Aleyna eve girdiğinde kendisini çok mutsuz hissetti. Ağır adımlarla merdivenleri çıkıp büyükannesinin odasına girdi. Yaşlı kadın seccadesinin üstünde tespih çekiyordu. Yanına yaklaşıp yere oturdu. Başını yaşlı kadının omzuna yasladı.
“Canını sıkan ne?”
“Küçüğüm başka eve çıkacakmış.”
“O her zaman başka eve çıkmak istiyordu zaten bunda yeni olan ne?”
“Onlarda çıkmayacağını biliyordum. Şimdi çıkacağını biliyorum. Bizi bırakacak.”
“Odasındaki eşyaları da götürecek mi?”
“Hayır.”
“Demek ki bizi bırakmıyor.”
“Nasıl bu kadar rahat konuşuyorsun.”
“Unuttun mu Kübra’yı biz de sevdik. İlk gördüğümüzde içimize aldık. Dertlerimizi sıkıntılarımızı ve en güzel mutluluklarımızı onunla paylaştık. Şimdi de küçüğümüzü ona gönül rahatlığı ile emanet edebilmeliyiz.”
“Evet, ama ben hep bizimle beraber yaşayacaklarını düşünmüştüm.”
“Onlara şart koyarız haftanın en az iki akşamını bizimle birlikte geçirmelerini isteriz.”
“Evet, sanırım şimdilik bununla yetinmek zorundayız.” Yaşlı kadın Aleyna’nın alnına bir buse bırakıp tespih çekmeye devam etti.
*****
Arhan geldiğinde elindeki çizimleri bırakıp onu karşılamak için kapıya yöneldi.
“Selamün aleyküm.”
“Aleyküm selam. Hoş geldin.” derken onu asma kata yönlendirdi. Arkasından çıkmadan önce pencerenin önündeki masada oturan genç kıza, “Bize iki Türk kahvesi getirir misin?”dedi.
Arhan oturmadan önce Kübra’nın yanına gelmesini bekledi. İkili koltuktaki yerlerini aldıklarında, “Yanında eleman çalıştırdığını hiç söylemedin.”
“Çok olmadı. Ben olmadığım zaman telefona bakıp gelen olursa ilgileniyor.”
“Bu iyi yalnız olmadığını bilmek içimi rahatlattı.”
Kübra, Arhan’ın geliş sebebini merak ediyordu.
“Daha ayrılalı iki saat olmadan seni peşime düşüren sebebi öğrenebilir miyim?”
“Anladım laf kalabalığı yapmadan direk konuya gir diyorsun.”
“Hayır, sadece evle ilgili ne söyleyeceğini merak ettim.”
Gelen kahveleri Arhan’ın bir müddet sessiz kalmasına sebep oldu. Genç kız tekrar aşağıya inince konuşmaya başladı.
“Sen bana kızıp o daireyi istemediğini söyleyince bende emlakçı arkadaşıma ‘küçük olduğu’ için satmak istediğimizi söylemiştim. Siz çıkınca hemen arkadaşı arayıp iptal etmek istedim. Bana karşı dairenin de boşaldığını ve ev sahiplerinin evi bir an önce satmak istediklerini söyledi. ‘Ev küçük diyordun istersen onu sen al iki daireyi birleştirip kullanırsın’ dedi.”
“Almayı mı düşünüyorsun?”
“Evet ama seninde fikrine ihtiyacım var. Orası üç artı bir bizimkinden daha büyük bir daireymiş. Nasıl birleştirilir birleştirince şekilsiz bir şey mi olur birlikte bakalım diye seni almaya geldim.” Kübra’nın yüzündeki tebessüm biraz daha büyüdü ve munzur bir bakışla
“Çabuk öğreniyorsun.” dedi. Bu söz ile ne kastettiğini anlamayan Arhan soru dolu bakışları ile “Neyi öğreniyorum?” diye sordu. Cevap mutluluğunun anahtarıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalpten Kalbe Yol
Romansa“Artık koruda yürümüyor musun? Seni hiç görmüyorum.” “Hayır yürüyorum ama daha geç bir saatte” Arhanın içinde var olduğunu bile bilmediği bir yer sızlamıştı. Sanki orada bir cam vardı ve o cam tuzla buz olmuştu. Bu sızıyla normal şartlarda içinde ka...
