"Senden öncesi veya senden sonrası diye bir şey yok. Hep sen vardın. Attığım her adımda veyahut yürüdüğüm her yolun sonunda. Baran adım atıyorsa karşısında Uhra vardır."
Başlangıç: 24/05/2020
Final: 18/11/2020
Bölüm şarkıları; Cem Adrian & Hande Mehan - Bu yollar hep sana çıkar Koyu - Çek beni kendine Erdal Güney - Saklımdasın
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Birbirinin kaderi olan insanlar er ya da geç bir araya geliyor. Mühim olan zamanını beklemektir."
5.Bölüm
Zaman su gibi geçip gidiyordu. Görev yerlerine geleli neredeyse dört ay olmuştu. Baran üzerini değiştirip odasından çıktı. Hızlı adımlarla binadan çıkıp etrafa bakındı. Bakışları, etrafı kısaca taradıktan sonra içtima alanına ilerledi.
"Baran komutanım." Kendisine seslenen askerin sesiyle durup, arkasını döndü. Selam veren askere sorarcasına baktı.
"Telefonunuzu unutmuşsunuz. Buyurun komutanım, çalıyor." Baran telefonu aldıktan sonra asker selam verip, görev yerine geri dönmek için hızla uzaklaştı. Baran ise daha fazla beklemeden telefonu yanıtladı.
"Oğlum nasılsın?" Annesinin ılımlı sesi olası bir şeyler barındırıyordu ona göre ve Baran bunda hiç yanılmazdı.
"İyiyim validem sen nasılsın?" Pınar Hanım hafifçe öksürdü.
"Evlendiğini görürsem daha iyi olacağım güzel oğlum." Baran bıkkınca dinlemeye devam etti.
"Anne," dedi uyararak. Pınar Hanım duygu değişikliği yaparak Baran'ı susturdu.
"Torun sevmeden göçmemi mi bekliyorsun? Zalim evlat olma annem. Bak teyzen aradı." Baran annesinin ne diyeceğini çok iyi anlamıştı.
"Yine mi anne? İstemiyorum. Hadi Allah'a emanet olun, benim işim var." Pınar Hanım hızla, "Kapama sakın." diyerek Baran'ı durdurdu.
"Annem, ben sana fotoğraf attım sen bak onlara." Baran sinirle gözlerini kapatıp açtı. Kimseye içini açacak hali yoktu. Annesinin konuşmasını beklemeden, "Allah'a emanet olun." diyerek telefonu kapattı. Hızlı adımlarla içtima alanına ilerlemeye devam etti.
"Baran." İsmini duyar duymaz yeşil gözleri ona seslenen kişiye döndü.
"Kardeşim hadi." Cihad'ın heyecanlı haline sırıttı.
"Daha var kardeşim."
Cihad Baran'ın karşısında durup nefeslendi. Baran kol saatine baktıktan sonra Cihad'ın haklı olduğunu anladı.
"Otoparka geç."
Baran binaya dönerken; Cihad hızlı adımlarla otoparka geçti. En son göreve çıktıkları için şehir dışına çıkamamışlardı. Arabanın ön koltuğuna kurulup telefonunu cebinden çıkardı. Birkaç tuşa bastıktan sonra başını geriye yasladı.
