That Nerd Is A Princess

49

Chapter 49

"H-hes g-gone?" Nauutal ang boses ko ng sabihin ko i'yon sa Nurse.

Tumingin sa 'kin ang nurse sa naaawang mukha.

"Opo, ma'am.."

Aaminin kong nanghihina ang katawan ko pero mukhang mas lalong nanghina ito sa narinig ko.

No... This can't be happening...

"No.. nurse.. sabihin mo sa 'kin na hindi 'yun totoo..." Nanghihinang sabi ko.

Umaasa na sana hindi totoo ang mga sinabi niya.

''Ma'am, hindi po ako nagsisinungaling..totoo po talaga 'yun...sa room 307 ang room ng boyfriend nyo..ang pangalan po ay Russel.''

Halos hindi na ako makahinga ng maayos sa sinabi ng nurse.

NO...

Hindi pwede...

Bakit...

Nangangatal ang mga kamay ko. Agad kung tinanggal ang mga nakalagay at nakatusok sa katawan ko at mabilis na tumakbo sa pinto.

I want too see him... hindi totoo 'yon.. hindi..

''Nako, Ma'am!'' Sumigaw ang Nurse at lumapit sa 'kin napaupo ako ng maramdaman ang sakit sa likod ko.

Napaupo ako sa malapit sa pinto tyaka umiyak ng umiyak.

''Russel.. b-bakit...'' nauutal kung sabi.

''Ma'am.. bumalik na po kayo sa bed n'yo.. masama pa po-''

''Russel!'' SIgaw ko ulit, nangingirot ang puso ko.

Iniwan niya 'ko? Iniwan na ba talaga ako ng lalaking handa kong ialay ang buong pagkatao ko?

Hindi..hindi ako naniniwala.

''What is happening!?'' Bigla ay may pumasok na Doctor.

Maluha-luha nila akong ibinalik sa bed ko.

Hindi ako makapagsalita sa nangyayari... paano?

Bakit? Bakit niya 'ko iniwan..

We kissed each other kani-kanina lang...bakit ngayon ay wala na siya?

''RUSSEL!'' SInigaw ko na lamang ang pangalan niya.

''Si Russel! Gusto ko siyang makita! Nakiki-usap ako.. ipunta ninyo ako kay Russel..'' Nagmamaka-awa na ang boses ko sa doktor at nurse's na may mukha na tila naaawa sa 'kin.

''I'm sorry, Ma'am. But we can't let you go. Mahigpit na ipinagbawal sa amin ang payagan kang lumabas gayong hindi pa nawawala ang sugat at mga pasa mo. Pasensiya na-''

''Wala akong pake! Gusto kong makita si Russel! Si Russel!'' Histeral ako ng hawakan ako ng Nurse.

''Hold her. Kailangan natin siyang pakalmahin.'' Ani ng doctor.

OH FUCK!

Paano ako kakalma!? Ang boyfriend ko'y wala na..

''Ru*ssel-*hkk*b-bakit...''

Nang maramdaman kung may itinurok sila sa 'kin ay dahan-dahang pumikit ang mata ko.

--

'Dahan-dahan kung iminulat ang mata ko ng may marinig na hikbi mula sa aking tabi.

Sandaling nanlabo ang mata ko dahilan upang 'di ko makita ang mukha ng taong 'yon.

Nang mawala ang panlalabo agad kung nakita si Madam Third na umiiyak.