Deeper KTH

Bölüm 22

Ödevlerle savaşmış HazNil nihayet huzurunuzda, artık uzun ayrılıklarımız olmayacak. Sık sık yeni bölümün geleceği haberini vermiş olalım.
O zaman ne diyoruz,
bölümü beğendiyseniz vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
♥️

Lera'nın Anlatımından
'Vücudu, sonu uçurum olan bir yoldu;
yine de kadın adamı korkmadan öpmek istiyordu.'

Göğsümün üst kısmındaki ağırlık, bacağımdaki belirgin uyuşma ve boynumda hissettiğim sıcak bir nefes. Evet, güne tam olarak bu şekilde gözlerimi araladım. Taehyung tarafından uykusunda sarmalanmış bir Lera'ydım bugün.

Uykusuzluktan kurtulmak, iştahıma kavuşmak ve huzurum için bastığım bu odada hala düşünmeye devam ediyordum. Dün geceden beri hayatımda değişen tek şey; düşünürken nefes alışverişleriyle bana eşlik eden Taehyung olmuştu.

İtiraf edeyim uykuya geçmem uzun sürse de sonunda uyumuştum, hatta bebekler gibi uyumuştum. Mışıl mışıl bile uyumuş olabilirdim, hatta bir ara rüyama Dünya yakışıklısı bir zenci bile girmişti. Islak bir rüya değildi tabi, Taehyung ile seks maceralarımız yüzünden aldatılmış hissettikleri için benimle temasa girmiyorlardı; sadece o güzel koyu tenlerini gözlerime bahşederek beni kısa bir süre de olsa büyülüyorlardı. Çok güzellerdi.

Ve ben böyleydim işte.

Beynimin içindeki düşünceler sürekli birbiriyle yarışıyordu ve ne kadar Taehyung'u düşünmek istemesem bile en sonunda vardığım yer; dün bana ne demek istediği oluyordu. Gerçi bu durum beni bir yastık misali kucakladığı için de olabilirdi çünkü kolu göğsümde, bacağı da tek bacağımın üstündeydi. Hem nefesi sürekli tenime çarparken ne düşünebilirdim ki? Oturup Jimin'le Ha Neul'ün platoniklik macerasını düşünecek halim yoktu. Gerçi Jimin Ha Neul'ü ne kadar çok seviyordu öyle ya! Özellikle de Eun Mi ne şeytandı böyle, Yoongi'yi tavlamış mıydı acaba?

Kafamı hafifçe Taehyung'un nefeslerini hissettiğim sol tarafıma çevirdim, direkt olarak saçları burnuma değmişti. Boyun girintime gömmüş olduğu yüzünden dolayı ifadesini göremiyordum, tek görebildiğim suratımı gıdıklamakla meşgul olan siyah saçlarıydı. 'Aksini denedim, gelip konuşmasan da sonuç değişmeyecekti Lera,' derken tam olarak ne kast etmiş olabilirdi?

Hiç seslerini duyamadığıma göre beynimin içindeki evcil hayvanlarım, yani tilkilerim, muhtemelen yazlık bir yerlere göç etmiş olmalıydılar. Ya da belki beynimin içi buz kestiğinden kış uykusuna yatmışlardı, bilmiyorum. Onların yokluğunda yalnızdım, bir an önce beynime baharın gelmesi gerekiyordu. Gelmiyorsa da beyninin içi yaz olan bir komşuya gitmenin zamanı gelmişti artık. Yani Eun Mi'ye.

Sol bacağım sakat kalmanın eşiğindeyken, Taehyung'u rahatsız etmeyecek şekilde kıpırdandım ve en azından göğsümün üstündeki kolundan kurtulabildim. Nasıl başarmıştı bilmiyorum ama beni tam bir yastık görevi görebileceğim şekilde kullanmıştı. 'Gel burada uyu' derken asıl niyeti yastık olmamdı herhalde.

Bacağımı da kendime çekerek bedeninden uzaklaşabildiğimde uyanmamış, aksine arkasını dönüp kafasının altındaki yastığı kucaklayarak öylece uyumaya devam etmişti. Yataktan kalktım ve bir iki adım attığımda aksamanın vermiş olduğu şokla duraksadım. Hacker olarak girdiğim evden sakat bir yastık olarak çıkmak umarım kaderimin bir parçası değildir diye düşünmeden edemiyordum. Çünkü karıncalanan bacağım beni korkutmuştu!

Aksayarak, sekerek, topallayarak, ilginç akrobasi hareketleri yaparak odadan çıkmış; şaşırtıcı bir şekilde beynine yaz geldiğini düşündüğüm Eun Mi'nin odasına varmıştım. Benim de beynimin güneş görmeye ihtiyacı vardı, buz kesen düşüncelerimin sıcaktan nasibini alabilmesini umuyordum.