Hayat dediğimiz şey hep bir şeylere olmaz diyerek ya da şüpheyle yaklaşarak geçirdiğimiz bir döngü değil miydi zaten? Acılar yaşadığımız, ihanetlere uğradığımız bir daha yapmam desem de yine aynı şeyleri yaptığımız bir kısır döngü değil mi? Her şeyi...
🖤❤️🖤 Evet sevgili okuyucularım. Biricik Bu Sefer Olmaz ailem sizi çok bekletiyorum bölüm konusunda biliyorum bu yüzden bölüm yazmak için daha çok zaman oluşturmak için çabalayacağım artık ve haftada 1 bölüm atmaya gayret edeceğim. Umarım başarabilirim. Bu bölümden sonra artık Sezenin sahneleri ve bazı gizemlerin çözülmesi üzerinden gideceğiz. Bu bölüm biraz daha Adel ve Mertin yakınlaştığı bir bölüm olacaktır. Bu bölümümüzü mottomuzla kendini özdeşleştiren derindeniz_mavisi ithaf ediyorum.
Ahmet Kaya-Ay gidiyor Beyonce-Crazy in love(Dans sahnesi)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mert'in ağzından
Bir kişinin hayatına dair yorum yapmadan önce o kişinin gözlerinin içine bakın. Zira kabuk dökmeye başlayabilir acıyan yanları. Gözbebeklerinin içinde titrek ışık hüzmelerine can verebilirsiniz. Sizin kelimeleriniz onun yaralarına tekabül edebilir. Bazen bir kelime hatta bir harf dahi geçmişin tozlanmış sayfalarını aralayabilir. Bir gün küflenir umuduyla bir kenara fırlattığınız o defter kendiliğinden açılabilir.
"Adelya Hanım artık haddinizi aşıyorsunuz. Yaptığınız küstahlığın hangi evresi? Nasıl bir şuursuzluk içinde başkasının hayatına dair yorum yapabilme hakkını bulabiliyorsunuz kendinizde? İthamlarınız çirkin olduğu kadar da kendinizi bilmezce sarf ettiğiniz sözlerden ibaret. Bir kişiyi yeterince tanımıyorsanız eğer yaralarını kanatmak için ona günah kefenini giydirmeye çalışmayın. Çünkü hiçbir şey göründüğü gibi değildir esasında."
Öfkemi suratına kusmamın ardından hınçla bir an önce orayı terk etmek için demir kapıya yöneldim. Arkadamdan bağırması durmama ve nedensizce kendimi açıklamak istememe neden olmuştu:
"Amacım yaralarını kanatmak değildi. Bunu istesem doğrudan yapardım emin olabilirsin. Dosyanı okudum sen de okudun. Orda her şey açık ve net değil miydi? Altemur'u suçlarken onu bir şeylere zorlarken sen ne yaşadı diye düşünmüş müydün ya da onu gerçekten tanıyor muydun?"
Sorduğu soru beni yanına geri getirmişti. Öncelikle cevabını verip sonrasında da hikayemin bir kısmını anlatmam açıklama için yeterliydi:
"Onunla beni bir tutamazsın. O her şeyi kendi isteğiyle yaptı. Acımasız olduğu için, kendinden başkasını önemsemediği için, insan hayatını oyuncak saydığı için yaptı. O birinin ölümüne sebep oldu. Bunu yaparken de masum değildi. Yaş falan bahane olamaz buna. Çocuktu da deme o yüzden. Bunu biliyorsan eğer ilk vukuatı olmadığını da biliyorsundur. Ben... bense hiçbir şey yapmadım. Sadece hepsi kaderin bir cilvesiydi. Ben katil değilim. Kimseyi öldürmedim, ölümüne de sebep olmadım. Ben sadece hayatta kalmaya çalışıyordum. Her şeyi anlatmak için çok erken ama bir de benden dinle o dosyadaki bilgilerin aslını."
11 sene önceydi. Daha çocuktum 13 yaşında bir çocuk. Orta ikiye giderken bir çocuğun oyunu yüzünden hayatım alt üst oldu. Fakirliğimiz, çaresizliğimiz kullanıldı. Babamın iyileşmesi için verdikleri para babamı kurtarmaya yetti sadece ama kardeşim... kardeşim için yetmedi.
