Timeturner/tijdverdrijver

Boek 3, Pippeling

Na die avond van Valentijnsdag besloot Nai zich niet meer af te laten leiden door jongens. Niet door Harry, niet door Draco, door helemaal niemand. Het einde van het schooljaar begon vrij snel te naderen en het enige dat Nai wist van Peter Pippeling is dat hij leeft en ergens op Zweinstein rondspookt. De kaart die professor Lupos in bezit had genomen kon Nai niet meer gebruiken. Oorspronkelijk was die van Harry en Nai wist dat ze daar voorlopig uit de buurt moest blijven. Nai wist ook dat Draco deed alsof die avond nooit was gebeurd. Het oogcontact bleef, maar Patty bleef zijn vriendinnetje. Nai had het idee alsof het van kwaad tot erger ging. Geen enkel moment kon Nai rustig in de afdelingskamer zitten zonder dat ze werd geconfronteerd met een Patty die geheel geobsedeerd was door Draco. Benno en Kai waren nu voornamelijk Nai haar redding als ze daar wilde zitten en zij voornamelijk de vervelende opmerkingen maakten. "Wegblijven uit de jongenskamer Patty!" en "vergeet geen adem te halen" waren standaard opmerkingen die Benno en Kai maakten. Nai hield zich afzijdig. Zolang zij niks zei verwachtte ze ook niks terug. Bovendien had Draco's vader het ondenkbare voor elkaar gekregen. Scheurbek de Hippogrief werd beschuldigd als vals en gevaarlijk en moest daarom afgemaakt worden. Nai vond het vreselijk. Scheurbek is zo'n prachtbeest en Draco was het zelf schuld. Nai had ome Jimmy in een brief gesmeekt om te helpen, maar kreeg wederom geen antwoord.

De dag brak aan dat Scheurbek zou worden afgemaakt. Er werd benadrukt dat leerlingen hier absoluut niet bij mochten zijn. Nai wilde ook niet gaan, ze zou het vreselijk vinden om het aan te zien. Onderweg terug naar de afdelingskamer kwam ze Harry en Hermelien tegen, waarschijnlijk verschuilend voor iemand. "Hey, wat doen jullie?" Vroeg Nai verbaasd. Twee geschrokken gezichten keken haar aan. "Oh nee, Harry we moeten gaan" zei Hermelien, en trok Harry direct mee weg. Nai fronste, misschien vond ook Hermelien het tijd dat Harry haar los zou laten. "Net op tijd voor de show" hoorde ze Draco van buitenaf. Serieus? Maakte Draco nu echt van Scheurbek's einde een show? Nai stormde eropaf, maar iemand was haar voor. Harry, Hermelien én Ron stonden kaasrecht tegenover Draco, dom en dommer. Nai vond het even raar, net was Ron er nog niet bij. Ook zagen ze minder schoon uit als nu. Nai besloot om de hoek te blijven. "Jij smerige kleine kakkerlak" hoorde ze Hermelien schreeuwen. "Niet doen Hermelien! Hij is het niet waard!" Vervolgde Ron. Nai keek het hoekje om en ziet hoe Hermelien met een vuist naar Draco uithaalt. Zo kwaad had Nai Hermelien nog nooit gezien, maar vond het terecht. Nai keek terug de hoek om en zag Draco, dom en dommer haar kant op rennen. Zo onopvallend mogelijk bleef ze tegen de muur staan. Ze renden langs haar terwijl Draco een zere neus vast hield. Nai keek terug de hoek om en zag Harry, Ron en Hermelien naar Hagrid's huisje lopen.  Nai twijfelde wat ze nu moest doen. Draco of Harry volgen? Nee, beiden niet volgen. Jongens waren nu verleden tijd. Peter Pippeling moest ze vinden, maar waar. Al denkend loopt ze terug naar de afdelingskamer. "Oh Draco, we grijpen dat modderbloedje wel" sprak Patty troostend terwijl ze Draco's bloed van zijn gezicht af haalde. Nai besloot in te haken. "Geniet van je medelijden Draco. Geniet van je hele overwinning dat een onschuldig dier zoals Scheurbek nu daar buiten wordt afgemaakt". "Wat?!" Draco sprong van de bank af, draaide zich om en stond oog in oog met Nai. "Je hebt me gehoord, Malfidus" ging ze minachtend door. Hij bleef opmerkelijk stil, iedereen bleef opmerkelijk stil. "Weet dat dit wat jij nu hebt veroorzaakt niet meer recht te draaien is. Je bent te ver gegaan met Scheurbek" snauwde Nai nog, draaide zich om en liep de ruimte uit. Ze voelde zich kwaad, maar tegelijk ook zeer verdrietig. Nai deed er alles aan om tranen te onderdrukken. Ze sprintte naar buiten.

Het werd langzaam al donker. Beneden zag Nai geen Scheurbek meer, alleen een grote bijl gehakt in een van Hagrid's pompoenen. Nai ziet in haar ooghoek een rat rennen. Ron's rat? Schurfie? Schurfie leek in paniek voornamelijk rond te rennen, alsof hij opzoek was naar de juiste weg. Nai besloot hem te helpen door op te rapen, maar Schurfie sprong uit haar hand in de richting van het bos. Het maakte Nai nog kwader dan dat ze al was en holde erachteraan. De rat kon overal onder door, klom via takken verder en het leek alsof hij aan Nai wilde ontstappen. Nai struikelde over een gigantische wortel en belandde vlak bij de grote oude eik. Het leek alsof de eik licht van slag was. Zijn grote tak draaide zich naar Nai en maakte aanstalte om bovenop daar te landen. Ze voelde hoe twee handen haar voeten grepen en achteruit trokken de struiken in. "Nai! Je hoort hier niet te zijn" hoorde ze in haar oor. Nai opende haar ogen en zag tot haar verbazing weer Harry en Hermelien alleen. "Jullie ook niet! Waar is Ron?". Hermelien en Harry keken elkaar aan. "Dit is moeilijk uit te leggen" begon Hermelien. Nai keek om haar hals, was dat de tijdverdrijver? "Wat doe jij met de tijdverdrijver" vroeg Nai direct. Hermelien hield het vast. "Jij weet van de tijdverdrijver?" Nai knikte. "Die is van mijn oom, Jimmy. Hoe kan jij die nu hebben?" Harry en Hermelien keken elkaar aan. "Nai, ik heb deze van professor Perkamentus" stamelde Hermelien. Nai fronste, was dit iets dat de bedoeling was en niet veranderd mocht worden. Ze zuchtte eenmaal diep. "Ik kwam kijken of ze Scheurbek al hadden weggehaald" verzon ze. Harry hield zijn hand op haar schouder. "Er is niks aan de hand met Scheurbek, wij hebben hem laten ontsnappen. Dankzij dus deze tijdverdrijver" Nai geloofde haar oren niet. Scheurbek leefde nog! Alles was goed met Scheurbek! Ze zag Harry en Hermelien zorgelijk richting de beuk kijken. "Daar zijn ze. Pippeling is al gevlucht" fluisterde Harry. Pippeling, Peter Pippeling. Nai twijfelde geen seconde meer, ze was dichtbij Peter Pippeling! "Waar is hij naartoe gevlucht?! Pippeling, waar is hij naartoe?" Vroeg ze snel. "Weten we niet Nai. Hij veranderde in een rat en kon zo er vandoor gaan. Waarom zoek je Pippeling?" Vroeg Harry verbaasd. Nai sprong op en sprintte het bos verder in. De rat! Die rat was Pippeling! Het was niet Schurfie, maar Pippeling! In de verte hoorde Nai het gehuil van een wolf. Ze bleef er verstijfd door staan. Vlak naast zich hoorde ze gekraak in de bosjes en schoot de rat eruit. "Kom hier Pippeling" siste Nai kwaad en trok een sprint erachteraan. Ze bleef gefocust op de rat, ze moest Pippeling vangen. Ze greep haar toverstok, wees die op een boom een paar meter voor hem en riep "Reducto" waardoor de boom met een knal om viel. Nai zag hoe de boom bovenop de rat viel. Niet veel later hoorde ze gekerm en gekreun. "Sta op Pippeling" beet Nai. Een middelbare dikke lelijke man met alleen al het hoofd van een rat kwam tussen de takken uit gestrompeld. "Doe mij geen pijn meisje" kermde hij. "Waar ging je naartoe Pippeling?" De man kwam iedere keer een stapje dichterbij. "Wat een uitstraling, wat een kracht. De heer van het duister zal heel blij met jou zijn" grijnsde hij flauwtjes. Nai stapte achteruit. "Kom met mij mee lief meisje. Kom met mij mee en ontdek welke krachten heer Voldemort jou kan bieden" hij stak een hand naar haar uit. Dit was precies waarom Nai hem moest stoppen, een handlanger van Voldemort. "Aan de kant Dracota!" Hoorde ze uit de donkere bossen komen en een groene lichtflits vloog in de richting van Pippeling. Nai bleef met grote ogen kijken naar wat er gebeurde. Uit het donker zag ze professor Sneep aan komen rennen. Voordat ze het door had sprong Pippeling boven op Nai en stak haar in haar hals met een scherpe tak. Nai kreeg geen lucht, wat gebeurde er met haar. Pippeling stond recht boven haar en grijnsde. "Denk aan wat ik heb gezegd meisje". Ze zag hoe hij transformeerde in een rat en de duisternis in ging. Als laatste zag Nai professor Sneep boven haar hangen. Nai kreeg geen lucht, het werd zwart. "Vulnara Sanentur" hoorde ze alleen nog.