30.Bölüm
"Kalbe iyi gelen her şeye iyi gelir kaybetme."
Ahmet BatmanGenç kız beline kadar gelen saçlarını elleriyle geriye itekledikten sonra eline tarağını alıp saçlarını taramaya başladı. İçi içine sığmıyordu. Siyah saçlarını salık bırakıp elbise dolabına doğru adımladı. Gözlerini elbislerine dikip, içlerinden bir tanesini seçerek yatağın üzerine bıraktı. Üzerini değiştirdikten sonra aynanın karşısına geçip üzerini süzdü.
"Of kötü mü duruyor acaba?" Kendi içinde elbiseyi yorumladı. "Aleyna bir baksana," kapıdan kız kardeşine seslendi. Aleyna odanın kapısını açıp kız kardeşinin üzerini inceledi.
"Nereye gidiyorsun?" diye sordu tek kaşını sorgularcasına kaldırıp.
"Dışarı çıkacağım."
Almila aynaya baktı.
"Bu havada mı?" Aleyna'ya kaşlarını çatarak bakıp komodine ilerledi. Telefonunu ve çantasını alarak odasından çıktı.
Hala onu süzen kız kardeşine doğru döndü. "Sen git işine bak." Dil çıkarıp dış kapıya ilerledi. Kapıyı açtığı anda ufak bir şok geçirdi.
"Abi!" dedi fısıltı şeklinde. Baran içeriye geçip ardından kapıyı kapattı. Çıkardığı ceketini asıp, ayakkabılarını kapının önünde indirdi.
"Nereye Almila?" Kaşlarını çatarak kız kardeşine baktı. Almila ağır ağır yutkunup Baran'a bakmaya devam etti.
"Şey abi," dediğinde Aleyna lafa atıldı. "İşi varmış abi." dedi imalı imalı. Almila alev çıkaracak bakışlarını Aleyna'ya çevirdi. Kız kardeşine sen görürsün bakışı attıktan sonra abisine döndü.
"Abi ya, hava alacağım o kadar."
Baran kardeşine ters ters baktıktan sonra odasına doğru ilerlerken konuştu. "Git bakalım ama geç kalma."
Almila üzerine hırkasını alıp botlarını ayağına geçirerek hızlıca evden çıktı. Yüreği kıpır kıpır atıyordu. Merak ettiği genç adamı görecek diye gece uyuyamamıştı. Her zaman genç adamın gittiği yerlere gider, onunla göz göze gelmeye çalışırdı. Genç adam her görevden geldikten sonra mahalleye çıkar turlardı. Almila da bunu adı gibi bildiği için, güzelce giyinip dışarı çıkardı, belki bir sokakta karşı karşıya gelmek ümidiyle.
Çantasında bulunan telefonunun bildirim sesi gelince, çantasını açıp içinden telefonunu aldı. Mesajın üzerine basıp yürümeye devam etti. Bir şeyle çarpışınca gözlerini kapatıp başını ovuşturdu.
"Taş mısın direk misin nesin sen be?" Kapattığı gözlerini açtı. İçinden hayır bu bir taş değil dedi. Hayır direk de değil diye geçirdi. Başını kaldırıp karşısındaki ile göz göze gelince gözleri haddinden fazla açıldı.
"Dualarım enter tuşunda mı bekliyor?" diye mırıldanarak geriye adımladı. Genç adam bakışlarını, karşısındaki genç kızdan bir kez olsun çekmedi. Genç kız utanıp bakışlarını gözlerinden çekince, genç adam başını gökyüzüne çevirdi.
"İyi misin Almila?" Merakla Almila'nın yüzünü inceledi.
"İyiyim, meteor çarptı ama geçti." dediğinde eliyle ağzını kapattı. Genç adam, Almila'nın söylediklerine kahkaha attığında, genç adamın gülüşünü seyretti. Kalbi ağzında atıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UHRA
General Fiction"Senden öncesi veya senden sonrası diye bir şey yok. Hep sen vardın. Attığım her adımda veyahut yürüdüğüm her yolun sonunda. Baran adım atıyorsa karşısında Uhra vardır." Başlangıç: 24/05/2020 Final: 18/11/2020