It Started With The Test Paper

2: Jenyi

Jenyi's POV

"Make sure that the folder, test paper, and pen are the only things on your desk. No extra things. You can't look left, right, front nor back but just within your sheet, okay? You may now start answering the test paper."

Ayaw ko sa test, oras na may kumulbit sa akin ay alam kong magtatanong sila ng sagot. Ako naman mag-aabuloy sa sheet nila ng tamang sagot, magbibigay ako ng letter gamit ang daliri. Sobra silang abala.

Ginala ko nga ang mata ko sa test paper. Kita ko naman na madali lang kaya inasahan ko na walang manggagaya pa sa 'kin.

The topic yesterday was boring, as well as the test. I still don't know why they give clues on each question? Nagsaulo ako ng formula and then makikita ko na lang. . . they are already written on the choices.

Natapos ko nang kalahating oras ang test and what made me bad trip ay wala man lang G O O D L U C K ! na nakalagay. Umiral ang pagkamabusisi ko. Kahit isang marka sa test paper ay talagang pinansin ko.

Ang test paper namin ay kapansin-pansin na walang Good Luck pero may... 13 3 5 N S

I just laughed at it pero dahil ako pa lang ang tapos, pamatay oras na rin, ay pinaglaanan ko talaga ng pansin ang numero at letra. Mukhang coordinates. Malay ko ba yumaman ako dahil sa numero na iyon.

Napaisip ako masyado. Hindi naman mahirap. Ang N S ay North and South.

Hindi ako masyado mahilig sa mga logic at codes pero noong nasa Elementary ako, mayroong kumalat na codes sa school. It's easy to learn. I just called jeje terms. Ang jeje kasi pero witty. Tanda ko pa rin iyon kahit anong stress ang pumerwisyo sa akin.

As I remember 13 is B ,  12 is R, 5 is A, 3 is E.

Tandang-tanda ko pa. Madali lamang. In-apply ko iyon sa mga clues.

13 3 5 N S

B E A N S

Natigil ako sa nabasang 'Beans' walang ambag iyon sa inaasahan kong thrilling na pangyayari.  Windang lang ako masyado.

Nasabi ko pa na, that code is a sh•t at whoever made it is pulling some tricks.

Sabi ko pa nga it just a waste of my time but . . . I ended up being eaten by the curiousity. I'm just being cat mabuti ay nawala ang atensyon ko roon at nagawa pa ring makinig sa sinabi ng subject teacher.

"Pass your papers."

When our subject teacher went out. Lahat ay bumalik na pakikipagdaldalan. Wala akong kaibigan, wala akong makadaldalan. Stupid me pero may isa pala talaga, si Jay, ang anak   ng nagpapa-scholar sa akin.  I'm comfortable to talk with him, parang kuya ko na rin siya.

"Jenyi, lunch na," asik ni Jay. S'ya lang siguro ang matuturing kong kaibigan, lalo na kapag  nagpapagawa siya ng projects. He is the only one who trusts me. Down to his personality, he always want the spotlight, he's competitive. 'Yon lang siguro ang ayaw ko sa kanya.

"Hey, Jay. Anong pumapasok sa isip mo kapag may narinig mo ang salitang 'beans'? "

Shit lang . . .  nagiging pusa na naman ako sa mundo ng kuryosidad. I'm weird katulad ng sinasabi ng lahat. Parang mala-cliché teen fiction story, ako rin ang bida sa halos lahat ng pambu-bully nila. I tried to fight back but it's not really my thing. Someone's doing it for me if I don't fight back. Seems fair naman.

"Mr. Bean," sagot niya,  "enough for your questions. Let's have a lunch.  "

"I'm serious! Sagutin mo na lang---lunch, libre mo ako ha wala na akong pera. " Hinintay ko ang tugon n'ya. "About 'beans' pala, ano?" Tiningnan ko  s'ya nang masama para sagutin muli ang tanong ko.