Timeturner/tijdverdrijver

Boek 4, de tweede ronde

De feestdagen waren voorbij. Ome Jimmy had Nai deze keer juist wel opgehaald om deze met haar samen te vieren. Nai zou dit normaal geweldig hebben gevonden, maar ze baalde er vrijwel van dat Draco op Zweinstein bleef. Ze durfde het Jimmy niet te vertellen hoe het nou met Draco zat, bang voor zijn reactie. Hij keurde destijds zowel Harry als Carlo af, want Nai was niet de juiste voor hen. Nai wilde niet van Jimmy horen dat zij ook niet de juiste voor Draco was, iets té confronterend.
Al met al had ze toch kunnen genieten van de dagen. Ze vertelde Jimmy over het toernooi, de draken en dat de tweede ronde eraan zat te komen. Ze vertelde ook over Dolleman, en zijn vreemde reacties op Nai. "Wat raar. Ik heb met hem samen vele tovenaars en heksen weten te vangen en naar Azkaban kunnen sturen. Houd hem een beetje in de gaten" kon Jimmy er alleen maar over opbrengen.

Nai was inmiddels weer terug op Zweinstein, onderweg naar het Zwarte meer voor de tweede ronde. Benno en Kai liepen bijna al stuiterend naar het meer toe. "Ze moeten een uur onderwater! Een uur! Hoe dan?!" Kai was het meest enthousiast. Nai greep hen beiden bij hun armen. "Ik zag Harry met Marcel in de bibliotheek praten en zoekend in boeken. Marcel is vooral goed in kruidenkunde" fluisterde ze. "Oh! Kieuwwier?" Viel Benno in. Nai knikte, kijkend om zich heen of niemand mee luisterde. "Oke, kom op! Ik wil vooraan staan" Kai liep al voorop richting de grote drie verdiepingen steiger in het meer.

Zo fanatiek als Kai was, duwde hij iedereen opzij op de tweede verdieping van de steiger. Het scheelde niet veel of hij had een eerstejaars ervanaf gegooid. Maar zoals hij dat graag wou, stonden ze vooraan. "Oké. Ik denk dat eerst Victor naar boven komt, dan Carlo, dan Fleur en Harry als laatste" Kai hield ervan om een weddenschap te houden. "Zet Potter maar als laatste" twee armen gingen van achter Nai langs af en hielden de leuning vast. Ze voelde een kus op haar achterhoofd. "Blijf zo maar staan schoonheid" fluisterde hij in haar oor. "Nee joh Malfidus, die jongen heeft altijd geluk" pufte Kai. "Daarom hoop ik dat het geluk nu eens niet met hem is" sneerde Draco. "Stil nou, Perkamentus gaat de start doen" siste Nai naar beiden. Het kanonschot ging af na de opening en Nai zag de kandidaten in het water duiken. Ze hield Dolleman in de gaten, die opmerkelijk veel met Harry bezig was. Nai raakte echter afgeleid doordat Draco zijn handen op die van haar neer lag. Het was rumoerig om hen heen, maar ze hoorde precies wat hij fluisterde in haar oor. "Volgende kerst wil ik je bij mij hebben. Het maakt mij niet uit of dat thuis of hier is. Ik heb je gemist" zachtjes kneep hij in haar handen. Hij was een flinke afleiding voor haar, maar ergens vond ze dat helemaal niet erg. "Daar is Fleur al! Maar ze heeft niemand bij zich!" Riep Benno. "Is ze dan nu eerste of-" stamelde Kai verbaasd, bang dat hij zijn weddenschap verloor.

De tweede ronde eindigde met Carlo op de eerste plaats, gevolgd door Harry wegens zijn heldendaad om ook het zusje van Fleur te redden. Draco, Benno en Kai waren niet geheel enthousiast, niemand had de weddenschap namelijk gewonnen.

Onderweg terug zag Nai professor Dolleman verdacht zenuwachtig rondlopen. Opnieuw probeerde Nai Dolleman in de gaten te houden, zonder afgeleid te raken. "Schoonheid?" Hoorde ze Draco een stukje verderop. Nai zou het allerliefste nu met hem mee gaan, maar ze moest haar opdracht niet vergeten. "Ik moet even professor Westerne vinden. Nogmaals bedanken voor de jurk" loog ze. Ze zag een stukje teleurstelling in Draco's gezicht, maar ze moest volhouden. "Ga maar alvast, ik zie je in de grote zaal wel" zo kreeg ze het voor elkaar dat Draco door liep. Haar oog viel terug op Dolleman, nog altijd zenuwachtig bij de bomen. Ze verschool zich zelf achter de struiken. "Aha, professor Dolleman!" Het was de man van het ministerie, Krenck. "Bartho Krenck, aan het bemoeien weer vanuit het ministerie?" Het leek alsof Dolleman tegen iedereen onaardig was. Iedereen, behalve Harry, Ron en Hermelien die in zijn richting liepen. "Potter! Loop even mee!" Hij nam Harry bij zijn arm en liep met hem samen richting Zweinstein. Nai besloot erachteraan te gaan. "Nai?" Hoorde ze achter zich toen ze tevoorschijn kwam. Carlo Kannewasser. Nai wilde voornamelijk gewoon doorlopen, maar hij haalde haar in. "Nai alsjeblieft. Ik wil mijn excuses aanbieden" hield hij haar tegen. Nai sloeg haar armen over elkaar en bleef fronsend staan. "Ik heb verkeerde keuzes gemaakt, dat weet ik. Ik dacht echt niet goed na. En toen ik hoorde van jou en Draco, voelde ik nog meer spijt" Carlo leek nog maar heel klein zo tegenover haar. "Weet je Carlo, uit een overwachte hoek komen soms de beste dingen. Misschien moet ik je wel bedanken omdat je mij voor schut zette en mij was 'vergeten' te vertellen dat je Cho had gevraagd" Carlo was er stil van. Nai draaide zich om, klaar om weg te lopen. "Nai! Draco blijft een Malfidus. Is hij wel goed voor je?" Stamelde Carlo. Nai voelde dat ze nog bozer werd. Al dreigend liep ze op hem af "Draco zorgde ervoor dat ik een fantastische avond had. Draco zorgde ervoor dat ik mij die avond oprecht mooi voelde. Durf niet te twijfelen of hij wel goed is!" "N-Nai, ik bedoel alleen maar- nou hij is niet altijd zo goed voor anderen. Hij speelt graag spelletjes, dat is wat ik bedoel" Carlo bleef verstijfd staan. Nai wilde dit niet horen. Ze liep nu echt weg. Wederom afgeleid om Dolleman in de gaten te houden.