kız : Geldim.. gitmem saçmaydı böyle bir şeyin olacağını bilmeliydim.

Anonim kız : Anlat Yarkın.. anlatmazsan inanamam inanmam için yalanlar söyle gerekiyorsa.. ben inanırım sana.

Masada yükselen mesaj sesiyle telefonunu buldu ve hemen eline alarak hızlıca okudu. Küçük bir tebessüm gördüğünü iddia edebilirdim ama kanıtlayamazdım. Yazılmaya koyulduğunda telefonumu sessize aldım ki anlamasın ben olduğumu.

Yarkın : Yasemin ile kapıda karşılaştık. Düşecekken tuttum ve sakarlığı ile yakınarak espiriler yaptı gülüşüm sadece o zamandı.

Yarkın : Onunla o yüzden gülerek girdim.  Ve karaoke olayında ise haberim yoktu benim. O kızın kafayı yemiş olduğunu biliyor muydun?

Yarkın : Kız sürekli okul ikincisi. Bir kere birinciliği aldı diye dikkatimi çekeceğini düşünmüş oysa zerre umursamıyorum okul derecelerini. Benden hoşlandığını o an öğrendim.

Yarkın : Kısa bir an bağırdı, ağladı onunla uğraştık. Anonim kız bunu açıklama gereği duymam saçma geliyor ama başka bir kıza gülmedim. Başka bir kıza sesimi sunmadım.

Yarkın : 3 yıldır şarkılara küsüm ben, en son sana söylemiştim 3 yılın üzerine..

Yarkın : Her şeye tamam da Anonim kız. Beni böylesine seven birine böyle bir şey yapmam. Orada olduğunu bile bile incitmem seni.

Yarkın : Ama yine de suçluyum. Orada olduğunu bilmeme rağmen gülerek girmemeliydim içeri.

Kafamı kaldırıp mesaj bekleyen yüzüne baktım doğruyu söylüyordu. Çok masum gelmişti yüzüme..

Anonim kız : Kırıklarım var ama sarılsan geçer Yarkın.

Anonim kız : Bir kere daha Obijmi..

"Abi sıradaki şarkı bende." Masada duran şişeyi kafama dikip cevabını bekledim Erhan abinin.

"Tamam Peren. Bekle çocuklarla konuşuyorum ayarlama yapsınlar."

Bu gizli bir anlaşma metniydi aslında. Ne zaman bunalsam listeye eklenmeyen bir şarkıyı söylerdim Erhan abinin buna müsaade etmesi ise güzel söyleyeceğime emin olmasındandı.

Sahneye çıktım ve gözlerimi kapatmadan önce kurdelemi çıkarıp sahneye attım. Sarı kurdeleler değildi şarkım. Sesler yükseldi.

Erhan abiye bakmak istediğimde hemen önünde oturan Yarkın gözlerini telefondan kaldırdı ve bana baktı. Onunla göz göze gelmeyi reddederek Erhan abiye baktım. Kafasını iki kere sallayınca gözlerindeki ifade anladım. Benim aşık olduğuma artık inanmıyordu, biliyordu.  Anlamıştı sanırım. Yarkının omzuna vurarak ayağa kalktı ve arka tarafa geçti. Yine başlamıştı gözlerinde taşan hüzün.

İçimde Bir Yer Yanıyor...
Söndürmem
Sen Yaktın...

Kalbimde Açık Yarası...
Kapatmam...
Sen Açtın...

Zor Değil...
Hiç Zor Değil...
Ama Unutmam...

İyi Değilim...
Hiç İyi Değilim...
Ama Bırakmam...

Bu Şarkı Aşka Yazıldı...
Kalbimde İsmin Kazındı...
İyileşmem, Vermem Acımı
Senden Bir Tek Bu Kaldı...

Şarkıyı bitirdiğimde dolan gözlerimi gizlemek amaçlı arkamı dönerek çalan arkadaşlarıma gülümsedim. Eğildim ve yerden kurdelemi alarak yeniden taktım. Sahneden inerken Yarkın'a baktım. Gözleri dolu değildi ama bakışları hüzünlüydü. Aklındaki ben olduğum halde ben olmadığım için üzülüyordum.

Kendini hala suçlu hissediyordu ama bilerek yapsa da onu sevmekten alamazdım kendimi...

Fazla düşünmeden ve gözlerine odaklanmadan mekandan çıktım. Okumaktan korktuğum tabelayla göz göze gelmek bile üzemedi beni bu defa. Adımlarımı hızlandırarak mekandan çıktım ve eve yöneldim. Erhan abiden izini almıştım. Bu şarkı ikimize de ağır gelmişti. Belki üçümüze de..

*

Anormal olan ben miyim acaba? Ağlamam gereken bir şey yoktu ama dolu dolu gözlerle bakıyorum ekrana..