Timeturner/tijdverdrijver

Boek 7, Sluipen

Zijn vinger ging langzaam over zijn lippen heen, zijn blik liet haar niet los.
Nai fronste bij zijn bewegingen.
Draco maakte haar duidelijk dat ze stil moest zijn.

"Draco?"
Nai hoorde het ook. De stem van Narcissa kwam steeds dichterbij.

"Draco? Gaat alles goed? Doe open alsjeblieft"

Gerommel aan de deur knop. Het lukte ook Narcissa niet om binnen te komen.

Draco gebaarde naar zichzelf, haastig. Om hier uit te komen moest Nai de spreuk verbreken.

"Als je ook maar durft mij te verraden, verlaat je nooit meer deze kamer" siste Nai zacht.

"Finite"

"Alles oké moeder. Ga je ding doen, laat mij dat van mij doen"
Zijn stem klonk woedend, doordringend.

En toch schoot er een rilling door Nai's lichaam heen. Ze had zijn stem meer gemist dan dat ze dacht. Ze had zijn stem te lang niet meer gehoord.

Haar stok bleef gereed. Draco bleef niet te vertrouwen. Zijn eigen stok lag ver van hem vandaan, op zijn nachtkastje. Toch kon hij haar aanwezigheid ieder moment verraden.

Narcissa's voetstappen trokken langzaamaan weg. In doodse stilte wachtte ze beiden totdat ze iets konden zeggen.

"Je bent echt zo dom om hier in te trappen" siste hij zacht naar haar.

"Dom?! Je durft mij dom te noemen?! Je durft nogal nadat-"

"Wees zacht. Kay is hier niet ver vandaan. Ik weet niet waar toe hij in staat is"

Nai bevroor bij zijn woorden. Kai was dus ook hier. Kai zat maar een aantal kamers verderop.

"Je kunt hier niet blijven. Ga weg"

"Dat bepaal ik zelf wel. Haal het niet in je hoofd dat ik hier voor jou kom. Ik kom Jimmy halen"

"Iedereen zal het direct weten dat je-"

Bij die woorden maakte Nai een enkele seconde gebruik van haar Transfiguratie, waarna ze direct terug veranderde.

Draco's mond viel bijna open.

"Gedaanteverwisseling, knap hoor. Ik ga je alsnog niet dat risico laten nemen"

"Oh mijn held. Maak die deur open"

Er ontstond een kleine grijns op Draco's gezicht bij haar eerste woorden. Alsof een van de dode vlinders in haar buik weer tot leven kwam, en een sprongetje door haar lichaam maakte.

"Sarcasme, Malfidus"

"En toch voelde dat goed"

"Geef mij één reden waarom ik je nu niet gewoon hier zou laten neervallen"
Nai probeerde zich wederom sterk te houden. De charmes en het spel van Draco mochten nu niet van haar doel en eigen opdracht winnen.

Draco greep naar een zwarte trui over zijn bedrand.
"Omdat ik je naar Jimmy breng. Maar blijf laag en zorg dat niemand jou ziet als haarbal"

Even snoof ze beledigd haar neus op.
"Haarbal, wat orgineel. Durf ook maar een misstap te maken en je ligt alsnog"

"Met jou naast mij?"
Daar was die grijns weer. Die vreselijke zelfingenomen grijns met die woorden waar die verrekte vlinder weer een sprongetje van maakte. Om die vlinder te negeren, rolde Nai met haar ogen.

"Kop houden. Maak die deur open"

Zijn grijns verdween niet. Terwijl hij haar nog een keer van top tot teen bekeek, transfigureerde Nai zichzelf naar haar patronus.