*Acel's POV*
"Kyaaahh! I can't believe it. OMO! Finally, I'm here!" Masayang sigaw ni Jiji nung lumabas kami ng eroplano.
"Hey you Machine gun! Shut up! You're getting their attention." Inis na bulong sa kanya ni Vince.
Umiling nalang ako sa kanila at nangingiting isinuot ang shades ko.
"Asur, I'm so excited. Can we go now to the Boracay?" Bulong ni Eunie na kasabay ko sa paglalakad.
"ACEL! ACEL! ACEL! ACEL!!" Ngumiti at kumaway ako sa mga fans.
"OMO! You have a huge fan here." Nakangiting sabi ni Eunie na kasabay ko sa paglalakad.
Maya-maya pa'y sinalubong na ako ng maraming tao buti nalang alerto ang mga guards dito sa NAIA.
"Acel unnie!!" Sigaw ng isang teenager na nakikisingit, kaya nagi-gitgit siya. Lumapit ako.
"Hey don't--"
"Acel we need to be hurry you still have a fan meeting." Naputol ang pagsaway ko sa ibang fans nung nagsalita ang manager ko na sumabay dun sa amin sa paglalakad.
Wala na akong magawa kundi ngumiti nalang habang deep inside, gusto ko tulungan yung bata.
***
"Hello unnie. You're so beautiful po." Sabi ng isang fan habang nakipag-kamay at yumakap sakin.
"Thank you Dear. Ikaw din naman." Sagot ko na nakangiti.
"Aww ang galing! Ang tatas mo pa din magtagalog." (*´∇｀*)
"Hehehe. Oo naman."
Ngiti dito. Ngiti doon.
Yakap at shake hands dito. Yakap at shake hands doon.
Yan lang ang ginawa ko all through the fan meeting event. Nakakatuwa na although hindi ako dito sumikat sa Pilipinas, ay sobrang warm ng pagwe-welcome nila.
Sa totoo lang gumagawa ako ng paraan para hindi ako matuloy-tuloy dito sa concert ko. Natatakot ako bumalik. Actually dapat 3 years before pa ako nakapag-concert dito pero decline lang ako ng decline.
Hindi naman sa ayaw ko dito, natatakot lang ako na bumalik dahil hindi imposibleng may makita akong isa sa kanila.
"Owww.. My foot aches so hard!" Reklamo ni Jiji pagkaupo sa sofa dito sa suite namin.
"Sino bang nagsabing mag-heels ka?" Inis na sabi ni Vince na tumabi sakin.
"Excuse me?" Tanong ni Jiji. Natawa lang ako. May ilang Tagalog words na alam si Jiji pero kapag sentence na pure tagalog hindi na niya maintindihan katulad ko may mga Korean words akong alam but medyo slow pa ako intindihin yun lahat.
"You're excused." -____- Poker face na sabi ni Vince.
"Stop that. Acel you need to eat and get rest now, you still have an interview tomorrow morning." Saway ni Manager Kim.
"Maaga pa kaya." Bulong ko. 8:30 palang eh. Sa Korea nga 1:00 na madalas ako matulog.
"Manager Kim can't we roam outside for awhile?" Tanong ni Vince. Nasense niya siguro na ayoko pa matulog.
"But---"
"Oh yeah! That's the best idea you made today Vince oppa!" Hyper na sabi ni Jiji.
"Hey Ji Eun ah! Your voice hurts my ears." Reklamo ni Eunie kaya tumawa ng malakas si Vince.
"It seems like hindi nalang ako ang naiinis sa kanya."
"Hey kids. Stop making non sense. You Vincent, I will let you go outside but please don't do anything stupid. Make sure that there are no medias around. Arasso?" Napangiti kami sa sinabi ni Manager.
