Timeturner/tijdverdrijver

Boek 4, Dolleman

Het ging een stuk beter met Nai. Haar eigen kamer zorgde ervoor dat ze rust had en weinig afleiding van anderen. De enige die voor afleiding konden zorgen waren Benno en Kai, met wie zij samen nog wel een borrels in haar kamer kon drinken en nachten kon doorhalen. Verder dacht Nai vooral aan zichzelf, haar opdracht en haar eigen ding op Zweinstein.

Met Draco was Nai helemaal klaar. Hij probeerde regelmatig nog met haar te praten, maar ze negeerde hem volledig. De geruchten gingen wederom rond dat Draco met Patty weer samen zou zijn. Een extra reden voor Nai om bij hem uit de buurt te blijven. Wanneer negeren moeilijk werd, had ze gelukkig nog Benno en Kai. Zelfs als Draco ook maar haar kant op keek, stonden zij alweer paraat. De laatste keer dat Patty een opmerking wilde maken, zorgde Kai ervoor dat haar tong gigantisch dik werd.

Nai focuste zich nu met name op haar opdracht. Haar schoolwerk ging prima, ze hield alles in elk geval bij. Het viel Nai na de laatste les van Dolleman dat hij wel heel snel zijn drankje pakte. "Wat kijk je Dracota, wegwezen" snauwde Dolleman, toen ze net wat te lang bleef kijken. Nai besloot om aan het einde van de hal te wachten totdat Dolleman naar buiten kwam. Ze wilde wel eens zien wat hij deed na zijn lessen. "He Nai" Carlo had haar gespot. Ze sprak weer met Carlo, normaal. Ze had hem nog bedankt voor zijn waarschuwing en haar excuses aangeboden. Sinds toen gaat het goed. "Carlo! Klaar voor de laatste ronde?" Ze glimlachte naar hem.
"Zenuwen, spanning. Ik won de tweede ronde, maar nu komt het er echt op aan"
"Gaat goed komen. Je kunt dit, ik weet het zeker" in haar ooghoek zag Nai Dolleman de klas uit gaan en de hoek om gaan. "Ik moet gaan. Misschien zie ik je nog voor de laatste ronde" ze sprintte weg.
Dolleman ging alle kanten uit. Hij leek niet een bepaalde route ergens naartoe te nemen. Dolleman keek regelmatig achterom, waardoor Nai op tijd weg moest duiken. Dolleman liep richting de kerkers, naar de ruimte waar de trofee van het toernooi stond. Ze zag hoe hij nogmaals om zich heen keek, opende de deur en sloop naar binnen. Nai hoorde de deur op slot gaan. Wat ging Dolleman doen?
Binnen een kwestie van een paar minuten kreeg Nai opnieuw jeuk aan haar arm. Ze probeerde het krabben te onderdrukken. Nai wist dat wanneer dit gebeurde, het iets met Voldemort te maken had. Ze besloot geconcentreerd te blijven staan. Niet veel later was de jeuk voorbij en liep Dolleman naar buiten. Dolleman moest iets hebben gedaan daar binnen. Iets dat te maken had met de trofee, het kon niet anders.

Nai bedacht zich naar wie ze moest gaan. Ze kon Jimmy hier niet over schrijven, hij had nadrukkelijk gevraagd dat niet te doen. Perkamentus! Ze moest naar Perkamentus! Ze rende naar het beeld dat zijn kantoor kon openen. "Het wachtwoord! Wat is het wachtwoord" stamelde Nai in zichzelf. "Zoekende naar iemand Dracota?" Dolleman had haar gevonden. "Professor Perkamentus, ik moet hem spreken" zei ze vastberaden.
"Perkamentus is druk in overleg over de laatste ronde Dracota" Dolleman stond nu recht tegenover haar en bekeek haar doordringend. "Ik adviseer je tevens ook om je niet, net zoals je oom, met alles te bemoeien. Er kunnen vervelende dingen gebeuren met een meisje zoals jij". Hij haalde zijn toverstok uit zijn jaszak en wees deze langzaam naar haar.
"U mag geen spreuken op leerlingen gebruiken, professor" stamelde Nai, al kijkend naar zijn toverstok. "Wél als je ze een les kunt leren" grijnsde hij. Nai hield haar adem in, afwachtend totdat er iets zou gebeuren. Ze voelde plots iemand haar schouders vastpakken en naar achteren trekken. "Mijn vader zal hier van horen professor, ik neem haar mee" Draco trok haar uit de situatie en weg uit de hal. Het duurde even voordat Nai op adem kwam en besefte dat Draco haar daar had weggehaald. Hij stond recht tegenover haar en probeerde in haar ogen te kijken. "Alles goed met je? Heeft hij iets gedaan?" Hij hield haar schouders vast en zocht nog steeds oogcontact. Nai sloeg zijn handen van haar schouders, mompelde bedankt en liep weg. "Nai! Dat is alles?!" Hij beende achter haar aan. "Ga weg Malfidus. Ik zei bedankt en dat is het dan ook" Nai probeerde zo snel mogelijk weg te komen.
"Je hoeft je arrogante houding niet zo aan te houden"
Nai negeerde het, ze wilde niets met hem te maken hebben. Hij leek het gelukkig op te geven, eenmaal om de hoek was hij weg.

Nai wist dat er iets stond te gebeuren. De finale ging niet goed aflopen.