UHRA

15.Bölüm

Bölüm şarkıları;
Özdemir Erdoğan - Bana ellerini ver
Özdemir Erdoğan - Canım senle olmak istiyor
Sezen Aksu - El gibi
Toygar Işıklı - Korkuyorum

"Zamanın tesadüfleri hayal kırıklığı gibi göğsüme saplanıp kaldı."

15.Bölüm

Zamanın veyahut vaktin bir önemi yok yanımda. Her şey bu kadar güzel ilerlerken, hiçbir şeyi sorun edecek değiliz. Bakışlarım son kez salonda gezindi ve kocaman bir gülücükle arkamı döndüm.

"Tamam mı?" dedi gözleri dikkatle yüzümü süzerken. Gülümseyerek birkaç adım attım ve tam karşısında durdum.

"Tamam, her şey fazlasıyla güzel." Dudakları kıvrılırken kalbim hızlanmaya yüz tuttu. Parmaklarım dudak kıvrımlarında gezinmek için çabalarken, elimi yumruk yapıp parmaklarımı sıktım. Nefes alamıyorum onunlayken. Baran her dakika nefesimi kesmek için var.

"Gidelim güzelim."

Yüzümdeki gülümseme büyürken son kez dönüp evimize baktım ve ardından ilerledim. "Uhra," dedi tam kapı kolunu tuttuğu anda. Olduğum yerde duraksayıp Baran'a bakmaya devam ettim.

"Efendim," birden bana doğru döndü. Baran hala gülümsüyor. Kalbim daha çok hızlanırken bana bakan gözlerine baktım. Bütün düşlerimi sığdırdığım bakışları bana yaşamı sunuyor. Soluklarım düzensizleşirken, alt dudağımı dişlerimin arasına aldım.

"Beğenmediğin yok değil mi? Varsa söyle güzelim." Dudaklarımı birbirine bastırıp gülümsedim. İlgili tavrı o kadar hoşuma gidiyor ki...

"Yok Baran. Her şey zaten benim istediğim gibi oldu." Bana gözlerini kısarak bakmaya başladığı için kahkaha attım. Evden çıkmadan önce annem bu konuda beni çok kez uyardı. Beğenmediğim ya da istediğim bir şey varsa kendim halletmeliymişim. Baran yeterince masraf yaptı bu yüzden bizim el atmamızda hiçbir sakınca yok. Baranlar ne kadar izin vermesede babamlar almamız gereken birçok şeye el attı. Sonuçta burası ikimizin evi ve bizim bir şeyler almamız çok normal.

"Öyle olsun meleğim." Kapıyı açıp dışarıya çıktı.

"Öyle zaten bir tanem." Bende onun ardından çıkıp kapıyı çektim. Baran bana kısa bir bakış atıp bahçe kapısına ilerlerken kahkaha attım.

"Ya Baran," bana bir kez daha baktı ve gülümsedi. Ah bu adam beni soluksuz bırakmaya doyamıyor. Kocaman bir ormanın ortasında dahi, Baran yanımdaysa soluksuz kalabilirim.

"Siz evin sahibi misiniz?" Duyduğumuz kadın sesiyle duraksadık. Evimizin yan tarafındaki bahçede duran kadına döndük. Bize gülümseyerek bakıyordu. Baran sessiz dururken ben kadını cevapladım.

"Evet, biziz." Kadın gülümseyerek bize bakmaya devam etti.

"Hayırlı olsun, yeni evlisiniz sanırım?" Gözlerim usulca sol tarafıma kaydı ve Baran ile göz göze geldik.

"Bu hafta sonu düğünümüz var." Baran'ın kolu yavaşça belimi sardı.

"Aman aman, hayırlı olsun." Sıcacık gülümseyip Baran'a biraz daha yaklaştım. Ellerim ve ayaklarım zangır zangır titrerken ondan koparmıyorum.