Timeturner/tijdverdrijver

Boek 4, Het Toverschooltoernooi

Het was luidruchtig in de grote hal. Leerlingen waren druk in gesprek over wat er gebeurde tijdens het kampioenschap van Zwerkbal. Sommige waren daar, sommige niet maar hadden het gelezen in de Ochtendprofeet. "Jouw oom heeft blijkbaar heel wat levens gered Nai" ze zat samen met Kai en Benno. "Hij heeft een uur lang mensen daar weggehaald en achter de heuvel gebracht" vertelde Benno terwijl hij een hap nam. Kai knikte. "Had Malfidus een voorbeeld aan kunnen nemen. Die was al voordat iemand ook maar iets wist al weg". Nai zocht aan de tafel waar Draco was. Zoals al verwacht zat hij samen met Korzel, Kwast én Patty. Nai rolde met haar ogen, maar die vielen plots op een Carlo die aan de Huffelpuf tafel zat en naar haar glimlachte.

"Jullie aandacht alstublieft" opperde professor Perkamentus. "Het zijn donkere tijden. Wat er bij het kampioeschap gebeurde zal als een trieste gebeurtenis de geschiedenis in gaan" alle ogen waren op hem gericht.
"Dit jaar wordt een drukker bezet jaar op Zweinstein. Dit jaar stellen wij onze school open voor studenten van andere scholen" Fronsende en verbaasde gezichten ontstonden zich in de zaal. "Dit jaar organiseert Zweinstein voor het eerst het Toverscholentoernooi. Van iedere school zal slechts één leerling het tegen de ander opnemen" Nai raakte enthousiast. Jimmy had haar geen opdracht gegeven voor dit jaar, hij wist het zelf ook niet. Mee doen aan het toernooi leek haar een geweldige uitdaging. "Eeuwige roem is de prijs die het Toverscholentoernooi kan bieden. Je gaat de geschiedenis in als de ongeslagen kampioen" sprak Perkamentus, terwijl hij een beker tevoorschijn haalde. "Laten wij eerst onze gasten verwelkomen. Als eerst stel ik jullie voor aan de prachtige dames van de Beauxbatons Academie voor heksen, geheel uit Frankrijk" de deuren vlogen open en een gigantische groep mooie gekleedde meiden kwamen de ruimte binnen. Nai vond het spannend, maar was hier niet van onder de indruk. "Wauw, dit wordt een leuk jaar Kai" "mij hoor je niet klagen Benno" hoorde Nai hen fluisteren. De leerlingen werden gevolgd door een reus van een vrouw, het hoofd van de school. "Nou de schoonheid hebben ze niet van het schoolhoofd" grinnite Benno. "En dan nu, de heren van de Klammfels Academie met hun schoolhoofd Igor Karkarov" hoorde Nai Perkamentus nog roepen, maar de deuren sloegen al open. Nai's ogen volgde de grote gespierde jongens die de grote hal binnen kwamen gemarcheerd. "Gelukkig is het niet alleen voor jullie plezier jongens" grapte ze nog terwijl haar ogen vielen op het schoolhoofd en de leerling bij hem. Victor Kruml, de beroemde zwerkbalspeler. Ze werden hartelijk ontvangen door Perkamentus en vervolgens naar hun plekken begeleid. "En dan nu een aantal woorden van meneer Krenck" opperde Perkamentus. Een zenuwachtige man liep naar voren. "Vanwege de grote verantwoordelijkheid en het groot risicogevaar gehalte, heeft het ministerie besloten dat er geen studenten mee mogen doen jonger dan 17 jaar" direct na deze woorden gingen leerlingen in opstand. "Dat meen je niet!" Opperde Nai. "STILTE" hoorde ze Perkamentus boven iedereen uitkomen. "De regels zijn duidelijk. De komende week kunnen leerlingen vanaf 17 jaar hun naam in de beker stoppen. De beker zal vervolgens kiezen wie er kan deelnemen. Denk goed na over jouw deelname aan dit toernooi. De opdrachten zijn niet zo simpel" het bleef stil in de zaal. "En dan nu dineren wij allemaal samen" De leerlingen van de andere scholen mengde zich tussen de afdelingen in. "Zou ik naast je mogen zitten?" Vroeg een knappe bruinharige tovenaarsstudent van Klammfels aan Nai. Nai schoof iets op. "Steven" stelde hij zich voor. Nai keek even naar Benno en Kai, die seinde dat ze zich voor moest stellen. "Nai, welkom op Zweinstein" glimlachte ze. De jongen, Steven, raakte met nog andere Zwadderaars in gesprek. Kai haalde Benno en Nai bij elkaar. "Dit maken wij een jaar om niet te vergeten" fluisterde hij. Alle drie begonnen ze te lachen. Nai keek rond over de tafel, keek Draco nou in haar richting?

De opeenvolgende dagen hield iedereen zich druk bezig met de aanmeldingen voor het toernooi. Nai, Benno en Kai gingen regelmatig kijken wie allemaal hun naam op een briefje in de beker stopte. "Zo oneerlijk, die leeftijdsgrens" mopperde Nai. "Mwah, niet zo'n problemen mee. Ik zie graag een knappe dame van Beauxbatons strijden hoor" "Precies" droomden Benno en Kai toen ze zagen dat Fleur Delacour haar naam erin stopte. "Plus, die leeftijdsspreuk houdt ons op afstand" ging Benno verder. Nai zag hoe een voor een de ouderenjaars hun namen in de beker gooide. Plots zag ze dat Carlo de leeftijdsring in werd geduwd. Hij stopte zijn naam in de beker en werd weer hartelijk ontvangen door een grote groep Huffelpufs. Hij zag Nai en liep op haar af. "Ik heb je niet meer gesproken sinds het kampioenschap! Alles goed met je?" Het was luidruchtig in de ruimte waardoor Nai hem niet kon verstaan. "Kom wat meer in de hoek staan. Dan hoor ik je beter" stelde ze voor. Uit de menigte bleven Nai en Carlo in een hoek samen staan. "Ik zag je al meerdere keren zitten en lopen, maar ik kon geen moment vinden om een gesprek met je te voeren" grijnsde Carlo. Nai glimlachte, het was echt een lieve jongen. "Nee klopt. Je wilt meedoen in het toernooi?" "Ja, een kans op eeuwige roem en de geschiedenis in gaan! Gelukkig dat ik de leeftijd ervoor heb" Nai trok haar wenkbrauw omhoog. "Confronterend hoor" "Je mag mij aanmoedigen?" Glimlachte Carlo liefjes. "Áls je wordt uitgekozen vriend" Nai wees plagend met haar vinger naar hem. Carlo greep deze vinger vast en gaf er een snelle kus op. "Áls ik gekozen word, hoop ik dat je voor mij juicht. Tot snel Nai" hij liep weg met de rest van Huffelpuf. Nai keerde terug bij Benno en Kai. "Oeh Nai, Kannewasser van Huffelpuf?" Grijnsde Benno. Nai glimlachte alleen maar. "Iemand vond het geloof ik niet zo leuk om dat tafereel net te zien" vertelde Kai al kijkend naar de deur. Nai volgde zijn blik "wie?" "Ik zag Malfidus kijken, zich omdraaien en best boos weglopen". Benno gaf Nai een schouderduwtje "je gaat lekker Nai! Je bent al begonnen met jouw jaar ervan te maken" Nai grijnsde vooral. Zou het kloppen wat Kai vertelde?

De weken vlogen voorbij en het was tijd voor de selectie van de drie kandidaten. Perkamentus had de beker in het midden gezet "De kandidaten die hier uit komen maken al kans op de eeuwige roem. Vergeet niet dat dit ook een vriendschappelijk karakter heeft beste studenten". Alle ogen waren op de beker gericht. "We gaan zien wie het zijn". Perkamentus hief zijn hand waarna blauwe vlammen de ruimte opvulden. Het eerste briefje kwam eruit. "Van Beauxbatons, Fleur Delacour!" Luidt gejuich en geklap klonk er door de hele ruimte. Nai hoorde voornamelijk Benno en Kai overdreven hard juichen. "Hebben jullie wat te zien" grijnsde ze. "Vanuit Klammfel, Victor Kruml" riep Perkamentus en er klonk wederom geklap en gejuich. Alleen de leerling van Zweinstein nog. Het bleef doodstil. "En als laatste vanuit Zweinstein. Carlo Kannewasser" geheel Zweinstein juichte hard voor Carlo. Ook Nai kon een juich niet onderdrukken. "Zeg je wat van ons, jij ook Nai" grapte Benno. Iedereen dacht dat het al voorbij was, maar de ruimte vulde zich wederom met de blauwe vlammen. De beker gooide er nog één blaadje uit. Perkamentus greep het in  zijn handen. "Harry Potter?" Het bleef stil in de zaal. Nai zocht naar Harry in de ruimte. Ze zag Ron en Hermelien Harry in de richting van Perkamentus duwen. Die had lef, hoe had hij dat gedaan? Benno leunde naar Nai. "Heb je dubbel iets te kijken" grapte hij wederom. Nai gaf hem een ellenboog. "Dacht het toch niet" snauwde ze.

Laat in de avond keerden Nai, Benno en Kai terug in de afdelingskamer van Zwadderich. Druk discussiërend over hoe Harry zijn naam erin had kunnen stoppen. "Hij had een ouderenjaars gevraagd!" Riep Benno. Kai proestte "alsof iemand dat zou doen! Hij heeft een spreuk gebruikt!" "Oké, klaar! We gaan naar bed en denken er niet meer over na!" Opperde Nai. Ze hoorde Benno en Kai richting het jongensvertrek nog altijd in discussie. Nai zag haar boeken nog liggen op tafel en wilde ze pakken. Ook zag ze Draco in de grote bank zitten. Zo zacht mogelijk liep ze naar de tafel.  "Dus eerst Potter en nu Kannewasser. Hoeveel jongens wil jij nog verslijten?" Mislukt, gehoord. Nai liet zich dit jaar niet door hem kennen. "Vertel jij Park eerst maar eens wat je vorig schooljaar tegen mij zei. Ik probeer tenminste geen twee tegelijk"  Nai greep haar boeken en liep naar de trap van het meisjesvertrek. "Het is klaar met Patty" zei Draco ineens. Nai bleef staan en draaide zich om. "Ze hangt nog altijd om je heen als een of andere gestoorde fan. Maak dat een ander wijs" Draco stond op van de bank. "Ik heb gezegd dat ik klaar ben met haar. Zij gaf aan te zweren dat ze nog niet klaar was met mij en er alles aan deed om mij terug te krijgen" hij liep in Nai haar richting. "Ik heb toegegeven een ander meisje heel interessant te vinden" hij bekeek Nai van top tot teen. "Dan doe daar maar beter je best voor Draco" "Zal ik doen. Betekent dat zij mij die kans geeft?" Nai keek hem in zijn ogen aan. "Die kans is er, maar ze geeft zich niet zomaar gewonnen. Trusten Draco" ze liep de trap op. "Trusten Nai" hoorde ze nog achter zich.