It Started With The Test Paper

Save The Seekers (Part 1 of 2)

|• ° Hzanny 's POV°•|

"Kuya, ibibigay ko na kay Yaya ang gitara," garalgal na boses ko habang nakahawak sa puntod niya. Nababasa ko ng luha ang napakaganda niyang pangalan. "Wala nang kalaro si Mommy sa online games. Ako nalang ang makakatikim na sunog na luto ni Daddy. Madaya ka, kuya."

Gustong tumulo ng mga luha ko pero pilit kong pinigilan dahil baka sabihin ng magulang ko nag-au-audition ako sa puntod ni kuya. Baka makuha ako.

"Kuya, may love ba d'yan kung nasaan ka man?"

Napa-iling nalang ako sa tanong ko.

"Basta kuya ako na bahala sa tatlong Cactus mo, alam kong ibig-sabihin n'on 'I love you' 'di ba?"

Napangiti nalang ako kahit na may umalpas na luha sa mata ko. Na-realize ko lang na wala nang sasagot sa akin.

"Kuya, makikita ko na sila."

Pinigilan kong umiyak baka mabigyan ako ng candy ni Daddy para tumahan lang.

Matapos nang ilang kadramahan sa puntod ni kuya ay bumalik na ako sa pwesto ng sasakyan kung nasaan sina Mom and Dad. Ngumiti lang ako sa kanila.

"Loko, naiyak ang anak mo!" sigaw ni Mommy kay Daddy.

"It's okay, baby, masaya na si Kuya mo."

Tumango-tango naman ako. They are now okay, they are now stable. EMG made them in so much delusion. Buti nalang ligtas mga magulang ko.

"Let's go Mom and Dad."

"Saan ang gala natin anak?" tanong ni Mommy.

I told them na bago ang aming trip ay dadaanan muna namin si Kuya dito and now we are heading to Bacolod.

"Bacolod City, 'My!"

"Ayos, wala tayo tayong dalang pera, wala din tayong mga damit, wala pa tayong gas. Ayos anak, mangarap ka."

Napatawa naman ako sa kanila at sinubukang ipaliwanag na ang byahe namin ay libre. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa, binigla ko sila. Sinabi ko na nahanap ko na ang mga magulang ko. Mukha silang sinabugan ng bomba sa sobrang tahimik habang nagpapaliwanag ako. Napaiyak nalang sila dahil gumagawa pala raw ako ng paraan na mahanap sila. Naunahan ko pa raw sila.

I'm now going to meet my new family. I hope na matanggap nila ako, at malaman ko kung bakit nila ako pinaampon at bakit wala ako sa piling nila. Masaya naman ako sa pamilya ko ngayon pero sa tingin ko mas sasaya ako kapag nabuo na 'yong parteng nawawala sa akin. I think makukuha ko lang 'yon sa bagong pamilya ko. Madadagdagan na naman ang pamilya ko kahit na may lumisang isa.

***

|• ° Roman's POV °•|

According to my gathered information, on this street, this is Cherry's place. I didn't have a chance to talk with her after that recognition. I spent ridiculous weeks just to find her.

Very sappy but I like her.

She's the only girl, aside from Geyl, who want my looks, my countenance, my being, and my existence. We met on the bar, the time that Jenyi and Geyl's flee from us, that is also the time that I decided to not wear my spectacles. She talked to me. She said, "Hindi ko alam nagba-bar pala ang mga geek na tulad mo. I will miss your spectacles."

Back then she thought that I will not wear gain my spectacles. That time she was, I think have a problem, she drunk too much and that happened!

I am thunderstruck to the point that I am just standstill when she kissed me.