Timeturner/tijdverdrijver

Boek 5, Truth or dare

"Nai, je begrijpt het niet!" Hij is het, de vertrouwde stem. Waar is de stem?
"Kom alsjeblieft niet meer in mijn buurt. Laat mij los" Loslaten? Hoe kan ze loslaten wat ze nog niet had vastgehouden? "Ik wil niet dat je gaat, vergeet mij niet"
Nai schrok wakker. Het gebeurde steeds vaker dat ze de stem in haar dromen hoorde. De stem kwam bekend voor, ze kon alleen niet zeggen waar ze deze van herkende. Er klonk al die tijd veel pijn in deze stem. Ze had de drang om diegene te helpen, juist niet los te laten.

En toen zag Nai de klok. Verslapen.

Ze sprong uit bed en trok het eerste beste wat ze zag aan. Ze gooide haar gewaad eroverheen, greep haar stok en boeken en rende de afdeling uit. Ze was te laat voor de les van Omber. Niet dat deze veel voorstelde, maar ze wilde toch haar best blijven doen.

"Mevrouw Dracota. Ik weet niet hoeveel beter u zich voelt dan anderen, maar u hoort op tijd in de les te zijn" sprak Omber terwijl ze haar met een scheve blik bekeek.
"Dat vult u in professor. Ik had me verslapen, zal niet nog eens gebeuren" Nai ging rustig zitten. "Nee dat zeker niet. U mag straks bij mij terugkomen" Nai fronste.
"Terugkomen? Ik ben vijf minuten te laat?" "U kunt er ook een hele week terugkomen van maken Dracota"
Nai hield zich stil. Ergens moest het dan maar zo zijn. Het was vrijdag, haar zogenaamde date met Draco moest dan maar wachten.

"Bovendien bent u niet aantoonbaar voor de les. U kunt beter vertrekken" ging Omber plots door. Nai bekeek zichzelf. Ze had alles aan wat ze aan moest hebben. Haar das zat niet geheel in orde nee, maar dat was het dan ook. "Pardon?" vroeg Nai nog eens.
"Het haar is een grote zooi, de stropdas zit niet in orde en daarmee bent u niet aantoonbaar"
"Dat slaat echt op niks. Dit is gewoon aantoonbaar. Ik heb alles aan wat ik aan moet, er staat nergens-"
"Bekijk dan maar eens de nieuwe onderwijsdecreten mevrouw Dracota. Als Hoog-Inquisiteur heb ik een aantal aanpassingen gemaakt. Nu ga, ik zie u straks terug"
Nai greep woedend haar boeken en stormde het lokaal uit. Onderweg naar de grote hal zag ze het ophangen, de onderwijsdecreten.

"Iedere leerling moet zich netjes en aantoonbaar in Zweinsteinkleding vertonen in de les. De uiterlijke verzorging moet daarbij in tact zijn"

Nai geloofde haar ogen niet. Had ze echt deze macht?

Later op de dag probeerde ze een ingang te krijgen bij Sneep hierover. Sneep gaf alleen weinig antwoord, behalve dat dit het werk van het Ministerie is en ieder moet meewerken. Nai had er niks aan.

Aan het einde van de dag keerde ze, vol walging, naar het kantoor van Omber. Ze liep naar binnen en werd gewoonweg misselijk van het roze overal. Overal op de muur waren er foto's van katten en daadwerkelijk alles was roze van kleur.
"Gaat u zitten Dracota" Omber wees naar de stoel aan het bureau.
"Zo ontzettend jammer dat een veelbelovende leerling van Zwadderich tegen de regels in gaat. Maar het komt goed liefje, na vandaag gebeurd dat niet meer"

Nai rolde haar ogen. "Wat is de opdracht?" Omber gaf haar een blaadje met een veer, maar geen inkt. "Ga de confrontatie met jezelf maar aan. Graag zou ik willen dat je 50 keer opschrijft 'ik ben altijd op tijd' "
Tijd, alsof Nai nog iets van tijd moest weten. "Ik heb geen inkt?"
"Niet nodig liefje, begin maar"

Nai begon te schrijven. Tijdens het schrijven zag ze de letters rood kleuren, maar haar hand brandde ervan. Haar eigen geschreven zin kerfde zich in haar hand. Nai schreef met haar eigen bloed. "Dit is ziekelijk!" Schreeuwde ze, terwijl ze de veer weg gooide. "Zou zonde zijn als je van school wordt gestuurd omdat je een keer te laat was, Dracota" dreigde Omber. Hier kon Nai niet tegenop. Dit moest Jimmy weten. Met veel tegenzin schreef Nai verder.

Nai keerde na haar strafwerk terug in de afdelingskamer. Vrijwel iedereen was al weg, naar Zweinsveld. Tot haar enige verbazing zat Draco op haar te wachten in de bank. "Probleem opgelost?" Vroeg hij.
Nai rolde haar ogen. "Ik trek iets anders aan en dan gaan we" ze stormde haar kamer in. Ze wreef nog een aantal keren over haar hand. Tijd, waarom ook weer tijd. Ze trok een zwarte rok met haar groene trui aan en haar jas eroverheen.
Eenmaal uit haar kamer stond Draco aan de tafel te wachten. "Leuk hoor" grijnsde hij. Nai liep al richting de deur. "Niet teveel van voorstellen, we gaan" ze stormde naar buiten.
Nai was vooral nog kwaad op Omber. Deze manier van straffen was niet oké.
"Hoe kun je zo in de problemen komen bij Omber?" Vroeg Draco onderweg. Nai haalde alleen haar schouders op.
"Je zou praten had je beloofd"
"Die vrouw kan ik gewoon niet uitstaan oké? Beetje hoog Ministerie achtig gedoe"
"Oké, het zit diep"