Bölüm şarkıları;
Raviş - Güzel kadın
Toygar Işıklı - Sen yanımdayken"Onun gülüşü kalbimde kurumuş çiçekleri yeşertti."
3.Bölüm
Sarı saçlarımdan parmaklarımı geçirip aynaya baktım. Kıyafetlerim güzel duruyor. Hastanede rahat hareket edebileceğim bir kot ve tişört giymiştim. Derin nefesler aldıktan sonra aynanın karşısından çekildim. Aklım hala karmakarışık ve ben bu kafa karışıklığıyla nasıl gün geçireceğim bilmiyorum. Dün yaşanan olaylar hızla gözlerimin önünden geçip gitti. Üzgündük ama bu hiçbir şeyi değiştirmiyor.
Yatağa oturup sıkıntılı soluklar alıp verdim. Toparlanmalıyım. Aklımı istila eden yeşil gözlerini, göz kapaklarımın ardından silip ayağa kalktım. Bugün ameliyatlar var, izleyecek ve notlar tutacağım. Zaten izlemek için can atıyorum. Bu düzen fazlasıyla zor ama hayatım bundan ibaret olmuş. Kendimi bu sisteme endeksledim.
"Uhra,"
Barın abimin sesiyle odamdan çıktım.
"Geldim abi."
Hızlıca dış kapıya yöneldim. Abim bana seslendikten sonra evden çıkmış. Dışarıya çıktığımda, abim arabanın önünde beni bekliyordu.
"Benim birkaç işim var. Seni hastaneye bırakacağım." Gözlerimi açıp kapatarak abimi onayladım.
Aklım yeşil harelerin etkisi altında dönüp dururken iyi olmam zorlaşıyor. Kendimi ona çekilirken buluyorum ve bu benim açımdan çok manasız. Yüzüme dahi bakmayan bir insana çekiliyorum. Oysa o adam küçükken yanımdan ayrılmazdı. Gözleri beni kendi ağına çekmiş ve bu farklı hissettiriyor. Bu kez çok farklı duygular içine girdim. Bu iş içinden çıkılmaz bir hal almış gidiyor.
"Bugün Meryem Hoca'nın ameliyatı var. Ameliyata girip izlerken not tutmayı unutma." Abime bakıp tebessüm ettim. Bana çok yardımı dokunuyor. Girdiğim her ameliyata ya da yapılan birçok ameliyata girmem için elinden geleni yapıyor. Daha iyi olmam için evde canımı okuyor orası ayrı. Yeşil gözlerim abimin mavi gözleri ile kesişince gülümsedim. Benim aksime, o da Cihad abim gibi mavi gözlü.
Cihad abime düşkünlüğüm olsa da, üç abimin yeri aynı benim için. Cihad abim içlerinde en agresif olanı ama Berkin abim ondan daha beter. Huy bakımından kesinlikle Berkin abime çekmişim. Hastaneye yaklaşınca düşüncelerimden sıyrıldım.
"Görüşürüz abi." Abim hafifçe gülümsedi. Arabadan inip hızlı adımlarla hastaneye geçtim. Soyunma odasında üzerimi değiştirip acile ilerledim. Bakalım bugün beni neler bekliyor.
"Uhra," Mine'nin gıcık tonlamasıyla omuzumun ardından ona baktım. Bu kız gerçekten son zamanlarda beni daha çok sinirlendiriyor.
"Konuştun mu?" Gözleri öyle hevesli ve meraklı bakıyor ki, ağzına yüzüne çarpasım geliyor.
"Konuşma fırsatım olmadı. Bak o kendinden küçük kızlarla ilgilenmiyor. Yani en son yanında gördüğüm kız bizden 4 yaş büyüktü. Hem biz beraber büyüdük onu tanıyorum." Gözlerindeki heves solarken neredeyse rahat rahat soluklanacaktım. Baran'ın yanında daha önce kimseyi görmedim.
Neden Mine'nin ısrarı beni rahatsız ediyor?
Cevapsız bir soruyu daha es geçtim. Anlam vermem imkansız. Bu cümleye verecek mantıklı bir cevabım yok.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UHRA
Ficción General"Senden öncesi veya senden sonrası diye bir şey yok. Hep sen vardın. Attığım her adımda veyahut yürüdüğüm her yolun sonunda. Baran adım atıyorsa karşısında Uhra vardır." Başlangıç: 24/05/2020 Final: 18/11/2020