Obijmi |Texting

30

*medya Peren'in otururkenki hali..*

Adımlarımın beni nereye götürdüğünü bilmiyordum, sadece koşuyordum. Elimdeki telefon sırılsıklam olmuş bir şekilde koşuyordum. Gözyaşlarımı rüzgarı alıp götürüyordu. Ben öyle istemiştim. Rüzgara gözyaşlarımı alırsa ağlamayacağımı söylemiştim, inanmıştı.

Artık karanlık olmayan sokağı gördüğümde sokak lambasının karşı kaldırımında oturan Yarkın'ı görünce adımlarım duraksadı. Gözyaşlarımı silerek yavaş adımlarla yanına adımladım. Karşısına odaklanmış sadece bakıyordu.

"İyi misin?" Sesimle yavaşça bana döndü. Gözümdeki yaşları iyi silememekten korkmuştum ağladığımı görsün beni fark etsin istemiyordum, ona veda etmişken.

Kafasını iki yana salladığında kaşlarımı çattım ve benimle temasını kesmediği gözlerine odaklandım. İçleri hafif kırmızıydı uyumamış gibiydi.

"Anlatmak ister misin? Ben.. eve gidiyordum da.." yalan söylemek sayılmazdı bu sokak evime giden yoldu. Kafasını sallayınca yanına oturdum. Bana bakmak yerine sokak lambasına bakıyordu.

"Ben kötü biriyim." Devam etsin istemedim ama sordum.

"Neden öyle düşünüyorsun?"

"Bugün bir kız çocuğunu kırdım. Hemde çok kötü bir şekilde."

"Herkes birilerini kırar."

"Öyle değil. Gurur kırıcı bir şekilde ve çok kırdım."

"Seni niye bu kadar etkiliyor? Kır gitsin kim iyiki bu dünyada?" Bana döndü ve soğuk bir şekilde gülümsedi.

"Öylesine biri değildi. Onun kalbi fazla güzeldi ve ben o kalbi, onu kırdım." Gözlerini yere odaklamış ayaklarını açmış küçük bir çocuk gibi bakıyordu.

"Seni üzecek kadar pişmansan özür dile?" Özür işe yaramazdı.. ama o dilerse kendime hakim olamazdım. Engellemek daha kötü şeyler söylemeyeyim diyeydi onunla konuşmaya alışmışken uzaklaşamazdım..

"İsterdim ama gitti."

Son kelimeyi fısıldayarak söylemesi içimi burkmuştu. Bir ayağını karnına çekerek kolunu dirseğine yasladı diğer bacağını hala sallıyordu.

"O kadar güzel kalpli ki.. giderken ince giyindin hastalanırsın dedi. Kendi kırıkken beni düşünüyor."

"Bu onu güzel mi yapar?" Bana ters bir bakış attığında kırık yanım yeniden ortaya çıktı ve gözlerim doldu. Bana bir süre baktı sonra ise konuştu.

"Hiçbir fikrin yok değil mi? Güzel kalpli birini tanımadın mı hiç? Çok soğuksun. Birini sevdin mi hiç?" Cümleleri ilk önce onu seven tarafımı incitti sonra ise geçti. Onun yanında oturuyordum.

Yanına altımdaki elbiseye rağmen oturmuştum. Ben onu düşündüm ama o beni düşünmedi. Ceketini çıkarmadı ama benim bacaklarım soğuktan titrerken oturma da demedi. Yine de o iyiyken kendimi düşünemiyordum. Sözümü dinleyip çıkarmamıştı o ceketi. Burukça gülümsemek istedim.

Yutkundum.

"Sevdim. Birini o kadar sevdim ki  canım acıdığında onun ki acımasın diye onu sardım. Karanlıktayken ışığını istedim sonra baktım ki karanlık oymuş. Bende ışığı boşverip karanlığı sevdim." Dolan gözlerimle gözlerinin içine bakıyordum. Kızaran gözleri doldu ve bana acıyla baktı.

"Sevmişsin. Yine de çok soğuksun."

"Soğuk değilim." Bana inanmıyor gibi baktığında aklıma yine o sözler geldi.. Seni öyle yaşadım ki, inan..  beni en gerçek gördüğü anda bile sözlerime inanmayan adam şimdi bana inanır mıydı? Derin bir nefes aldım ve konuştum "Boşver."

Yanında sessizce ağlamaya başladım.

"Neden ağlıyorsun?"

"Ruhunu incittiğim biri var."

"Hak etmiştir."

"Hayır etmedi!" Diye bağırdığımda bu tepkiyi bende beklemiyordum. Bana şaşkın gözlerle bakıyordu.

"Sakin ol.."

"Bak.. herkes eder ama küçük bir kalp incinmeyi hak etmez."

"Üzgünüm.."

"Olma. Anlamıyorsun beni. Hakkımda atıp tutma."

"Seni de mi kırdım?" Acıyla gülümsediğinde ona 2 kişi değilde tek kişiyi kırdığını açıklayamadım. Onun yerine konuştum. Yine onun için.

"Kırılmadım. Onun konusu açılınca bana güzel şeyler verse de hassaslaşıyorum."

"Sevindim.. bir gecede iki kalp kırmayı kaldıramazdım. Biri hala acıtırken." Mutsuz sesine dudak büktüm. Kırdığı tek kalp vardı. Buna rağmen neden yapmıştı? Deli gibi merak ediyordum.

"Neden kırdın onu?"

"Bilerek yapmadım." Anılar tekrar yaşanırmış gibi gözümün önüne serilince bir an donakalsam da toparlayıp cevapladım.

"Seni seviyorsa nedenini açıklarsan üzülmeyecektir."

"Engelledi dedim ya açıklayamam." Sesinde yeniden mutsuzluk yeşerdi. Bu hali beni çok üzüyordu.

"Seni seviyorsa'yı boşuna kullanmadım, seni seviyorsa engeli kaldıracaktır zaten. Seven biri sevdiğinden ayrı kalamaz." O kafasını aşağı yukarı sallarken tam zamanında titreyen telefonumu elime aldım şifresini girdikten sonra onun sohbetine girdim ve engeli kaldırdım. Bana yazana cevap verir gibi yazsam da ona yazıyordum. O ise tekrar sokak lambasına bakıyordu.

Anonim kız : Üzgünüm.. engel falan belki de abarttım..

Anonim kız : Kırılsam da, iyileşirdim sarılsaydın.

Daha fazlasına gücüm yetmediği için hızlıca bunları yazıp gönderdim diğer sohbete de girip babama geç gelmeyeceğini tek kelimeyle bildirince telefonu kapattım. Onun telefonun sesi yükseldiğinde ben kapatmıştım yani. Eline telefonu alıp mesajı okuduğunda yüzünün şeklini görmek beni de gülümsetmişti ama yine içimden gülmeyi tercih etmiştim.

Telefonda bir şeyler yazdı sonra ise bana döndü.

"Haklıydın. Geri döndü."

Ayağa kalktım, son bir kere ona baktım ve yürümeye başladım. Arkam ona dönükken bana baktığını hissedebiliyordum adımlarımı durdurup konuştum.

"Seven sevdiğinden gidemez. Gitse de kalbi kalır, insan kalpsiz yaşar mı?"

Arkamdan sessizce yürüdü. Bu onun kendince evine gitmesi ama asıl olarak beni eve bırakmak istemesiydi.

İçimden ona teşekkür ettim, beni kendine küs bırakmadığı için..

*
İnsan kalpsiz yaşar mı?

Hadi size bir spoi vereyim Peren'in bahsettiği kişi Yarkın değildi. Bana güzel şeyler yaşattı dediği kişi...

Biraz coşun wğdşecleşclkelf

2 bölümde baya uzun oldu.. ve texting bölümleri azdı.. yazış şeklim hakkında ne düşünüyorsunuz? Böyle iyi mi bir şeyleri değişeyim mi?

Daha fazla text yada daha fazla olay, konuşma vb..

Peren'e kızanları göreyim? Ben çok kızdım. Ama seven insan fazla kırılamaz küsemez ki.. Hikayeyi aynı mı yaşadık bilmiyorum ama Özdemir Asaf'ın cümlelerini bu hikayeye yazabilirim.. Seni öyle yaşadım ki, inan.. Öyle yaşayarak yazıyorum ki aklınız durur usskdkdkdk

Yarkın'ı her türlü affederim ben, üzgünüm ona kıyamıyorum.. Peren'e hak verdim ya siz? Bence Yarkın şapşal.. salaklık yaptı ama amacını diğer bölüm açıklayacağım bu bölüm böyle kalsın istedim. Yarkın kendini her şeyde suçlu bulmuş biri. O yüzden bana göre abarttı.. siz ne düşünüyorsunuz?

Sağlıkla kalın, sizleri seviyorum♡

Uğursuzböceği!