Arhan Özlem Hanımın giymesi için uzattığı takım elbiseye baka kalmıştı.
“Boyunu size göre ayarlamam için üzerinizde görmem lazım.”
“Benim bir telefon görüşmesi yapmam lazım.” diyerek Arhan camekâna gidip kapıları kapatınca Aleyna
“Özlem Hanım bunu bir gecede dikmiş olamazsınız değil mi?” diye sormaktan kendini alamadı.
“Hayır, iki haftadır üstünde çalışıyorum.”
“Elinizde hiçbir ölçü yokken zor olmadı mı?”
“Aslında elimde Arhan beyin ölçüsü vardı. Elimde ölçü olarak Arhan beyin bir gömleği ve pantolonu vardı. Sanırım kendisi bir rahatsızlık geçirmiş ve biraz zayıfladığı için diğer takım elbiseleri bol oluyormuş. Hatta hatırladığım kadarı ile kıyafetleri bana sizin şoförünüz bırakmıştı.”
Onlar kendi aralarında konuşmaya devam ederken Arhan camekânda Kübra ya ulaşmaya çalışıyordu. İlk seferde telefon meşgul çalmıştı. İkincide çalan telefonun açıldığında Kübra gayet resmi bir ses tonu ile
“Buyurun Arhan Bey sizi dinliyorum.” Dedi.
“Madem bana böyle davranmaya devam ediyorsun bende direk konuya giriyorum. Bana göndermiş olduğunuz hediyeyi kabul edemem.”
“Neden? Ben sizin benim için aldırmış olduğunuz nişan kıyafetini kabul etiğime göre sizde benim sizin için aldığım nişan kıyafetini kabul etmek zorundasınız.”
“Neden nişan kıyafetimi sen alasın ki”
“Bizde nişan masrafları kız tarafına ait olduğu gibi takım elbisede kız tarafından alınır. Bunlar nişan bohçasının bir parçasıdır.”
“Bu çok saçma.”
“Olabilir ama bu bir gelenek ve siz buna uymaya mecbursunuz.”
“Tamam, bu bir gelenek olabilir. Geleneğinizde bu elbisenin bu kadar pahalı olması da var mıydı? Özel tasarım değil de bilindik bir markadan daha uygun bir takımda alabilirdin.”
“Evet, alabilirdim. Ama özlem hanımla birlikte bir iş yaptık ve kendisi benim için bir şey yapmak istedi. Bende senin için damatlık dikmesini rica ettim.”
“Bütün bunlar ne zaman oldu.”
“İki hafta kadar önce neden sordun.”
“Benim bir haftadır planladığım nişan için takım elbise siparişini iki hafta önce verdin yani birde bana kızıyorsun senin haberin olmadan iş yapıyorum diye.”
“Ben o takın için sipariş verdiğimde seninle beni ne zaman istemeye geleceğinize karar vereceğimizi birlikte nişan tarihi alacağımızı nişan için kendi istediğim elbiseyi diktireceğimi ve ben provalara giderken senide bu takımın son provasına götürmeyi ve senin beğenmediğin yerlerini kendi isteğine göre düzelteceğini hayal etmiştim. Madem benin elbisemi seçme şansım olmadı seninde öyle bir hakkın yok ve paşa paşa o takımı giyiyorsun hiçbir şekilde itiraz kabul etmiyorum.”
“Offf kafam yarıldı. Bu sefer ki taş çok daha büyüktü. Ama sen ne desen haklısın ben bir eşeklik ettim senin bütün hayallerini yıktım. Benim sesimi çıkarmaya hakkım yok. Özlem Hanım bekliyor. Sonra görüşürüz.”
“Görüşürüz.” Kübra’nın son sözünü duyduktan sonra telefonu kapatıp içeri girdi.
“Eee küçüğüm ne karar verdin.”
“Sanki karar verme yetkim varmış gibi birde soruyorsun abla aldım boyumun ölçüsünü geldim.” Bu konuşmalardan bir şey anlamayan Özlem Hanım elinde tuttuğu takımı Tekrar Arahan a uzatmıştı takımı alıp boynaya giren Arhan çıktığında aleynanın ıslıklarıyla karşılaştı. Aleyna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalpten Kalbe Yol
Romance“Artık koruda yürümüyor musun? Seni hiç görmüyorum.” “Hayır yürüyorum ama daha geç bir saatte” Arhanın içinde var olduğunu bile bilmediği bir yer sızlamıştı. Sanki orada bir cam vardı ve o cam tuzla buz olmuştu. Bu sızıyla normal şartlarda içinde ka...
