Timeturner/tijdverdrijver

Boek 5, Emoties

Nai zat samen met Kai en Benno in de afdelingskamer. Ze zeiden niets, Nai en Benno waren er alleen als steun voor Kai. Om hen heen liepen verschillende zwadderaars rond, maar durfden hen niet aan te kijken. Zelfs Patty schoot weg nadat Benno haar een dreigende blik had gegeven.
Kai sprak niet. Hij staarde voornamelijk voor zich uit.

Nai zag in haar ooghoek Draco binnen lopen, met Korzel en Kwast achter hem aan. Zijn blik veranderde op het moment dat hij Nai zag. Hij wist dat ook hij fout had gezeten. Nai maakte oogcontact met Benno, die precies wist wat ze moest doen.
Ze stond op, liep op hem af, greep zijn arm en trok hem weer mee terug de hal op.

"Nai als Omber-"

"Je bent klassenoudste en haar verklikker. Vertel, wist jij dat dit ging gebeuren?"
Draco ontweek haar blik. "Nou?"
"Ik- ja en nee"
"Dus, je liet Omber het schoolhoofd eruit gooien en Kai's leven kapot maken"

"Als je klaar bent met je hele houding, dan kan ik het uitleggen"
Draco beet terug. Nai hield haar fronsende blik aan.

"Ja, ik wist dat Omber Perkamentus weg wilde hebben. Ze zorgt ervoor dat het hier opgeruimd wordt"

"Aha. Dan houden we ons ook maar aan de regel dat jongens en meiden niet korter dan 6 centimer bij elkaar mogen komen" Nai nam een overdreven stap naar achter.

"Ik wist niet dat daarmee ook professor Westerne eruit zou worden gegooid Nai! Het was niet mijn bedoeling om Kai zo kapot te maken. Hij zit ook in mijn afdeling Nai, vergeet dat niet"

Nai schudde haar hoofd, gooide haar handen door haar haar en ijsbeerde op en neer. "Dit is niet oké Draco. Waarom werk je als haar verklikker?"

"Potter. Hij is vanalles aan het doen en ik wil weten wat. Door voor Omber te werken wil ik erachter komen en hem grijpen"

De S.V.P, daar wilde Draco achter komen. Hij bleef een arrogante zak, die overal met zijn neus tussen wilde komen. "Geobsedeerd door Harry?" er ontstond een kleine grijns op haar gezicht.

"Houd op. Potter moet elk jaar wel iets doen om in de schijnwerper te staan" Draco sprak vol afschuw.
Op deze manier vond Nai hem een stuk minder leuk. Hij kon zo snel in een andere emotie veranderen. Ze vond het wel leuk dat zijn emotie zo gemakkelijk van zijn gezicht was af te lezen. Nai kon haar glimlach niet onderdrukken, die effect had op Draco. Ze zag weer de zachtheid in zijn ogen die ze eerder had gezien. De Draco die ze wel leuk vond, die waar haar hart een sprong voor maakte.

"Leg dit ook aan Kai uit, hij heeft er het meeste last van"
"Ik zal mijn best doen"
Nai wilde een poging doen om terug naar binnen te lopen, totdat Draco haar tegen hield.
"Als ik het heb uitgelegd, heb jij dan nog tijd voor mij daarna?" Vroeg hij zacht.
"Want?" Nai kon hem even niet volgen.
Draco haalde voorzichtig zijn handpalm langs haar wang af.
"Het was zo snel afgelopen vanochtend. Ik wilde het hervatten"
Opnieuw een sprongetje van binnen.
"Eerst dat regelen, daarna zien we wel" ze waande zich naar binnen.

Kai accepteerde Draco's verhaal. Het leek er althans op. Kai had niet veel energie om er verder op in te gaan. Hij knikte voornamelijk, en vertrok daarna met Benno naar het jongensvertrek. Er waren nog genoeg zwadderaars in de afdelingskamer, Nai en Draco waren niet alleen.
Nai plofte in de grote zetel, Draco op de bank.
"Toch had ik vanochtend willen afmaken" zei hij zacht.
"Helaas, dat wordt weer aan je eigen bed wennen" Nai glimlachte er voorzichtig bij. Als ze niet beter wist, zag ze teleurstelling ontstaan in zijn blik.

Zijn ogen volgde de anderen in de kamer, zoekend of er werd meegeluisterd.
"Hopelijk niet te lang" grijnsde hij. Nai was wel ook van plan om te gaan slapen, het vertrek had veel met haar gedaan. "Trusten Draco" zei ze zachtjes, terwijl ze langs hem liep.

Zijn ogen hielden die van haar vast. "Trusten schoonheid"