Chapter 44
"Umuwi kana, Russel. Magsasarado na 'ko," Sabi ko.
"Ikaw lang ang mag-isa dito?" Tanong niya habang iniikot ang mata sa kabuuan ng kwarrto ko.
''Oo. Kaya alis na.'' Sabi ko. Tinulak ko na nga siya palabas ng kwarto ko e.
'' Bakit mo ba 'ko pinapaalis!?'' Asik niya.
''Matutulog na 'ko. Hindi mo ba nakita? Sinarado ko na nga 'yung café 'di ba?" Pilosopong sabi ko.
''Anong matutulog ka? matutulog tayo.'' Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
A-ano 'yon!? He will sleep here!?
Nang papasok na siya sa kwarto ko ay humarang ako sa pinto.
''May sira ka ba!? Hindi pwede! Ayoko! Basta bawal! Magagalit si Madam third!'' Asik ko.
May bahay naman siya bakit ba siya nangugulo sa 'kin!?
''Bakit magagalit?'' Tanong niya.
''Sa kanya itong kwarto. Okay na? Umuwi kana.'' Sabi ko tyaka tinulak siya palabas.
''Ah..'' Sabi niya tyaka kinuha ang phone niya at may tinext.
''Ano pa bang ginagawa mo!? Bakit hindi kapa-'' Napatingin ako sa phone ko nang mag magvibrate.
madamthird: let him sleep there. okay lang saken ingatz ksksksk
Nanlaki ang mata ko sa text ni Madam third. Titignan ko pa lang si Russel ay pumasok na siya sa kwarto.
Madam third naman! Bakit mo ba gianagawa sa 'kin 'to!?
Pumasok ako sa kwarto. Nakita ko siyang nakahiga na sa kama ko habang nakapikit na. Akala mo ba papayag ako na matulog tayong magkatabi? Pwes! Hindi!
Kumuha ako ng dalawang unan at luamabas na. I will sleep in cough.
Ilang sandali lang ay pumikit na 'ko. Comfortable naman dito sa cough, okay na 'ko dito.
Nagulat ako ng maramdamang may bumuhat sa 'kin. Nanlaki ang mata ko ng marealize na binuhat ako ni Russel papunta sa kwarto.
''Hoy! Nababaliw ka na ba!? Ibaba mo nga 'ko!'' Asik ko.
''Huwag kang magulo ilalaglag kita.'' Sabi nya.
Hiniga niya ako sa kama. Pinilit kung tumayo pero niyakap niya ako para pigilan sa pagtayo.
I can smell his perfume at ang bango. Shit.
''Russel!? Nababaliw ka na ba talaga!?'' Asik ko pero hinigpitan niya pa ang yakap sa 'kin. Ang mukha ko'y nasa harap nang dibdib niya.
''Sayo? siguro,'' Rinig kung bulong niya.
''Russel! Umalis ka nga!'' Asik ko at nilalayo ang sarili ko pero natahimik ako nang magsalita siya.
''I was thankful to god that he gave you to me again.'' Sabi niya. Hindi ko nakikita 'yung reaksiyon niya dahil ang mukha niya nasa itaas ng ulo ko.
''Lakas ko kay lord," Bulong niya.
''I missed you so much, baby.. Comeback to me please..'' Naramdaman ko ang paghalik ni Russel sa ulo ko.
Humiwalay na ako sa kanya ng kaunting distansiya. Ngayon naman ay kapwa kami nakatingin sa puting kisame.
''Walong buwan na, russel..'' Wala sa sariling sambit ko.
''Yeah. And it's still you.'' Sabi niya sa 'kin.
Sandaling nanahimik kaming dalawa. Ilang buwan na, russel. Hindi ako naniniwalang ako pa rin.
''Matagal na. Matagal na kung naka move-on sa yo.'' Sabi ko.
''Sana nga kaya ko din. Pero hindi, jisel. It's still you. Even in greece..Hindi ka nawala sa isip ko. I've always thinking about you.. wondering what you're doing and wondering if you have someone in your heart.. and i wished. Hanggang ngayon ako padin..hindi na pala..'' Sabi niya.
Agad akong lumingon sa kanya. I can see on his eyes that he's telling the truth.
Hindi ko kayang itanggi.. Hindi pa din ako move on sa 'yo, Russel. Ikaw padin..ikaw pa 'rin.
''I still fuckin' loved you, jisel. I love you.'' Sabi niya sa 'kin.
Pinilit kung hindi lumingon sa kanya. Shit! I'm scared to look at him. Baka maging marupok ako at tanggapin siya..
Sa huli ng aking pananahimik ay mas nagwagi ang pagtago ko ng nararamdaman.
We can't be together again.. Prinsipe ka. Isa siyang prinsipe.. Kailangan kung gumising sa panaginip na pilit kung ginagawang totoo.
''I'm sorry, Russel. Meron na 'kong nagugustuhang iba..'' Pagkasabi ko nun ay tumulo ang mga luha ko.
Don't cry, jisel! Ikaw ang nagdesisyon nito bakit ka iiyak!?
''Was that the man before? Siya ba?'' Tanong niya sa 'kin. Damn. Kahit ang paraan ng pagsasalita niya ay nasasaktan ako.
''Yes. I loved him.'' Sabi ko.
I'm sorry, russel... Sorry.
''Hindi ako naniniwala. You're still into me.'' Sabi niya.
''Totoo ang sinabi ko.'' Ani ko. Kahit na masakit sabihin 'yon ay pinanatili ko na maayos ang boses ko.
''I loved Luca-''
Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng siilin ni Russel ang labi ko ng maiinit na halik.
Hindi ko alam kung bakit hinahayaan ko siyang gawin ang ginagawa niya sa 'kin. Gusto ko siyang pigilan pero nanghihina ang mga kamay ko. Nanghihina ako sa mga halik niya.
''You still love me, jisel. Don't deny it.'' Bulong niya ng paghiwalayin ang mga labi namin.
Hinahabol ko ang hininga ko habang siya ay hinahalikan ang tungki ng ilong ko.
Ilang sandali agad niya nanamang pinagdikit ang aming mga labi.
''Kissed me back, jisel. Kiss me back.'' Halos manghina na ako sa bulong niya.
Nang marealize ko na ang ginagawa niya ay agad akong bumangon.
''Russel! Sinabi ko na sa 'yo.. Gusto ko si Lucas! Kaya itigil mo na 'tong ginagawa mo! Please!'' Halos pasigaw na nasabi ko.
''You don't like him, jisel. Stop telling me that shit! I dont fucking care with that! Alam kung galit ka sa 'kin pero kailangan mo ba talagang ipamukha sa 'kin na hindi na ako? Talaga bang inaalis mo na ako sa buhay mo?" Napatahimik ako sa sinabi niya.
Ang mga mata niya'y parang galit. Russel..mahal kita..
Para sa 'yo 'to.. Meron silang batas. Oo. Sa ngayon hindi pa nakikita 'yung Prinsesa pero paano kapag dumating na siya? Edi sila na ang ikakasal.
Kung magiging marupok ako at sasabihin ang nararamdaman ko ngayon ay talagang masasaktan ako sa dulo. Dahil alam kung walang happy ending sa 'min. Simula pa nung una alam kung malas na ako sa pa-ibig sa pamilya at ngayon sa pag-ibig.
Ayokong dumating 'yung panahon na sobra ko na siyang mahal tyaka naman magpapakita 'yung nawawala niyang bride.. Kapag nangyari 'yon mas lalo akong masasaktan..
I made my desicion.. kahit masakit kailangan kung tiisin.
Matagal na bumalot ang katahimikan sa aming dalawa. Naputol lang nung may tumawag kay Russel sa phone.
"What?" Tanong niya.
"What!? I'm going! I'm going!" Kinakabahan ako sinabi ni Russel.
"A-anong nangyari!?" Kinakabahan na tanong ko.
"Lars is in the hospital,"
BINABASA MO ANG
That Nerd Is A Princess
RandomNERD SERIES #2 Ang isang nobody girl with her big eye glasses ay walang kaalam-alam sa kanyang nakaraan. Pilit niyang binabalikan ang mga nakaraan ngunit hindi na niya magawa dahil walang makasagot nito, ngunit habang tumatagal unti-unti siyang naka...