Timeturner/tijdverdrijver

De zitting

Rust zat er helaas niet in voor Nai deze zomer. Jimmy vond dat Nai mee moest met hem naar het Ministerie. Jimmy's aanwezigheid werd gevraagd bij een zitting en hij vond dat Nai deze moest zien, ook om te weten waar hij zijn tijdverdrijver ook wel eens voor kon gebruiken.
"Dus, je kunt het niet gebruiken om een leven te redden maar wel voor het ministerie?" Snauwde ze, terwijl ze haar schoenen aan trok. Carlo's dood viel Nai nog altijd zwaar.
"Oordeel eens niet voordat je iets hebt gezien. Nu kom" Jimmy bleef altijd verrassend kalm als Nai weer een sneer maakte.

Voordat Nai het wist stond ze in het Ministerie van Toverkunsten. Het was er druk. Allerlei tovenaars en heksen liepen volledig dwars langs elkaar af, onderweg naar hun eigen werkzaamheden. "Wij gaan naar boven, naar de zittingzaal" Jimmy duwde Nai de lift in. Nai keek haar ogen uit over de manier waarop deze alle kanten op schoot. Magie bleef haar verbazen.

Jimmy opende de deur naar een grote zaal. In het midden, beneden, zag ze Harry zitten. "Ga hier zitten, ik moet daar beneden zijn. Wees stil en observeer" Nai ging zitten op een stoeltje geheel bovenaan.

"Meneer Potter u wordt beschuldigd van het gebruiken van toverkunst terwijl u nog minderjarig bent en buiten school" Cornelius Droebel sprak van achter zijn bureau.

Nai fronste verbaasd. Dat zou wel een hele stomme actie zijn geweest. Ze hoorde Harry's verhaal aan over Dementors in de Dreuzelwereld die hem en zijn neefje hadden aangevallen. Nai zag tevens Perkamentus binnen stormen die het voor Harry op nam.

Nai hoorde een piepklein kuchje vanaf de tribune. Een kleine mollige vrouw probeerde zowel Harry als Perkamentus onderuit te halen. Ze beschuldigde hen van het twijfelen aan het Ministerie, gezien Dementors voor het Ministerie werken. Nai ergerde zich aan haar hele houding en stem. Plots stond Jimmy op.

"Minister gezien mijn aanwezigheid denk ik dat wij beter gebruik kunnen maken van tijd en ruimte. Ik stel voor terug te gaan naar het moment en aan te zien wat er gebeurde. Zo hebben wij concreet een situatie"
Daar was Jimmy dus voor nodig.

"Ik betwijfel of dit wel objectief is. Dit meer aangezien u vorig jaar zich nog heeft bemoeid met het vreselijke voorval op Zweinstein" sprak het mollige vrouwtje. Nai kon een zachte walging niet onderdrukken.

"Ik ga akkoord met het voorstel. Ik hoor graag uw oordeel" sprak de Minister, en binnen een fractie van een seconde was Jimmy weg. Zo snel als dat hij weg was, kwam hij ook terug.

"Meneer Potter zijn verhaal is juist, Minister. De Dementor is iets te fanatiek geweest in zijn werk waardoor een Patronusbezwering op zijn plek was" oordeelde Jimmy.

"Hoe kan uw kant geloofwaardig zijn?" Sneerde de vrouw. Jimmy zette alleen een glimlach op. Met zijn stok opende hij een deur waarna een kleim vrouwtje binnen kwam. Een dreuzel, die tevens het verhaal kon bevestigen.

Nai kon alleen maar glimlachen. Jimmy stond sterk in zijn schoenen en zorgde ervoor dat die dikke trollenvrouw verbaasd achter bleef. Harry kwam er met een waarschuwing vanaf. Hij zag Nai bovenaan zitten en groette haar met een kleine glimlach. Jimmy gaf haar een zachte duw naar buiten.

"Daarom de tijdverdrijver" Nai was enthousiast, en een stuk minder boos. "Fijn dat je al minder naar mij snauwt" grinnikte hij. "Die vrouw op de tribune, wie was dat?"
Nai en Jimmy stonden samen te wachten op de lift. Nog voordat Jimmy antwoord kon geven, stond de vrouw al bij hen. "Jimmy, wat enig dat jij je weer eens laat zien wanneer het jou uitkomt" klonk haar piepende stemmetje. Jimmy zette zijn beste grijs op "Ach Dorothea, trek het je niet aan. Je kunt nog genoeg tovenaars en heksen ten onrechte veroordelen". De vrouw, Dorothea Omber, wendde zich tot Nai. "Nog een jonge mooie heks in opleiding. Zweinstein liefje?" Nai kreeg er kippenvel van. "Zwadderich, en laat liefje maar achterwegen" sneerde ze. Omber liet een spottend lachje eruit komen. "Dat wordt dan professor Omber voor jou. Verweer tegen de Zwarte kunst. Ik zou je houding maar aanpassen als ik jou was, liefje". Omber stapte de lift al in, met Nai verbaasd achter latend. "Dag" glimlachte ze, toen de deuren langzaam dicht schoven.

"Dit meen je niet" bracht Nai er geïrriteerd uit. Jimmy knikte. "Helaas wel. Maar laat je niet kennen, jij kan dit. We pakken de volgende lift".

Eenmaal beneden stuitte ze beiden tegen de volgende aan, Lucius Malfidus. "Helaas Lucius, de zitting is al voorbij" sprak Jimmy, terwijl ze hem naderden. "Ik hoef zo'n zitting niet te zien waarin er een belachelijk spel wordt gespeeld. Ik ben wel wat beter dan dat" grijnsde hij. "Vertel eens Jimmy, hoe was het om je oude kammeraad Dolleman weer eens te zien afgelopen jaar?" Jimmy fronste.
"Vertel eens Lucius, waar was jij?" Lucius bekeek Jimmy met grote ogen na deze uitspraak. Hij negeerde deze, wendend tot Nai. "En jij, rat? Het moet een ingrijpende gebeurtenis zijn geweest"
Nai haar bloed begon te koken bij het woord rat. Ze besloot zich zoals Jimmy op te stellen. "Vraag dat maar eens aan uw zoon. En als u hem toch spreekt, doe hem de groetjes van de rat. Zal hij wel waarderen na onze 'gezellige momenten' afgelopen jaar". Ze voelde een stevige duw van Jimmy in haar rug, ze was te ver gegaan.

"Gezellige momenten? Je hebt wat uit te leggen" siste hij, onderweg naar de uitgang. Nai rolde haar ogen. "Niks noemenswaardig Jimmy. Geloof me, dat zal niet in herhaling vallen" samen verdwijnselden zij terug naar het Grimboudplein.

Nai wilde al naar het huis van Jimmy lopen, totdat hij haar terug liep. "We gaan naar een oude vriend aan de overkant" grijnsde hij. Ging Nai dan eindelijk naar het huis dat tussen de huizen uit verscheen?