sınırlar (Bitti)

☆Gerçek sevgi☆

Gözlerimi sımsıkı kapattım ve nefesimi tuttum.
Donup kalmıştım birşey yapamıyordum.
Dudaklarını dudaklarımdan çekildiğinde
Alnını alnıma dayadı ve hareketimizi yaptı
Gözleirmi açtım.

Soğuk gri gözlerle karşılaştığımda kalbim deli gibi atmaya başladı.
Enes gözlerini kapadı ve geriye sendeledi.
"Özür dilerim..."

Ne?...

"Hayır..."
"Sadece bunu beklemiyordum."
Nasıl bekleyebilirim ki?

Enes duvara çarptı ve yere çöktü.
Dizlerini kendine çekti ve elini zaten dağınık olan sarı saçlarından geçirerek dahada dağıttı.

Kafasını duvara yasladı ve dudaklarını araladı.
Yavaşça yanına yürüdüm ve yanına oturdum.
"İyi misin?"

"Hayır."

Enes yine cidileşmişti.
Ciddi olmasından nefret ediyordum.
Başımı gergin omuzlarına koydum.
Ve gözlerimi kapadım....

Uyandığımda bir yatakta olduğumu farkettim.
Yanımda biri uyuyordu.
Kafamı çevirip elife baktım.
Yataktan çıktım.
Karşı duvara yaslanmış oturan birisi vardı.
Enes.

Üzerinde hala birşey yoktu.
Aşaya indim.

Kaan hala yerde uyuyordu.
Baranda öyle.
Gülümsedim ve ikisini uyandırdım.

Yukarı çıktık Eren ve Açelya çoktan gitmişti.
Baran ve Kaan Enesin kollarını omuzlarına atarak onu yatırdılar.
Baran en sonunda üzerini örttüğünde üşüdüğü için yatağın içinde kıvrılmıştı.
Aklıma dünkü olay geldiğinde kalbim acımaya başladı.

"Birşey mi oldu.?"

Kaan'a döndüm ve olumsuz anlmda kafamı salladım.
Baran gözünü oluşturdu ve odasına doğru yöneldi.
Aklıma Elifin orda uyduğu ve üzerinde Baranın kıyafetleri olduğu gelince koşatak kapının önüne geçtim.
O sırada Baran bana baktı ve

"üzerinde Neden benim kıyafetim var?"

"Dün Elifin üzerine kustum."

"Elif nerde?"

"Ee.. senin odanda."

"Umarım Elif kendi kıyafetlerini giymiştir."

"Aslına bakarsan..."

"Gece."

"Evet. Senin kıyafetlerini giydi."

"Gri eşofmanım?"

"Hayır. Sadece tshrt. İşte bu yüzden buraya giremezsin hadi hadi... siz ikiniz aşaya."

"Sırtım neden bu kadar acıyor?"

"Yerde yattık o yüzden."

"Ehehe evet siz ikiniz sabaha kadar yan yana yattınız."

"Enes nerdeydi?."

Bütün vicudum korkuya titrerken gözlerim kocaman açıldı.
"Enes'de sizinleydi ama sanırım işemeye kalkmış ve yukarda uyuyakalmış.
Ben çünkğ uyuyordum yani..."
"Bu arada sırtın ağrıyor çünkü Elif üzerine bastı."

"Ne?!"

"Evet. Ehehe."
"Ve Baran. Sende koltuktan düştün."

"Eren ve Açelya?"

"Onlar erkenden uyumaya gittililer."

"Tamam."

"Açım."

Yukardan gelen sesle hepimiz  yarı çıplak bir şekilde inen elife baktık.
Sarı saçları birbirine girmişti.
Merddivenden indi ve yanımıza geldi.
"Beni kim soydu lan."

"Üzerine kustum."
Muhtemelen kustuğum için ayılmıltım çünkü herşeyi hatırlıyordum.

Baran ve kaan'a baktım.
Baran boş ifadeyle Elife bakıyordu.
Sanki Elif'in kız olması veya üzerinde sadece bol bir tshrt olması umrunda değildi.
Sanki boş bir duvara bakıyordu.
Ama bana bakarlen böyle değildi.
Ela gözlerinde birçok fırtına kopuyordu  biliyordum.

Kaam ise sadece yere bakıyordu.
"Biriniz beni eve bıraksın."(Elif.)

"Ben kahvaltı hazırlıyım kaan sen bırak."
Aynı umursamazlıkla mutfağa giden Barana baktım ve gülümsedim.

"Evet kaan sen bırak kızı."
Kaan bana yardım et bakışları atmayı bırakıp iyi bok yedin bakışı atıyordu.

Piç smile attım ve Baran'nın yanına gittim.
Tezgaha oturdum ve Baran'ı izlemeye başladım.
Birden dudaklarının arasından dökülen kelime yüzümden kalbim durucak zannetim.
"Enes dün gece nerdeydi?."

"Uyuyordu."

"Gece doğruyu söyle."

"Baran."
Diyebildim çaresizlikle.
Nefsim kesilirken baran tekrar konuştu.

"Enes. Dün. Akşam. Ne. Yaptı."

"Birşey yapmadı!"

"Bana yalan söyleme."
Baran gelmişti ve yüzünü yüzüme yaklaştırmıştı.
Tezgahta oturduğum için hareket edemiyordum.
"Ne yaptı."

"Beni öptü!"

Baran sinirden kasılırken donup kaldı.
Derin bir nefes verdi ve Ela gözlerini gözleirme dikti.
"Dudağından mı?"
Sesindeki kırgınlığı farkettiğinde kalbim daha da hızlandı.

Baran bana daha da yaklaştı.
Hayır bitanesini daha kaldıramam..

Birden bileğimden tuttı ve bana sarıldı.
O kadar sıkı sarılmıştı ki bi an bütün kemiklerim kırılıcak zannetim.
Kafamı omzuna gömdüm.
Gözümden akan yaşalrı görmesini istemiyordum.

"Eğer bir gün birini gerçekten seversen. Buna asla karışmam.
Ama bunun dışında benden başka kimse sana o şekilde yaklaşamaz Gece. Anladın mı?"

Olumlu anlamda kafa salladım.
"Ben asla kimseye aşık olmuyucam Baran. Aşk kadar boktan birşey yok."
"Ama sakın Enese birşey söyleme. Beni aranızda seçim yapmak zorunda bırakma. Enes normal zamanda elimi bile o şekilde tutmaz çünkü."