Timeturner/tijdverdrijver

Boek 5, Hulp

Draco trok haar mee richting de kerkers. Alle andere verklikkers van Omber moesten zich melden bij haar kantoor, met de schuldigen van de S.V.P. Draco keek snel om zich heen of hij niemand zag, zijn stok gericht op de touwen om Nai heen.
"Finite"

"Waar sloeg die spreuk op? Die touwen zaten strak" Nai wreef over haar armen die nu pas konden ademen na die beknelling.

"Wát deed jij daar?! Je bent al de hele tijd lid van Potter's clubje?"

Nai strekte haar armen omhoog, alles om de doorbloeding door te laten lopen. "Betrapt. Ieder zo zijn eigen clubje"
Draco raakte gefrustreerd. Nai kon aan hem zien dat hij in tweestrijd zat. "Je hebt mij hier gebracht en niet bij Omber. Waarom?"
"Waarom?! Je durft nog te vragen waarom na de afgelopen maanden? Plus, mij gaat het om Potter"

Shit, Harry! Nai viel in wat Jimmy in zijn brief schreef. Nai moest Harry helpen.
"Neem mij mee naar Omber's kantoor"
"Wat? Heb je enig idee wat Omber met je gaat doen?!"
"Zo ongeveer. Draco als zij erachter komt dat je mij spaart heb jíj een probleem. Neem mij mee"

Nai zag de twijfel in Draco's ogen. Nai loog niet met die reden, ze wist dat hij ook in de problemen kon komen. "We gaan" zuchtte hij diep.
"Maar niet met die touwen!"
Draco liep achter haar langs, greep haar beide handen en hield die op haar rug.
"Zo heb ik deze nog eens tenminste vast" fluisterde hij.

Ze stonden beiden voor Omber haar deur. "Dit was jouw keuze" sprak Draco nog zacht, en opende de deur. Nai zag Harry, Hermelien en Ron onder toezicht van Omber en andere verklikkers in het kantoor staan. "Malfidus, daar ben je met Dracota"
"Ze deed moeilijk professor, maar ik heb haar hier" hij hield haar handen echter nog vast op haar rug.
Omber wendde zich tot Harry. "Vertel op jongen, jullie verbergen hem! Waar is Perkamentus"
Omber stond dreigend met haar stok voor hem. Nai zag de angsten op het gezicht van Ron en Hermelien.

Nai bleef denken aan de brief van Jimmy. Ze moest Harry helpen, het was tijd voor verandering. Dit was het moment.
"Ik heb helaas geen andere keuze. Ik hoop dat Droebel mij vergeeft. De cruciatusvloek"
Hermelien slaakte een gil. "Dat kan en mag u niet doen!"
"Alles om de orde terug te laten keren" Omber hield haar stok gereed.

"Is dat alles wat u kan? Vloeken gebruiken? En dat noemt zichzelf nu schoolhoofd" Nai begon haar uit te dagen. De aandacht moest van Harry af. Ze kon voor zichzelf zorgen, en ze voelde de hulp van Draco. Draco kneep zachtjes in haar handen, hopende dat ze zou stoppen.
"Houd je mond Dracota"

"Een echt schoolhoofd zou zelf op onderzoek uitgaan. Het blijkt maar weer dat u dat niet bent. Triest, ik ben benieuwd wat Jimmy ervan vindt als ik dit vertel. Die zal wel zo bij Droebel aankloppen"

Omber haar ogen spuwde bijna vuur richting Nai. "En Jimmy kan álles terug zien, weet u nog?"
"Nai stop" fluisterde Draco nog snel.
Omber stond al recht voor haar. Haar stok gericht op Nai haar hoofd, klaar om een spreuk uit te spreken.
"Jij kleine smerige afschuwelijke heks. Jij hebt al vanaf het begin van het jaar alles gedaan wat tegenstrijdig is. Ik stuur jou bij deze van Zweinstein af! Maar niet voordat jouw geheugen is gewist van dit moment"

"Vreemdeling"

Nai zag de gloed van haar ketting in Omber haar ogen. Waar deze eerst een N in spiegelde, zag Nai een vraagteken ontstaan. Dat moment gebruikten Harry, Ron en Hermelien om zich los te maken.
"Doe wat jullie moeten doen! Ik red me wel"
Met een dank in hun ogen stormden zij de kamer uit. Draco liet haar handen los, een verwarde Omber stond tegenover haar.
"Ga achter ze aan stommelingen!" Opperde Draco aan de andere verklikkers.
Nai stond alleen nog met Draco en Omber in het kantoor.

"Wat heb je gedaan?"
Omber, nog altijd verward ging in haar stoel zitten.
Nai hield haar hand op haar ketting. "Ken je deze nog? Eindelijk nu kunnen gebruiken" grijnsde ze.
"Nai, ík heb hier al maanden heel hard voor gewerkt!" Draco's frustratie liep op.

"Meneer Malfidus, wie is dit en waarom is zij hier gebracht?" Omber was bij, maar alle herinneringen aan Nai kwijt. Nai keek angstig naar Draco.
"U werkt te hard professor, zij was net klaar met strafwerk. Ik breng haar terug" hij greep Nai net iets te hard bij haar schouders en duwde haar richting de Zwadderich afdeling. Hij zei geen woord. Nai wist zelf niet of zij iets moest zeggen. Nai wist dat ze hem nu in een vervelende positie had gezet.

Eenmaal terug keek Draco of er iemand was. Het was al laat, de meeste sliepen of waren nu de verklikkers die achter Harry, Ron en Hermelien aan gingen.
"Het spijt me Draco, maar dit moest ik doen" begon Nai zachtjes.
"Waarom help je Potter?"
"Ik kan je niet alles vertellen. Het is een opdracht van Jimmy" Nai had voor haar gevoel daarmee al teveel gezegd.
Draco staarde naar het vuur. "Ik word soms zó gek van je Nai"
Nai wist niet hoe ze het moest opvatten.
"Draco, wat wilde je bewijzen als hulpje van Omber?" Draco bleef stil.
"Het ging niet alleen om Harry" ging Nai verder.
Draco zijn hand ging weer door zijn haar, nog altijd starend naar het vuur.

"Dat ik het kan. Dat ik sterk kan zijn, iets kan bereiken. Mijn vader laten zien dat ik niet zwak ben, beter ben dan Potter" daar hoorde Nai het in zijn stem. Een gekwetste Draco.
Ze liep voorzichtig op hem af, sloeg haar armen om hem heen en leunde met haar hoofd tegen zijn rug.

"Mijn vader wilt het beste uit mij zien. Zo kon ik dat bewijzen"

"Je bent zo'n goede tovenaar Draco, ik zie dat. Het is jammer dat jouw vader dat niet ziet zonder dat je moet rennen voor iemand zoals Omber"

Draco bleef stil. Nai voelde zijn handen over die van haar heen slaan. Nai bleef hem stevig vasthouden. Ze rook zijn geur, voelde zijn ademhaling, ze hadden nu eigenlijk geen tijd maar elkaar toch gevonden.
"Ik weet dat ik goed ben, hij alleen niet"
"Jammer dat hij dat niet ziet"

Nai liet hem langzaam los, pakte voorzichtig zijn schouder om Draco naar haar toe te laten draaien.
Zijn grijze ogen, de ogen die ervoor zorgen dat haar benen slap worden.
"Ik weet niet wat je met mij doet, Nai Dracota"
"Kus me Draco"
Hij greep haar met beide handen om haar middel vast, dicht tegen hem aan. Zijn lippen kort bij die van haar, waar een grijns op ontstaat.
"Smeek"
"Alsjeblieft Dra-"
Ze kon het nog niet eens afmaken. Zo snel drukte hij zijn lippen op die van haar, waar Nai aan kon voelen dat hij die net zo hard had gemist als zij hem.
Haar armen vlogen om zijn nek, haar handen door zijn haar. Nai wilde Draco, de gevoelens waren er nu zo sterk.

Helaas mocht het nu ook nog niet zo lang duren. Een knal in de afdelingskamer zorgde ervoor dat zowel Nai als Draco schrokken. Nai haar mond viel open van verbazing.

Oom Jimmy.

"Je moet meekomen, nu"
"Maar Jimmy het-"
"Nai, nú"

Nai's blik viel op die van Draco, die haar hand vast had. "Het spijt me" verontschuldigde Nai zich naar hem.
Draco knikte alleen. "Ga, het klinkt dringend"

Nai hield Jimmy zijn arm vast, ze verdwijnselden.