UHRA

36.Bölüm

36.Bölüm

"Geceydi her yer, sen yıldızdın"

4 sene sonra;

Geçiyor. Zaman dediğimiz o dilim su gibi ilerliyor. Şimdi, şu an sanki yavaş yavaş geçiyor. Ben onu her uğurladığımda bir parçamı yanında götürüyor. Alışmıştım ama yine eksik hissediyorum, sonuçta aynı yastığa baş koyduğun insan; hayat eşim, sevgilim... Baran bu hayatta her şeyim.

"Emre, yavaş bebeğim." Dört yaşında olan oğlumuz durmadan bahçede bir o yana bir bu yana koşuşturuyor. Baran görevde olduğu için annemlerdeyim. Tam tamına on gün oldu ama bir kez bile konuşamadık. Bu beni içten içe üzüyor olsa da gururluyum.

"Uhra," yanıma gelen Elisa'ya bakışlarımı çevirdim. Berkin abim ile üç sene önce evlenmişlerdi. Kucağında Ecrin ile yanıma geldiğinde küçük yeğenimi kucağıma alıp yanaklarına öpücükler bıraktım. Ecrin tip olarak abime benziyor olsa da, huy bakımından kesinlikle Elisa'ya benziyor. Ecrin'i yere bırakıp Emre'nin yanına gitmesini izledim.

"Uhra test yaptın mı?" Ah, kızların bu sorusundan bezdim. Sinirle başımı Elisa'ya doğru çevirdim. Sürekli test yaptırdın mı diye sorup beni çileden çıkarıyorlar.

"Off, birkaç gün daha bekleyeceğim." Elisa kahkaha atarak koluma vurdu. Hamile olduğumu hissediyorum ama yine de beklemek istiyorum. Daha ne kadar bekleyeceksem, mide bulantım dahi kendini belli etmişti.

"Hamilesin işte Uhra. Kızım seninle günümüz aynıydı sen daha olmadın ve neredeyse üç hafta olacak."

Huzursuzlukla yerimde kıpırdandım. O Baran gelince başını şişireceğim hepsi onun yüzünden. Emre okula başlamadan çocuk istemediğimi söylemiştim. "Off ya!" Söylenmeme gülen Elisa'ya öldürücü bakışlar atsam bile nafile çünkü o hâlâ keyifle gülüyor. Düştüm bunların diline artık dalga geçer dururlar.

"Aman ne olacak canım, Almila ile beraber doğurursun." Sinirle Elisa'ya ters bir bakış attım.

"Abime söyleyeceğim o da yapsın, hem Ecrin de büyüdü." Elisa bana şaşkınlıkla baktı. Eh, tabi ki abime böyle bir şey söylemem. "Seni de görürüm." diye söylenerek içeriye geçtim.

Aleyna yanına oturturduğu Cihangir'e birkaç kaşık daha yemek yedirmek için çabalıyordu. Ya bunun huysuzluğu bile aynı Cihad abim. Yemek yememek için sürekli bir yerlere kaçıyor.

"Aynı Cihad, o da böyleydi." diyen annem dolu gözleri ile iç çekti. "Yemek yedirmek için peşinde dolanırdım sonra kendisi yemeye başladı." Annemin yanına ilerleyip yanağını öptüm. Annem kollarını belime sarınca bir kez daha annemi öpüp gülümsedim.

"Anne," diyen Cihangir Aleyna'ya baktı.

"Efendim annem."

"Bende babam gibi asker olacağım.Bende sizleri koruyacağım." Gözleri dolan Aleyna Cihangir'i kendine çekip öptü. Zaten duygusal biri olan arkadaşım şimdi daha bir duygusal olmuş.

"Halacığım, eğer yemek yemezsen büyüyemezsin o zamanda asker olamazsın." Söylediklerime kaşlarını çatan Cihangir, Aleyna'dan kaşığı alıp hızlıca yemek yemeye başladı.

"Hala, babam ve dayım ne zaman gelecek?" Cihangir'i öpmek için ona yaklaştım ve tombul yanağını öpüp geri çekildim.

"İşleri bitince dönecekler canımın içi." Aleyna iç çekip karnını okşadı. Benim güzel arkadaşım yedi aylık hamile ve bir kız yeğenim daha olacak. Cihad abimin kızını sabırsızlıkla bekliyorum.

"Uhra," Aleyna'ya baktığımda ne diyeceğini tabii ki tahmin edebiliyorum. Kaşlarımı çatarak ona bakmaya devam ettim. İmalı bakışları sinirlerimi bozuyor. Annem ayağa kalkınca bakışlarımız annemi buldu.