Obijmi |Texting

34

Kış, gün geçtikçe biraz daha soluyordu.  Her soluşu bir parça daha güneş demekti ama onun adını taşıyan tek şeyi örebilmek için kışı daha çok istiyordum, ne kadar sevmiyor olsam da.

"Kızım hadi ser şunu." Annemin verdiği piknik örtüsünü masanın üzerine örtmüş etrafa bakınıyordum.

"Balkonda piknik mi olur?" diyerek annemin sözüyle ormandaki piknik yapılan yerlerden birine gelmiştik. Amacım kesinlikle evde vakit geçirmekken, şuan incelediğim tenha sayılamayacak bu yere gelmiştik. Ama kalabalık da değildi ve sıkıntıdan patlayacaktım. Ama ailemle bir arada olmaktan keyif alıyordum.

Yarkın'ı görmemle gözlerimi açabildiğim kadar açmış arkamı dönüp beni görmemesini dilemiştim. Adımları itinayla bu tarafa gelirken omzumun üzerinden arada ona bakarak nereye gittiğini çözmeye çalışıyordum. Anneme doğru yürüdüğünde arkasında anne babasını görmek beni şaşırtırken en son arabadan inen kardeşi de geliyordu.

Oturduğum masanın yanından geçerken hemen arkasında kalmıştım bazen yere bakıyordu ve beni fark etmemiş, düz bir ifadeyle yürüyordu. Onu tanımasam sinirli bile diyebilirdim.

"Sema hanım?" Anneme baktığımda neşeyle gülüyordu. Yarkın gelirken de ona bakarak gülümsemişti.

"Benim evladım, indirebilirsin." Elinde gördüğüm sepeti yere indirdi ve annesinin yanına geri adımladı. Annesinin elindekileri alırken örnek evlat diye düşündüm. Annesi gülümserken ifadesini koruyarak onu da diğerinin yanına indirdi. Neler olduğunu anlamazken, Yarkın'ın ailesinin arkasında kalan masadan kalkarak kardeşinin hemen arkasına ilerledim. Arkasını dönerek bana baktı ama önüne geri döndü. Beni yabancı sanmıştı sanırım. Önemsemeyerek konumumu korudum.

Annem,onun annesiyle; babam da babasıyla konuşurken onlara dehşetle bakıyordum ağzımı kapayarak annemin yanına ilerledim.

"Anne?" Yarkın'ın yüzüne en çok bakarak hepsini süzdüm. O da bana şaşkınlıkla bakıyordu.

"Kızım, bunlar yeni arkadaşlarımız. Geçen ay tanıştım Pervin'le. Kaynaşınca konuşuyoruz işte. Babanlar da işten arkadaş çıktı."

Babasının polis olduğunu bilmiyordum.

"Geçen ay mı?"

"Hani kursa gidiyordum ya? Orada işte." Aklıma eve geç geldiğimde, babamla konuşurken bir kurstan bahsettikleri geldi annem 'bu saate kadar şarkı söyleyeceğine benimle orada oyalanırsın' diyerek beni şarkı söylemekten vazgeçirmeye çalışmıştı ama başarılı olamamıştı. Anlaşılan o ki Yarkın'ın annesiyle arkadaş olmuştu yokluğumda. Gülümseyerek yanlarına yaklaştım.

"Hoşgeldiniz."

Annem arkamdan gelerek omzuma dokundu.

"Kusura bakmayın, Peren biraz çekingendir." dediğinde kendimi camdan atmak istiyordum.

"Hoşbulduk kızım." dediğinde babasına gülerek baktım. Bana gülüyordu! Ne sempatik adam diye geçirdim içimden.

"Ee, oturalım," dediğinde babama teşekkür edecektim neredeyse. Annemin yanına adımlayıp oturduğumda, benim yanıma da Yarkın'ın kardeşi oturmuştu. Annesi ve babası karşı tarafa otururken Yarkın da aralarına oturmuş ortada kalmıştı. Bakışları benim üzerimde gidip geliyordu. Şaşırmıştı o da benim gibi.

"Aşk olsun Pervin sadece gelin dedim, niye zahmet ettin?" Annem konuştuğunda sepeti açmış içindekileri kurcaladığını gördüm. Babam ayakta mangal başındaydı. Yarkın'ın babası da kalkarak yanına gittiğimde muhabbete hemen başlamışlardı.

"Böyle geldik birden ama olmadı sanki. Ne yapabildiysem yaptım valla." Kadın konuşurken öyle tatlı konuşuyordu ki öylece izleyesiniz geliyordu. Gülerek onu izliyordum. Yarkın'a göz ucuyla baktığımda bana baktığını gördüm.

"Yıldırım ben," diye bir ses işittiğimde yan tarafıma baktım bir el bana uzanmıştı. Elini basitçe sıkarken adlarının uyumu komiğime gitmişti. Ama gülmeden ona bakıyordum.

"Peren bende." dediğimde kafasını salladı ve elini geri çekti. Onu pek fazla evlerinde görmüyordum ama bir kardeşi olduğunu biliyordum.

"Perem.." diye bir ses işittiğimde bu sesin sahibini iyi biliyordum.

"Bir şey mi oldu?" Diyerek ona döndüğümde gerçekten şaşkın bir ifadeyle bakıyordum. N harfi yerine m mi kullanmıştı? Adımı yanlış kullananlar olurdu, garipsemedim.

"Kızım hadi sen şu tabakları yerleştir." Kafamı sallayarak Pervin Hanımın verdiği tabakları yerleştirdim. Konuşmak benim için ilk defa utanç veriyordu, onun annesiyle konuşmak cidden utanmama neden olmuştu.

"Başka bir şey var mı Pervin Hanım," bana kızım diyebiliyorsa ona teyze demeliydim bir an kızım diyorsa annem değil mi diye düşündüm belki olur düşüncesiyle tebessüm ettim o ise onu güldüğümü sandı.

"Bana teyze diyebilirsin Peremciğim,"

"Adım Peren," dediğimde tatlı bir şekilde gülümsedim o da karşılık verip kafasını salladı.

Yerime oturduğumda Yıldırım, Yarkın'ın yanına oturmuş ona takılıyordu eli Yarkın'ın omzunundaydı, Yarkın omzunu geri çektiğinde gülerek bana baktı göz göze geldiğimizde gözlerimi yere indirerek yerime oturdum.

"Aranız iyi sanırım,"

"Evet iyi sayılır huysuz bir şey bu ama anlaşmak için iyi olan biri yetiyor," diyerek bana çapraz bir gülüş attığında çapkınlığına gülümsedim. Fazla ergendi ama tatlı da duruyordu.

"Abiler öyledir," dediğime ikisi de şaşkınlıkla bana bakıyorlardı.

"Abin mi var?" Soran Yarkındı.

"Hayır, sadece abi nasıl bir şey biliyorum." Kafasını salladığında bende önüme dönüp plastik bardağı çevirmeye başladım.

"Eğlenceli bir şeyler yapalım mı?" Duyduğum ses yine Yıldırım'a aitti.

"Yok oğlum, senle oyuna girilmez sonuncuyu unutmadım."

"Niye eğlenceli olabilir?" Dediğimde göz devirdi. Onunla oynamak istiyordum ne hakkında olduğu önemli değildi.

"Abi ben bu kızı çok sevdim. Peren kafa kızsın," yaklaşıp fısıldadı. "Bizimki sevmez öyle şeyleri."
Güldüğümde Yarkın, çatık kaşlarla ikimize bakıyordu. Ona bugün günaydın denediğim aklıma gelince telefonum ile masanın altından ona mesaj gönderdim. Farkına varmamışlardı telefonumu yanıma bırakıp onlara baktım birbirlerine benziyorlardı. Yarkın titreyen telefonunu çıkarırken ondan önce davranıp sordum.

"Oynuyor muyuz?" Yarkın'a iddiayla baktığımda kaşları alayla kıvrıldı ve alayla yüzüme baktı

"Oynayalım bakalım."

"Süper!" Yıldırım sesi ile hepimiz ayaklandık.

*

Bir sonraki bölüm eğlenceli olacak ndkdkdd ama hiç yazmadım yazana kadar beklemeniz gerekecek... bekleyenlere teşekkür ederimm♡

Yıldırım'a düşenleri görmeyeyim ben ona çok düştüm sşdöeofmekvlelg ay çok istediğim bir şey varr.. Ama söylemiyorum iptal olabilir... planlar kurmaya başladım yine ben..

Yıldırıma aşık oldum AŞIK!!

YARKIN ve YILDIRIM... Pervin hanım, doğurmak yerine taş dökmüşsünüz... neyse ad uyumu içinde teşekkür edip kaçayım!

Sizleri seviyoreee♡

-Öz'ünüz °~°

YILDIZIĞA BASMAYI UNUTMAYIN. -E