Kalpten Kalbe Yol

39. Bölüm

Kübra ışığı söndürüp yatağa girdiğinde telefonunun mesaj sesini duydu. Bu saatte gelen mesaj Arhan’dan olduğunu bilerek telefona uzandı. Mesajı açmadan önce aslıyı kontrol etti. Genç kız o kadar yorulmuştu ki kafasını yastığa koyduğu anda uyumuştu. Tekrar elindeki telefona döndü.

“Özür dilerim.” Genç kız bu mesaja bir yanıt yazmadan telefonu yerine bıraktı. Fakat sevdiği adam ondan cevap almadan vazgeçecek gibi durmuyordu.

“Bana hala sinirli misin?” Kübra buna da cevap vermedi.

“Düşündükçe senin haklı olduğuna karar verdim. Bunlar en özel günlerin hayatın boyunca bir kere yaşayacağın bu günlerin bütün heyecanlarını yaşamak istediğini biliyorum. Sana sürpriz hazırlarken bunları düşünemedim. Özür dilerim L” mesajın sonundaki üzgün surat genç kızın gülümsemesine sebep olmuştu. Ama cevap vermemek konusunda kararlıydı.

“Tamam, anlaşıldı sen bana cevap vermiyorsun. Bari ne yaparsam affedileceğimi söyle de bende ona göre hareket edeyim.” Kübra imalı bir şekilde gülümsedi. Bu mesajı da cevapsız bıraktı.

“Saat on ikiyi geçti ve biz bu akşam nişanlanıyoruz. Gelin damada küsken bu nasıl bir nişan olacak bu günün bizim en güzel günlerimizden biri olması gerekiyordu. Tamam, ben şimdi herkese bir mesaj atayım da nişanın iptal edildiğini duyurayım.”

“Hah ha çok komik sen herkesin bütün planlarını alt üst et Aslı’yı Fethi amcayı işlerinden et İstanbul’a getir. Beni bu nişanı kabul etmeye mecbur bırak ondan sonra da bir mesajla insanlara nişanın iptal edildiğini söyle sebep olarak da Kübra bana küstü diye yaz tam olsun.”

“Upss hala çok sinirlisin?”

“Tabii sinirliyim ve kapıdan çıkarken elime tutuşturduğun anahtarı daha açıklamadığının da farkındayım. Sakın kalbimin anahtarı deme inan kalbini kırarım.”

“Yok, demem. O Sevim ablanın evden çıkarken verdiği anahtar. Bir eşi de bende hani düğüne bir aydan az bir zaman kaldı ya o evi bir hasta için düzenlemiştin şimdi kendi evin olarak düzenlemek istersin diye düşündüm.”

“Farkında mısın? Hala düğün diyorsun. Ve yeni kararlar almaya devam ediyorsun. Hadi seninle evlendim diyelim ‘bunu artık ciddi ciddi düşünüyorum.’ O evde yaşamak istediğimi de nerden çıkardın.”

“İstemiyor musun?”

“İstemiyorum. Çünkü o ev senin tek başına kötü günler geçirdiğin bir ev ve ben kendimi o evde çok kötü hissediyorum. Ayrıca bir salonu ve bir odası var. Sevim abla için yaptığım balkon odayı hiç sayma o oda sayılmaz ben bu kadar küçük bir evde yaşamak da istemiyorum. Benim için yeni bir ev almaya para ayıramıyorsan bunu açıkça söylemelisin.”

“Off bu çok ağır oldu! Haklısın o evde kötü günler geçirdim ama bilmeden bile olsa o evi binim için hazırlayan sendin ve ben o evde yaşadığım zaman boyunca hep seni yanımda hissederek yaşamıştım ve bu da hastalığımı biraz daha katlanılabilir yapmıştı. Tekrar özür dilerim. Aynı şeyi yine yaptım sana sormadan senin adına karar verdim. Tamam, yarın bütün emlakcı arkadaşlarıma haber salacağım ve Üsküdar sahilinde ne kadar satılık daire yalı konak ne varsa beraber bakacağız ve sen hangisinde oturmak istersen onu alıyoruz.”

“Yarın hazırlanmam gereken bir nişan var Pazartesi baksak olmaz mı?”

“Nişan mı? Hala yarın akşam bir nişanımız var mı?”

“Elbette var ben Fethi amcaya biz bu akşam nişanlanmıyoruz siz bu gün gidin haftaya gelirsiniz diyemem. Fakat sen bir ayrıntıyı daha kaçırdın sanırım nişan kız evine aittir. Nişan yerine kız ve ailesi karar verir ve masrafları da kız tarafı karşılar. Daha nişan bohçası bile hazırlamadan nişan mı olur.”