UHRA

10.Bölüm

Bölüm şarkıları;
Gece Yolcuları - Affedecek misin?
Kalben - Haydi söyle
Tuğkan - Seni çok özlüyorum
Seksendört - Anlayamazsın
Sezen Aksu - Hasret

"Özlemi hafif hafif yüreğimi yakıyordu. Sanki özleminin ateşi her geçen gün büyümeye yüz tutmuştu."

10.Bölüm

Gök daha çok kararırken Elisa'nın yüreğini ateş sarıyordu. Sevgi dedi içinden ve ardından aşk diye yakardı. Nefes alamıyordu. Boğazı acıyla kurumuş ve onu yakmıştı. Aşkın en acı tarafını tatmış ve payını almıştı. Dahasını istemiyordu.

"Elisa." Kolları daha sıkı kavradı kadını. Kadın çırpınırken adam nefesini tutmuştu. Kapılsa, kapılsa kadının kokusuna tüm iradesi alt üst olur.

"Bir dinle." Elisa'nın kahve hareleri sırılsıklam olmuştu. Ne kadar da acıydı her şey onun için; onun için her şey çok zordu. Nefes alışları düzensiz bir haldeyken çırpınmaya devam etti. Kalan tüm güç kırıntılarını kullandı.

"Git dedin Berkin." Bütün çırpınışları hızla dindi. Nefesi kesildi. Bedeni yığılacak gibi oldu ama adam hızla onu kollarına hapsetti. Bu kez tutmuştu. "Yakınımdan gitsin dedin. Gittim! Gittim ama bitmedi. Dinmedi işte! Dinsin istedim. Bu sevgi bitsin artık diye kaç gece dua ettim! Olmadı! Bitmedi! Bitmek yerine daha çok arttı." Berkin çaresizce kollarını daha sıkı Elisa'nın beline sardı. Çaresizdi. Aptalım dedi. Kendi kendine küfürler saydırdı. Elisa sevmesin istedi. Kendi sevsin ama o sevmesin. En yakın arkadaşı için geri çekilmişti. Elisa sevdiğini söylediği gün, kardeşim dediği adamla birbirilerine girmişlerdi.

"Seni seviyordu." Elisa ağlarken Berkin yıkılıyordu. "Seni çok seviyordu. Ben söylemeden o bana söyledi. Kardeşim dediğim adamdı." Elisa daha çok ağladı. Kadın daha çok kırıldı. Sevgiydi bu! Kimse kimseyi severken başkasından izin almaz diye haykırdı içten içe.

"Beni sevmek için birbirinizden izin mi alacaktınız?" Elisa'nın nefret dolu sesi Berkin'i titretti.

"Sustum Elisa. Seni orada bırakıp arkama bakmadan gittiğim gün kavga ettik. İkimiz de hastanelik olduk. Seni orada bırakmak nasıl zoruma gitti biliyor musun?" Elisa Berkin'i itip karşısına geçti.

"Peki ya bana? Ardında kalmak nasıl zoruma gitti biliyor musun?" Elisa hıçkırıklarla ağlarken, Berkin dizlerinin üzerine çöktü.

"Onu da biliyorum. Gittiğin günden beri biliyorum." Elisa daha çok ağladı. Gök gürledi; Elisa hıçkırdı. Yağmur sesleri arttıkça Elisa'nın ağlamaları daha çok güçleniyordu.

"Gitmezsen bitmez sandım. Unuturum dedim. Bitmedi. Unutmadım. Ben her şeyde seni aradım ama yoktun! Şu 9 yıl..." Sustu. Elisa elinin tersiyle gözyaşlarını sildi. Toprak tonlarının rengindeki gözleri kan çanağına dönmüştü. Sevdiği adam karşısında ağlarken yüreği yanıyordu. Gök acısıyla bir kez daha gürledi. Bir kez daha şimşekler çaktı. Gökyüzü ile beraber o da ağladı. Mavinin hükmü toprağa bile geçmişti.

"Seni affedersem kendime olan saygımı kaybederim." Berkin bomboş bakışlarla yere baktı.

"Affetme." dedi hüzünle. Affetmesin istiyordu. Kadın onu daha çok yaksın istiyordu. Yanmıştı ama daha çok yanmak istiyordu.