Kalpten Kalbe Yol

24.Bölüm

Operasyonun üstünden on gün geçmişti. Arhan kendini toplamaya başlamıştı. Kübra ertesi gün hastaneden taburcu olmuş Aslı’nın ziyaretini bahane ederek o günü de evde istirahat ederek geçirmişti. Daha sonra da günlük yaşamına kaldığı yerden devam etmeye başlamıştı.

Arhan’ın durumunu bazen Faruk’tan bazen de Enes’ten öğreniyordu. Arhan’ın yanında olup ona destek olmayı çok istiyordu. Fakat hastaneye gidip ziyaret etmemek için büyük çaba harcıyordu. Biliyordu. Hastaneye Arhan’ı ziyarete gitmek onun teklifine ‘Evet’ demekti. Kübra kendini buna hazır hissetmiyordu.

Kübra’nın hastaneden taburcu olduğu gün Sevim abla komadan çıkmış ve normal odaya alınmıştı. Elif ve Kübra’nın her akşam hat dersindeki sohbetlerinin ana konusu Sevim ablaya nasıl yardım edecekleriydi. Onlar çeşitli alternatifler düşünürken bu problemi Arhan sessiz sedasız çözmüş Kübra’nın düzenlediği eve Sevim ablayı yerleştirmelerini istemişti. Sevim ablanın itirazlarına cevabı da “Hastaneden taburcu olduktan sonra ona ihtiyacım olacak. O zamana kadar iyileşsin kendini toplasın ki bana iyi baksın” olmuştu. Bu sözler Arhan’ın bir müddet daha yalıya gitmeyeceğini anlatıyordu. Bu düşünce Kübra’ya Aleyna’yı daha ne kadar oyalayabileceklerini düşündürüyordu.      

Aleyna Kübra’yı birkaç sefer Arhan ile aralarında ne olduğunu Kübra’nın kitabının Arhan’ın kasasında ne aradığını öğrenmek için sıkıştırmış fakat bir sonuç elde edememişti. Kübra hep kaçamak cevaplar vermiş. Kitap için ise zamanı ve yeri söylemeden “bir yerde unutmuştum Arhan Bey bana vermek üzere saklamış” diyerek açıklamıştı. Aleyna’nın bu cevaplardan memnun olmadığını ve kendisine buna benzer soruları tekrar tekrar yönlendireceğinin bilincindeydi. Yine de bazı şeyleri açıklamak için hem çok erken olduğunu hem de Arhan’ın bilgisi olmadan açıklayamayacağını biliyordu.

Son günlerde Aleyna farklı bir yönden atak yapmaya başlamıştı. Arhan’ın, Kübra’nın dükkânında buldukları tatil köyü projesi için babasının yıllar önce satın almış olduğu Muğla’daki arazide olduğunu düşünüyordu. Bu düşüncesinin doğruluğunu ispatlamak içinde araziye gidip yakından bakması gerektiğini iddia ediyordu. Murat hamile olduğu için bu yolculuğun sakıncalı olduğunu söylemiş, Aleyna ise ertesi gün doktorundan yolculuk yapabileceğine dair izin almıştı. Murat işlerini bahane ederek gidemeyeceklerini söylediğinde ise Kübra ile gidebileceğini sabah uçağı ile gider akşam uçağı ile döneriz demişti. Murat bu cevap üzerine Aleyna’dan önce Kübra’ya ulaşarak elinden geldiğince oyalamasını istemişti.

*****

Arhan penceresinin önündeki hareketlenmeyi fark edince o tarafa döndü. Enes ve Murat’ı görünce pencereye yaklaştı. Murat’ın yüzündeki endişe çok belirgindi. Doktoru ile fısıltıyla bir şeyler konuştuğunu fark ettiğinde dayanamayarak,

“Enişte evde bir sorun mu var?” diye sordu.

Murat önce Enesin gözlerine baktı. Enes’in sessiz izninden sonra “Ablan senin Muğla’da olduğunu düşünüyor.” Birkaç saniye Arhan’ın gözlerinin içine baktıktan sonra “Muğla’ya gidip kendi gözleriyle görmek istiyor.”

“Enişte ben ona iki gün önce konuştuğumda Kapadokya’da olduğumu söyledim.” Sağ eliyle ensesini ovduktan sonra “Neden Muğla’ya gitmek istediğini anlamıyorum.” dedi.

“Ben anlıyorum sen onunla görüntülü konuşmak istemiyorsun. O da kafasında değişik senaryolar üretiyor.”

“Bu şekilde onunla görüntülü konuşamayacağımı biliyorsun.” Endişeyle bakışları bir Enes’te bir Murat’ta dolaştı. “Siz ne yapmamı öneriyorsunuz?” diye sorduğunda Murat sakin bir tavır ile “Artık doğruları söylemenin zamanı gelmedi mi?” diye sorduğunda Arhan iyice mahzunlaştı. “Tamam” dedi. Yatağını yanındaki komodinin üzerinden telefonunu aldıktan sonra pencerenin önündeki koltuğa oturdu. Enes yanına gelen hemşire ile konuştuktan sonra müsaade isteyerek yanlarından ayrılınca Arhan bakışlarını Murat’ın üzerinde sabitleyerek, “Son kararın mı?” dedi . Endişesini sesine yansıtarak. Murat başını olumlu anlamda sallayınca hızlı aramadan ablasının numarasını bularak aradı.