UHRA

14.Bölüm

Bölüm şarkıları;
Maran Marangöz - Aşık oldum ben sana
Pera - Seni seviyorum
Kubilay Kaça - Kadın
Alper Kul - Seni sana sen

"Hasret iliklerime nüfuz ederken yaşamım zorlaşıyor."

14.Bölüm

"Uhra," dedi elini yanağıma bastırıp. Çatık kaşları aheste aheste yüzümde gezindikten sonra, gözlerini gözlerime dokundurdu. Göğüs kafesimin ardında çırpınan kalbim, Baran'ın bakışlarının altında esir gibi. Gözleri gözlerime baktıkça yakıyor.

"Baran." Konuşmadı. Bir süre daha yüzümü inceledi. Gözleri uzun uzun gözlerime bakarken, ben nefes dahi alamıyorum. Evet, hiç nefes alamıyorum. O bana bakarken benim soluğum tıkanıp kalıyor.

"Moralini bozdu, farkındayım. Ne dedi sana? Söyle ki cezasını çeksin." Titrek soluklarla göz kapaklarımı indirip gözlerimi perdeledim. Lüzum yok. Çünkü ben ona haddini bildirdim.

"Önemli değil. Ben ona haddini bildirdim." Baran sözlerimin ardından kaşlarını daha çok çattı. Saatlerdir söylemem için ısrar ediyor.

"Amacı ne? Ulan başlayacağım böyle işe." Küfür edeceğini anladığım için kollarımı beline sardım. Temasım dikkatini dağıttı. Kolları anında belime sarıldı. Çenesini saçlarımın üstüne yaslayıp soluklandı.

"Söylemiyorsun ama canını sıktı. Bu o kadının yanına kalmayacak Uhra." Başımı göğsüne bastırıp kokusunu soludum. Beni benden daha çok düşünüyor. Başımı usulca göğsünden çektim. Geri çekildiğim için başını eğip yüzüme baktı.

"Ne oldu?" Uzanıp yanağına öpücük kondurdum. Baran transtan çıkmış gibi dona kalınca kıkırdayarak geriye çekildim. Bana baktı ve ağırca yutkundu. Ne yapacağını bilmiyormuş gibi bir hali var lakin hızlı hareketi beni şaşırttı. Kolunu belime sarıp beni üzerine çekti. Dengem sarsılınca elimi göğsüne bastırdım.

"Uhra," dedi bambaşka bir tonda. Sesinin tınısıyla heyecanım bambaşka bir ana sürüklerken çıtım çıkmadı. "Öpeyim mi seni?" Sorusu beni dumura uğrattı. Bende onun gibi yutkundum. Dilim lal oldu. Tek bir cümle dahi kuramıyorum. Bu sessizliğimi hayır olarak algılayan Baran, beni yavaşça geriye çekerken kaşlarımı çattım.

"Ne yapıyorsun?" Bakışlarını yüzüme dokundurmadan oturuşunu düzeltti.

"Özür dilerim güzelim, çok ileri gittim." Yanlış anlamış. Kaşlarımı daha çok çatıp, yamacına yaklaştım. Bir anda aramıza mesafe girdiği için sinirlendim.

"Sevmiyorum." dedim aniden. Bakışları hızla beni buldu. "Aramıza mesafe girmesinden nefret ediyorum." Yavaşça yönümü ona doğru çevirdim. Yüzündeki ifade değişirken iç çektim. Baran çekinmeden konuşuyor ama ben utandığım için konuşamıyorum. Daha iki kelimeyi bir araya getiremiyorum.

"Seninle arama yeterince mesafe giriyorken, şu an burada hiç mesafe olsun istemiyorum." Onun yaklaşmasını beklemeden yaklaştım. Bir elim koltuktan destek alırken diğer elimi Baran'ın yanağına yasladım. Ağırca yutkunup beni dinlemeye devam etti. Sen hep beni dinle sevgilim. Sen bir tek beni duy.

"Aramızda hiç mesafe girmesin." Sıcak nefesi dudaklarıma çarparken aklım dağılıyor. Bulunduğumuz yer bir hiç oldu. Abimin bir anda geleceğini dahi unutmuştuk. Bu kez onu öpen ben oldum. Soluğum soluğunda soluklanıyor. Nefesi ciğerlerimi dağlarken ikimiz de memnunuz. Kollarımı hızla boynuna sarıp ona sokuldum. Sevgisi ruhumu okşuyor. İkimiz de tükeniyoruz. Biz tükeniyoruz lakin sevgimiz yaşatıyor.