"Senden öncesi veya senden sonrası diye bir şey yok. Hep sen vardın. Attığım her adımda veyahut yürüdüğüm her yolun sonunda. Baran adım atıyorsa karşısında Uhra vardır."
Başlangıç: 24/05/2020
Final: 18/11/2020
Satır arası ve bölüm sonu yorumlarınızı bekliyorum ❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ruhunun ruhuma dokunmuşluğu var."
Baran'ı yemeğe göndermediğim için fazlaca mutluydum tabii onu karargâhta görecek olması biraz trajikomik. Oflayarak oturma odasından kalkıp mutfağa geçtim. Dün Aksel arayıp yemeğe davet etmişti tabii Berkin abim ve Cihad abimlerde yemekte olacak ama Baran geç geleceği için hiç gidesim yok.
Mutfakta hiçbir şey yapmadan tekrar oturma odasına döndüm. Uraz'ı kucağıma alıp yatak odasına çıktım. Küçük oğlumu güzelce yıkayıp giydirdikten sonra beşiğine yatırıp banyoya girdim. Uraz uyanık olduğu için hızlıca duş alıp çıktım.
Giyinme odasından bluz ve pantolon aldıktan sonra odaya geri döndüm. Uraz hala durduğu için hızlıca giyinip saçlarımı kuruttum. Emre'nin çıkış saatine az kalmıştı o da geldiği zaman güzelce yıkayıp üzerini değiştiririm.
Aradan geçen dakikalar sonra kapı çaldı. Oğlumu kapıda bekletmemek için hızlıca ilerleyip kapıyı açtım. Emre içeriye geçip çantasını kenara bıraktı.
"Hoş geldin bir tanem." Uraz ile beraber Emre'nin karşısında duruyordum. Emre oflayarak çantasını yerden alıp sessizce merdivenlere yöneldi. Şaşkınlıkla oğlumun ardından bakakaldım. Yerimde durmadan Emre'nin ardından ilerleyip odasına girdim. Oğlum üzerindeki kazağı çıkarıp yere fırlattı. Hırsını alamamış gibi çoraplarını sinirli bir şekilde çıkarıp gelişigüzel bir tarafa fırlattı. Babasının oğlu. Her huyu Baran'a çekmiş.
"Anlatmak ister misin bir tanem?" Yeşil gözlerini bize çevirip dudağını büzerek bir bana bir Uraz'a baktı. Uraz'ı Emre'nin yatağına yatırıp kollarımı iki yana açtım. Emre kollarımın arasında yerini alıp başını boynuma gömdü. Birkaç dakika öyle durduktan sonra kızarmış gözlerini yere dikti. "Seni dinliyorum bir tanem. Anlatmak ister misin?" Başını aşağı yukarı sallayıp yatağına oturdu. Bende yanına oturup onu kucağıma aldım.
"Herkesin babası almaya gelmişti. Beni almaya kimse gelmedi. Mert benimle dalga geçti bende ona bağırdım. Öğretmenimiz görünce bize çok kızdı." Emre'nin saçlarını okşayıp sessizce onu dinledim. Normalde Emre'yi almaya Baran ya da ben gidiyordum.
"Anneciğim daha geçen gün baban seni okuldan aldı. Babanın işleri olduğu için gelemedi, biliyorsun işi olmadığı zaman hep okuldan seni baban alıyor." Yeşil gözleri Uraz'ı bulduğunda sessizce kucağımdan kalkıp kardeşinin yanına uzandı. Böyle bir şeyin çok sorun olacağını düşünmemiştim. Uraz olduğu için her gün okuldan almaya gidemiyorum Baran'ın da işleri oluyor, en iyisi servis diye düşünmüştük ama oğlum bu durumdan pek hoşnut değilmiş.
